داستان زیبایی دا‌شت، یه ماجراجویی قشنگ  برای بچه ها و نوجوان ها . 
      

        من که خیلی خوشم اومد
      

        بالاخره این جلد هم تموم شد.
داستان این جلد جذابیت کمتری نسبت به جلدهای دیگه داشت و بیشتر حالت یک جمع بندی از جلد دوم بود.
به وضوح میتونم ببینم که اصل ماجرای جلد چهارم چی هست.
در واقع انتظار زیادی ازش نداشته باشین فقط یک پل ارتباطی بین جلد دوم و چهارم هست. 
      

        این کتاب عالیه، درون مایه یک داستان روان و جذاب که میتونید یک نفس تا آخرش پیش برید یا اینکه بین هر فصل یه قلپ آب بخورید و ادامه بدید؛ یک مشاور پشت کلمات پنهان شده و داره حرفهاش رو ناخودآگاه به ذهن شما میرسونه.
این اتصال جوری برقرار میشه که شگفت زده تون میکنه، قلب و ذهن من رو با خودش برد. 🤷🏻‍♀️
راستی میتونه یک جواب محکم برای افرادی باشه که میگن هدفتون از رمان و داستان خوندن چیه!
 توی این کتاب شما متوجه می‌شوید که گاهی میشه با خوندن یک داستان کودکانه، یک مقاله یا یک کتاب مصور و حتی شعرهای کودکانه راه زندگی تون رو پیدا کنید. فقط کافیه با کتاب و کلمات ارتباط بگیرید. 

      

        نقطه مقابل مرگ، انتهای کوچه ی تاریک رفتن؛ کورسویی از نور خوشبختی بی رمق جان می دهد. گوشه ای از زندگی همان که تمام عمر در پی آن دویده ایم، میان واپسین نفس ها؛ و اما تو ناغافل در ژرفای نادانی ها کز کرده ای. آنگاه که فرشته مرگ ایستاده و با قیافه ای خود به جانب به شعله ی لرزان شمع زندگی خیره شده؛ تا هر وقت که میلش کشید یا تا هر وقت که باید، با یک فوت ناچیز آن را خاموش کند. فوتی ناچیز که جانی نمی گیرد، اصلا اگر جانی هم داشته باشد. 
اما آن چند ثانیه اخر، آن نگاه بی رحم،
شاید دریچه خوشبختی را به روی دیده های ما بگشاید. چیزی که در چشم های مورسو، در آن واپسین جرقه نور، برای نخستین بار درخشید.


      

        خب مثل اینکه فقط من نیستم از‌موضوع جذاب کتاب خوشم اومد . باید اعتراف کنم‌ توی نمایشگاه وقتی دیدمش بیشتر حس‌میکردم برای نوجوان ها جذابیت بیشتری داره اما اشتباه میکردم .
امروز وقتی که داشتم با بی حوصلگی دست و‌پنجه نرم‌میکردم و‌نمی‌نونستم‌کتابهایی که در‌حال خوندنشون هستم رو‌ادامه بدم ناخوداگاه ذهنم به سمت این‌کتاب رفت بنظرم مثل یک تفریح وسط مشغله های کاری میمونه ،کتابی که احتمالا شما رو‌میخکوب کنه و بخواین تا انتهای کتاب پیش برین .
این کتاب برای من فقط یک داستان نبود؛ جرقه‌ای بود که ذهنم رو به اعماق خواب‌هام برد. خواب‌هایی که فراموششون کرده بودم، ولی حالا دوباره برام زنده شدن. گاهی توی خواب‌هام یک پرنسس جنگجو بودم، گاهی کودکی معصوم، یا حتی موجودی خیالی مثل یک پری قدرتمند. بعضی وقتا خواب‌هام شبیه پیش‌بینی بودن؛ نوید یک اتفاق خوب، یا هشدار برای چیزی ناخوشایند.

بیشتر از همه، اون خواب‌هایی برام عجیب بودن که حس می‌کردم من نیستم. انگار وارد زندگی یک آدم دیگه شده بودم، با خاطرات و دنیایی متفاوت.

این کتاب باعث شد دوباره به خواب‌هام نگاه کنم. شاید خواب‌ها فقط تصاویر گذرا نباشن؛ شاید در دل‌شون، حقیقتی پنهان باشه که فقط باید یاد بگیریم چطور بخونیمشون
      

        مگه میشه قلم شاعرانه بوبن بد باشه، انگار تمام کلمات گلچین شدن و کنار هم قرار گرفتن، کلماتی ظریف و بلورین که آدم رو به فکر میبره؛ وقتی که با عشق هم در آمیخته باشه دیگه زیباییش دوچندان میشه. 
      

        داستان معمایی جذابی بود. هر بار که یه تکه از پازل پیدا میشد فکر میکنی که خب اره این قطعه پیدا شد و حدس میزنم آخرش این شکلی باشه اما هر بار با پیدا شدن یه تکه دیگه داستان بهم میریزه و پیچیده تر میشه و آدم رو برای فهمیدن کل ماجرا کنجکاو تر میکنه و مشتاقانه تر تا آخر پیش میری.
      

        این کتاب محشره، یک کتاب فانتزی جذاب، از لحظه ای که کتاب رو شروع کردم تا تموم شدنش نتونستم زمینش بزارم.
یک داستان و ماجرای متفاوت، با فضاسازی عالی و معمایی، نکته های کوچیکی هم توی متن نهفته شده که آخرای داستان اونا رو کشف می کنید.
پایان خیلی خوبی هم داشت. من که عاشقش شدم. 
      

        کتاب آوای امواج، آوای آرام و عاشقانه ای است از دو جوان که مهمان دریا هستند. داستانی روان و مملو از بوی زندگی، بدون اضافه گویی 
      

        انسان پر مدعا قبل از هر کس به خودش ضرر می رساند. 
      

        فقط کشتی شکسته ای که تازه از غرق شدن نجات یافته حال کسی را می فهمد که چون می تواند باز نفس بکشد غش غش می خندد.
      

        هیچ فردی شیطان بدنیا نمی آید. همانطور که وینیکوت گفته، هیچ نوزادی نمی تواند از مادرش متنفر باشد، مگر اینکه ابتدا مادر از او متنفر باشد 
      

        به امید چیزی زندگی نکن
عشقی در دنیا نیست که مرگ خود را در درونش نداشته باشد



      

        گاهی برای بیان سخنی درست باید خاموش ماند…