بلاخره تموم شد و وای😭 نمیتونم باور کنم که دیگه تموم شد😭 من باهاش به معنای واقعی کلمه زندگی کردم. همراه اوریا جنگیدم، عاشق شدم، متنفر شدم، غمگین شدم، زیر سوال رفتم، رانده شدم، سقوط کردم، اوج گرفتم، معنای از دست دادن رو فهمیدم،  قدرتمند شدم، معنای دوست داشته شدن رو فهمیدم و فهمیدم که نقطه ضعف‌ها گاهی میتونن به نقطه قوت تبدیل بشن. این کتاب تمام انتظار من از یک کتاب فانتزی رو براورده کرد. نه داستان آبکی و چرت و پرت داشت، نه قابل پیش‌بینی بود، نه دست از سورپرایز کردنت برمی‌داشت و نه اجازه میداد ازش خسته بشی. نمیتونم باور کنم تموم شده و دیگه قرار نیست همراه اوریا تو اوبیتریاس زندگی کنم😭
      

        خیلی کتاب عجیبی بود. اصلا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم. شخصیت اصلی نسبت به هیچ چیزی هیچ حسی نداشت. اصن براش فرقی نداشت با کی ازدواج کنه، زندگیش چطور بگذره، کی بمیره هیچی. و این واقعا غیرقابل باور بود. چطور یه نفر اصلا هیچ چیزی کمترین اهمیتی براش نداره؟ و این واقعا حرص منو درمیاورد. فقط به این دلیل ادامه‌ش دادم که تموم بشه.
      

        خب، نمی‌دونم از این کتاب چه انتظاری داشتم، ولی خب کتاب خوبی بود بد نبود. موقع خوندنش حوصله‌ام سر نمی‌رفت، هرچند که اونقدری که برای بقیه کتابام مشتاقم تا بخونم، برای این مشتاق نبودم. ارزش یک‌بار خوندن رو داشت. ولی خب اونقدری که ازش تعریف می‌کردن و معروف شده بود ارزش نداشت و شاید همین باعث میشه انتظار مخاطب بالا بره و ستاره‌هایی که به این کتاب میده کمتر بشه.
      

        اولین کتابم توی ژانر فانتزی عاشقانه بود و این کتاب بود که باعث شد عاشق موجودات ماورایی مخصوصا خون‌آشاما بشم. و خب برای رده سنی نوجوان و گاها جوان خیلی جذابه. من وقتی راهنمایی بودم خوندمش ولی تا الان هنوز عاشقشم و برام جز بهتریناست و چیزی نمیتونه جاشو برام پر کنه. و مهم نیست چقدر کتاب درباره خون‌آشام بخونم یا چقدر فیلم ببینم، هنوزم بهترینم قطعا همینه.
      

        کلا کتابای رمان ایرانی( نه همشون ) سلیقه من نیستن. تو کل داستان همش اتفاقات غم‌انگیز میفته و دختر آروم و خیلی با ایمانی داریم که هیچ شکایت و اعتراضی نمیکنه کلا اجازه میده بقیه و به خصوص خانواده هر بلایی میخوان سرش بیارن. فقط بلده به خدا اعتراض کنه. آخرشم یه اتفاق میفته بدتر از بقیه و شخصیت‌های خوب و مثبت میمیرن و در حد مثلا ۱۰ صفحه آخر دوتا زوج اصلی بهم میرسن و با جمله طلایی کتاب تموم میشه: تا الان بدبختی بود، از الان به بعد خوشبختیه.😐
      

        واقعا یعنی خیلی کتاب کلیشه‌ای بود. داستان و شخصیت‌ها از اساس کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینی. ما دارک رومنس‌هایی داریم که داستان قشنگ و جذاب در کنار حالا اون روند دارک داشته باشن، ولی این کتاب تنها تمرکزش روی مسائل جنسی و جذابیت پسره بود.
      

        فقط میتونم بگم پشماممممممم این دیگه چی بودددد😂😭
      

        حقیقتش نمی‌دونم چند ستاره باید بدم. از طرفی باید بگم بخش معمایی و ترسناکش واقعا جذاب و گیرا بود. تا آخرش نمیتونستم حدس بزنم و پلات توییستش واقعا متعجبم کرد. ولی از طرفی نویسنده واقعا داشت ذهن خواننده رو به این سمت میکشید که ازدواج خیلی بده و هیچ عشقی پایان خوشی نداره و در هر صورت به خیانت ختم میشه. و پایانش از دو جهت بهم شوک وارد کرد. یکی بخاطر اینکه بلاخره معمای داستان حل شد و همه‌چی رو فهمیدم، و یکی هم بخاطر اینکه دوتا شخصیت اصلی برگشتن باهم با وجود خیانتی که بینشون بود. بنظرم این برگشتنشون پیش هم اصلا واسه هیچ کدومشون قابل قبول نبود. نمی‌دونم شاید باید بیشتر رو قسمت معمایی داستان تمرکز کنم اما خب روابط بین شخصیت‌ها و طرز بیانش توسط نویسنده برام اهمیت زیادی داره که باعث میشه از ستاره‌هاش کم کنم.
      

        بیخود تر و قابل پیش‌بینی تر از جلد قبلی.
      

        نمیخوام هیت بدم ولی باید بگم به عنوان یه رمنتزی خون این کتاب مزخرف محض بود. کاملا قابل پیش‌بینی بود و خیلی کلیشه‌ای و بیخود. و نگم از روابط بین شخصی‌های اصلی. عشق بین لیوای و شینگ‌ین خیلی بی‌معنی و ناجور بود. به طوری که من فکر کردم دختره چون از اول عمرش هیشکی جز مادرش و خدمتکارشون ندیده و این اولین پسریه که تو عمرش دیده، بخاطر همین یه حسی بهش پیدا کرده که نمیشه اسمش رو عشق گذاشت. در کل از مثلث عشقی بدم میاد، اما خب اکثرا یه منطقی دارن. تو این مثلث عشقی، دختره اول به قول خودش عاشق لیوای میشه. اما وقتی لیوای شرایط بودن با شینگ‌ین رو از دست میده، شینگ‌ین خیلی سریع یکی دیگه رو جایگزینش می‌کنه😐😐 که اصلا همچین چیزی ممکن نیست اگه واقعا احساسات عمیقی به طرف مقابل داشته باشی. و جدای از این، حتی وقتی یکی دیگه رو جایگزین می‌کنه و باهاش اوکی میشه، هنوز به لیوای فکر می‌کنه و این واقعا مزخرفه. حتی یه جایی تو بغل ونژی به لیوای فکر می‌کنه🗿 و بگذریم از صحنه‌هایی که نویسنده مدام سه‌تا شخصیت رو کنارهم قرار میده و شخصیت اصلی دختر رو مدام مجبور می‌کنه بین اون دوتا یکی رو انتخاب کنه که اونم معمولا اینکارو نمیکنه. انگار خیلی بدش نمیاد همزمان با جفتشون باشه. من با ادامه دادن این کتاب فقط به این نیت که شاد پایانش ارزشش رو داشته باشه، به خودم زجر دادم. پول و وقتم رو کاملا هدر دادم.
      

        البته من این کتاب رو بدون سانسور خوندم و تنها تمرکزی که داستان داشت صحنه های 🌶️🔥 بود، و باید بگم توی جمله به جمله کتاب اینجوری بودم که: وات؟ چرا همچین چیزی باید نوشته بشه اصلا؟ کتاب هیچ محتوای قشنگی نداره که بخواد خواننده رو جذب کنه. اگه اهل کتابای عاشقانه قشنگ باشید که داستان آبکی و چرت و پرت نداشته باشن، این کتاب اصلا به دردتون نمیخوره. ولی اگه دنبال داستان‌های کلیشه‌ای پسر مغرور و پولدار و دختر ساده و مهربون هستید احتمالا خوشتون میاد. در هر صورت وقتم رو با خوندنش هدر دادم.
      

        چیزی که در مورد این کتاب دوست داشتم این بود که قدم به قدم جلو می‌رفت. یعنی انگار داشتیم یه برهه زمانی رو با شخصیت اصلی زندگی میکردیم، بدون اینکه زمان به سرعت پیش بره. و جملات قشنگ هم زیاد داشت. اما خب بعضی جاها خیلی سریع پیش می‌رفت و نمی‌تونستم بفهمم دقیقا چه اتفاقی افتاده ولی خب در کل قشنگ بود.
      

        کتاب مناسب سن نوجوانه
      

        نمیخوام به کسایی که این کتاب رو دوست داشتن توهین کنم، ولی جدا کتاب بیخودی بود از نظر من. اصلا به نظر من ارزش اینکه تبدیل به کتاب بشه رو نداشت. یادداشت های دختری بود که شکست عشقی خورده و هنوز به طرف فکر می‌کنه درحالی که انگار طرف دختره رو فراموش کرده. نمی‌دونم شاید واسه دختری که تو این شرایط باشه کتاب خوبی به نظر بیاد ولی حتی شعر و متن مثلا خیلی تاثیر گذار و سنگینی هم نداشت. نمیدونم، ارزش خوندن نداشت.
      

        به مراتب از جلد اول گیراتر و جذابتر بود. البته نه اینکه جلد اول خوب نبود، اما این جلد خیلی قشنگ بود.