از این جهت که به مشکلات خواهر و برادر ها با هم در سنین نوجوانی پرداخته بود و اون فاصله ای که به خاطر نوجوان شدن یکی از خواهر برادر ها بینشون اتفاق می‌افته رو به تصویر کشیده بود خوب بود 
جا داره که این مسئله توی جامعه بیشتر برای بچه ها و خواهر و  برادر ها جا بیفته تا هر دو طرف سعی کنن همو درک کنن :)))
      

        خانم دولتی خیلی زیبا و واقعی درمورد این بانو نوشته بودن و حس زنانگی شخصیت ها حس میشد، از نظر تاریخی هم اطلاعات جزئی خوبی اومده بود 
فقط یه مشکل جزئی که من به نظرم اومد این بود که شخصیت ها خیلی درحال گریه کردن بودن نمی‌دونم آیا در واقعیت هم اینقدر برای هر موضوعی گریه میکردند؟ البته استواری خود بانو حدیث رو خیلی خوب به تصویر کشیده بود اما بقیه شخصیت ها گاها با هر حرفی بغض میکردن 
      

        حرفی ندارم، یه چیزایی رو توی کتابی که مخاطبش فقط افراد مذهبی هستن مطرح کرده که ضررش بیشتر از سودشه چون احتمالش بین مذهبی ها کمه 
یک ستاره به خاطر اون چندتا شبهه احکامی نماز و...که توی کتاب پاسخ داده شده
      

        داستان سمبلیک قشنگی بود، ارزش یه بار خوندن رو داره
      

        کم محتوا. تقریباً چیز جدیدی نداشت
      

        راهنمای پیدا کردن قاتل در کتاب های آگاتا 
۱ـ یک لیست از شخصیت های کتاب تهیه کنید
۲ـ افراد را از بیشترین احتمال ارتکاب قتل به کمترین احتمال ترتیب بندی کنید
۳ـ لیست دوم را از اخر به اول بنویسید 
۴ـ اولین فرد لیست نهایی را مشخص کنید
🌟 تبریک شما قاتل را پیدا کردید 🌟
ادامه راهنما ↓↓

⭕احتمال لو رفتن ⭕






نکته: در صورت احتمال وجود همدست، شخصی که بیشترین ظن به او بوده ولی رفع اتهام شده است فرد مورد نظر است :))
      

        از اونجایی که خودم همیشه حسابی درگیر پیدا کردن کتابهای تمیز از نظر محتوایی برای کوچیکترا هستم، اولین نکته ای که دوست دارم بگم اینه که این کتاب یکی از تمیز ترین جنایی هایی بود که خوندم از نظر اخلاقی، درود بر نویسنده 🌟 
اگه به امید اسم کتاب یا توضیح کوتاه پشت جلد میخواید این کتاب رو بخونید باید بگم که چهره های آشنا توی این کتاب خیلییی خیلی کم حضور دارن بنابر‌این دنبال شرلوک و ... نباشید
بزرگترین نکته ای که در مورد کتاب به نظرم رسید اینه که بعضی معما ها تقریبا شانسی حل میشد البته در نهایت کمی از این قضیه کاسته شد ولی برای من کافی نبود 
      

        ایده قاتل برای در رفتن از زیر جرم خیلی ستودنی بود ولی چرا یه ستاره کم کردم؟ چون به نظرم هیجان داستان کافی نبود و همچنین کتاب کمی خشک بود، تنها مسئله کتاب جنایت بود ، محتوا و یا ژانر دیگه ای توی کتاب وجود نداشت وسطای کتاب حوصله ام سر می‌رفت چون نمی‌تونستم معما رو حل کنم و مسئله تفکر برانگیز دیگه ای هم نبود 
در کل ولی به نظرم یکی از کارهای نسبتا خوب آگاتا بود 
      

        از همون اول شروع آتشینی داشت، معمولا توی کتابای آگاتا کریستی انقدر سریع وارد جنایت و معما نمیشید، برعکسِ این کتاب.  تا  آخر  کتاب هم روی افراد مختلف شک میکردم و گول نویسنده رو خوردم :)))
پ.ن : زیاد بودن اسما ناامیدتون نکنه، به اندازه ای تکرار میشه که بالآخره یاد بگیرید ولی پیشنهادم اینه که توی یه نشست خونده بشه 
      

        کتاب نقاط قوتی داشت که در برابر نقاط ضعفش کم میآورد 
نقاط ضعفش رو موردی نام میبرم
۱. کتاب خیلی خام بود به نظرم حداقل به یکی دوبار ویراستاری نیاز داشت، انگار نویسنده همون اولین متنی که نوشته بود رو چاپ کرده 
۲. ایده ی کتاب چندان ناب نبود ولی به نظرم بازهم ایده حیف شده می‌تونست خیلی کتاب پربار تری باشه اما انگار نویسنده حوصله ی ساختن دنیای داستان و شاخ و برگ دادن و نوشتن جزئیات رو نداشته، توی کتاب مکرراً دیده میشد که مثلا : فلانی همه ی قضیه را برایش توضیح داد، و دیگه توضیح نوشته نشده بود 
۳. دایره لغات نویسنده خصوصا در توصیف شخصیت ها خیلی کوچک بود، مثلا چندین و چندبار توصیف « ملاحت و مهربانی »  یا  «ملیح » برای شخصیت های مختلف تکرار میشد یا همیشه از واژه «عزیزم» استفاده میشد و هیچ اثری از کلمه های هم ردیفش نبود
۴. فکر کنم اینو باید اول می‌نوشتم ولی، داستان به شددددتتتتت کلیشه ای بود، یعنی یه جاهایی دیگه واقعا با خودم میگفتم بس کن دیگه چقدر کلیشه ؟ کل داستان کاملا کلیشه بود، شخصیت های خوب هم فرشته های بی بال بودن
۵. در ادامه مورد قبل، ادموند، شخصیت اصلی و مسیحی داستان،  کاملا یه مسلمون شهادتین نگفته بود، یعنی این آدم از اول داستان و قبل از ورود شخصیت مسلمان، کاملا مثل مسلمون ها رفتار میکرد تا جایی که حتی به نامزد سابقش تذکر در مورد پوششش میده یا اصلا با خانم ها رفت و آمد نمیکنه 🫠💆🏻‍♀️ 
۶. به عنوان فردی که میشه گفت یا نویسنده های انگلیسی و کتاب های که توی انگلیس اتفاق می‌افتن زندگی کرده،  آشنا نبودن نویسنده با این کشور و فرهنگش کاملا مشخصه، توی دیالوگ ها و تصویر سازی از شخصیت ها مثلا همین شخصیت ادموند و رفتارش، خب اصلا توی فرهنگ اونها رفت و آمد با خانمها یا میزان مثلا آرایش چیز بدی شناخته نمیشه که ادموند رعایت میکنه، اصلا همچین چیزایی وجود ندارن براشون و درکش براشون سخته، بعد ادموند اینا رو به صورت پیش فرض داره 🤦🏻‍♀️ آخه چقدر غیرواقعی، از طرفی اروپایی ها رو تخریب میکرد، یعنی یه نقدی میکرد اما هیچ دلیلی برای حرفش نمیاورد، مثلا چندین بار گفته میشد که «این مردم با صبر بیگانه اند»  یا مواردی از این قبیل، من نمی‌گم از اروپایی ها تعریف میکرد اما غربی ها و فرهنگشون اونقدری مشکل و ضعف داره که نیازی نیست به از این قبیل حرفای بی منطق متوسل بشیم و وجهه خودمون رو خراب کنیم
۷. دیالوگ ها خیییلی ضعیف بود، اصلا شبیه واقعیت نبود خصوصا نیمه دوم کتاب که همه یه جوری صحبت میکردن انگار پای منبر نشستی، اینکه نویسنده میخواسته تاثیر مثبت بذاره رو درک میکنم ولی برای تاثیر گذاری هم یه باید هایی وجود داره
۸.  نویسنده خواسته بود همه ی مطالب روشنگرانه رو با هم بیاره که به نظرم من باعث شده بود داستان خیلی کلیشه ای بشه و در نهایت هیچ کدومش هم به نتیجه ارزشمندی نرسید
      

        معمای اصلی و جنایتش خوب بود و خوب هم در داستان مخفی شده بود گرچه به طور دقیق همه ی سرنخ ها رو به خواننده نداده بود
به عنوان یه اثر اقتباسی از داستان های شرلوک هولمز ، تا حد خوبی تونسته بود قلمش رو شبیه به کانن دویل کنه و دکتر واتسون و شرلوک هولمز تقریبا همون حس همیشگی رو داشتن اما اگه دقت میکردی میتونستی نشانه های از احساسات قوی توی شخصیت شرلوک ببینی که خب توی قلم کانن دویل خبری ازشون نبود 
      

        یه کتاب جنایی مناسب برای سنین ۹ تا ۱۲ سال که اون چرت و پرتای جنایی های این دوره رو نداره و کاملا تمیزه ، از طرفی جنایت هم خوب و خلاقانه طراحی شده و از نظر معمایی هم قویه گرچه بعضی بخش ها برای من غیرقابل باور بود اما نکات ریزی بودن
داستان یه پسره که مامان باباش رو از دست داده و پیش عمو ی کارآگاهش زندگی می‌کنه ، اما وضعیت حرفه کارآگاهی خوب نیست و اکثر مشتری ها هم به یکی از کارآگاه های معروف مراجعه میکنن
حالا این کارآگاه معروف یه مسابقه ترتیب داده و یه جنایت طراحی کرده که برنده اون مسابقه عنوان بزرگترین کارآگاه جهان رو خواهد گرفت
      

        انگار کل کتاب برای پایانش نوشته شده فقط پاپانش برام جذابیت داشت، بقیه کتاب راوی به حدی شاعرانه و نامفهوم حرف میزد که حرفش به دلم نمی نشست
      

        کلا فاز نوجوان و اون انحرافات ناجور توی این سن در غرب رو داشت ارزش خوندن نداشت سعی داشت ضعفش رو با مسائلی مثل عشق و مواد مخدر و ... بپوشونه و جذابیت بده به کتاب 
در نهایت انگیزه قتل هم مسخره بود به نظرم
حتی به عنوان یه نوجوان هم نتونست جذبم کنه
      

        من کتاب دیگه ای رو آز این نویسنده نخونده بودم و بعد از خوندنش احساس نکردم که برتری خاصی از کتاب های دیگه داره. فقط به عنوان یه کتاب عادی خوب میتونم معرفیش کنم.

پ.ن: بعضی جاهاش خیلی منزجر کننده بود🙄