صادقانه، چندان برایم جذاب نبود.
 شاید به خاطر سنم، شاید هم چون بعد از خوندن «هستی»توقع ام از کتاب نوجوان بالاتر رفته، شاید... اما نگاه گاه فلسفه گونهٔ یونس که جای تامل داشت باعث شد از خوندن این کتاب پشیمان نباشم :«بر روی زمین قدم بگذار چون ناگزیر هستی ولی به آسمان نگاه کن» و.. که در بریده ها هستند
دو داستانه بودن هم چندان مورد پسندم نبود شاید اگر آخر داستان رو اول نمیفهمیدم بیشتر درگیر سیر داستانی میشدم😅
به نظرم بهره گیری بیشتر از عناصر مکانی هم می‌تونست داستان رو ملموس تر کنه
با این حال لمس نرمی احساسات انسانی و زبری جنگ تجربه خوبی بود
      

        از آن دسته کتاب هایی که به نظرم نیاز داریم بار ها ورق بزنیم
از آن هایی که سریع نه، بلکه باید  آرام به همراه تفکر و تلاش برای عمل خوانده شود
متن روان و دارای پیوستگی خوبی است که مخاطب را جا نمی‌گذارد.
کتاب برایم مطالب تازه و قابل تاملی داشت و در نهایت نگاهی نو به نماز را هدیه داد. 
(مثل این مطلب که اصلا نماز باید حال گیر باشد که انسان را رشد دهد و...)
      

        یک سریال چهار قسمتی بر اساس این کتاب ساخته شده که قشنگ هم هست اگر علاقه به خواندن این کتاب دارید ولی حوصله اش رو نه، سریالش توصیه میشه👌
      

        من شیفته ی قلم این مرد بوده و هستم
 کلمات با اندیشه،باور و خلاقیت نادر همراه شده اند  مثل خمیری زیر دستان هنرمندش چرخیده و عاقبت تصویری تماشایی ساخته اند؛ تصویری که به طور کلی نشانگر زندگی پر فراز و نشیب آقای ابراهیمی است و در عین حال هر جزء آن عشق، ایمان، عاطفه، وطن دوستی، ایستادگی مقابل هر آنچه باید از جمله ظلم و خستگی را فریاد میزند 
در پیشگفتار نادر ابراهیمی می‌گوید:« ابوالمشاغل حرف های فراوانی برای زدن دارد... این قلم پس از سی و پنج سال پیوسته مومنانه نوشتن خوب می‌داند که نباید جانب بیهودگی برود و بیهوده بنویسد» و حقا که همین طور بود و این کتاب حرف ها داشت. 
مبالغه نیست بگویم بار ها به عقب برگشتم تا کوله بار آموخته هایم از سفر به این کتاب را پُر تر کنم  و روی بسیاری از جملاتش مدت های طویل اندیشیدم. 
این کتاب از آنهایی بود که به قول نادر راه را به مقصد یعنی پایان رساندن کتاب ترجیح می دادم. 
      

        یادمه قبلا جایی خوندم:«کسی که کتاب میخواند هزاران زندگی را قبل مرگ تجربه می کند و کسی که نمیخواند، تنها یک زندگی را.» 
کتاب های زندگینامه‌ای اما بیشتر از هر کتاب دیگری این حس رو به من می‌دهند که یک زندگی دیگر را نفس میکشم و نگم از حال و هوام اگر آن کتاب زیبا باشه
 این کتاب از همین جنس کتاب هایی بود که گفتم 
 آقای اصغر بمانی،معلمی حقا هنرمند که خلاقانه ترکیبی دلچسب از هنر و تدریس ساختند، تدریس، نه به معنای آموزش صرف محتوای کتاب بلکه به همراه تدریس اخلاق و ادب. واقعا هم بخش هایی که هنر (مسابقه، تئاتر و..) و خلاقیت، دست به دست آقای بمانی می دادند تا نکته تربیتی را آموزش دهد جذابیت خاصی داشت✨
خلاصه بگم همه چیز داشت: زندگینامه، خاطرات جنگ، تئاتر،مسابقه، درس تربیتی، ایده‌هایی برای معلمین و معاونین پرورشی.
      

        یکی از کامل‌ترین یادداشت‌ها همان تفریظ رهبری است. پس همین قدر بسنده می کنم که 
 فراتر از انتظارم بود. فکر می‌کردم قرار است با روایت تکراری مواجه شوم و کل کتاب را با اشک و آه مادر بگذرانم. اما چنین نبود و نشد
چنان با وضوح و زیبایی، لحظات زندگی‌شان را به‌ویژه با فرزندشان توصیف کرده‌اند که انگار همه‌ی این اتفاقات همین چند روز پیش افتاده که این گونه در ذهنشان مانده و تعریف می کنند
 چه به جا  آمده در قسمت ترکیب بند
:«قصه گرچه غم انگیز، صبر زن زیباست» 
البته که 
«گویند سنگ لعل شود در مقام صبر / آری، لیک به خون جگر شود».
      

        خوشحالم که زود تصمیم نگرفتم و به کتاب فرصت دادم 
هر چند در ابتدا نتوانستم دست در دست هوشوی  با او در صفحات زندگی اش همراه شوم اما توصیفات زیبای نویسنده و خیال پردازی های کودکانه هوشو مرا واداشت که ادامه دهم
با تصویر سازی هایش رفتم تا خود شهداد، زیر نخل مادر هوشو... 
رفته رفته سرشار از احساس شدم🌱
جنس تنهایی هوشو خیلی آشنا بود آنقدر آشنا که با خواندن برخی خطوط، بغضی دست می انداخت ته گلویم 🥲
حالا دیگر هوشنگ مرادی کرمانی در تصورم شبیه به درخت گز یا شهداد یا سیرچ است که در میان کویر سبز شد و سبز ماند
اما شخصیتی که نظرم را جلب کرد ستار زاده بود کاش زندگی سر راه همه ما یک ستار زاده ای برای تغییر دنیامون بزاره
*البته گاهی که داستان از ادب فاصله می گرفت لذت خوندنم رو می گرفت🙁
*تصاویر از روستای سیرچ است
      

        قصه کوتاه اما زیبا که به لطف توصیفات نویسنده جان گرفته. 
داستانی از جنس آرامش، قصه ای زنده که حواس را با قلقلکی  بیدار می کند 
بوی خاک نم خورده،سبزی آب خورده،کلوچه، عطر پرتقال، چای و گل گاو زبان هنوز زیر دماغمه
حس لمس کاه گل دیوار، برگ سبز چای، خار های سیماله
صدای دارکوب ها، نغمه جیرجیرک ها، زمزمه ی ذکرها 
روایت طلبه ای تازه کار که خودش را در دل مردمی بی ریا و دور از غبارِ شهری  جا می دهد.بهتر بگویم خدا مهرش را میان دل های روستاییان می اندازد
اما باز هم به نظرم جای کار داشت. 
      

        به جز بخش دست نوشته ها که آوردن آن در کتاب به نظرم کار جالبی نبود
سایر بخش ها نکات خوبی داشت،از جمله پرداختن به انس آقا با کتاب، جملات تأمل‌برانگیزشان درباره‌ی کتاب و راهکارهای متعددشان.
با وجود اینکه می دانستم ایشان کتاب های بسیار از ادبیات خارجی مطالعه کرده اند، یادآوری مطالعه‌ی آثار نویسندگان برجسته‌ای چون تولستوی، جین آستین، امیل زولا، الکساندردوما،ا ویکتور هوگو، شولوخف و... و همچنین مطالعه‌ی کتاب‌هایی نظیر جان شیفته، دن آرام و غرور و تعصب توسط ایشان، از یک سو و نظرات و تحلیل های ایشان درباره‌ی این آثار از سوی دیگر، برایم جذاب بود. دیدگاه‌ هایشان درباره‌ی رمان‌های کلیدر و زمین سوخته هم از دیگر نکات قابل توجه بود
      

        داستان به نسبت خوبی بود مخاطب نوجوان علاقه مند به یادگیری را می تواند همراه کند معلم تقریبا از مثال های خوبی استفاده میکرد البته به جز چند مورد که به دلم ننشست 
به طوری که تشویق شدم کتاب را بخرم(از بینهایت طاقچه خونده بودم اول) و مثال های زیبا را هایلایت کنم تا در آینده با اعمال اصلاحاتی در کلاس خودم استفاده کنم  قطعا برم اون طوری تعریف کنم که خواب سبزیجات دیدم دانش اموزان به عقلم شک میکنن😂 
 خب اولش فکر می کردم بیشتر فضای کتاب داستانی هست و کمی استدلال اما کلش استدلال بود و بُعد داستان کمی ضعیف بود و برای همین زیاد به دلم ننشست اما موضوع انتخابی، مثال ها و ارتباط گیری مخاطبان کم سن را که دیدم امتیاز بالایی دادم
      

        از مفید ترین کتاب هایی که خوندم 👌به معنای واقعی کلاس اخلاق.
 موضوعات اخلاقی متنوع  و اساسی  به خوبی با زبانی شیوا و روان بیان شده که با جا دادن آنها در تک تک لحظات زندگی مان،حقیقتا طعم و عطر خوشی به دنیا و آخرتمان  می بخشیم
پیشنهاد میکنم اگر وقت ندارید  سلسله درس های اخلاق و احکام اقای مجتهدی در گوگل  رو گوش کنید
      

        کم حجم اما دل چسب✨
اول فکر میکردم قراره با یک کتاب خشک که داستان شکل گیری یک شرکت دانش بنیان را شرح میدهد روبه رو بشم
اما غافلگیر شدم نه تنها خشک نبود که به شدت تر بود😁
با خوندن چند صفحه اول داستان عطر امید مشام ذهنم را پر کرد از ان کتاب هایی که دوست داری جملاتش را یک گوشه ذهنت تا همیشه یادگاری بگذاری
قلمی روان و ملموس که خواننده رو با تک تک دانشجو های دیروز، بچه های شرکت امروز و ماجراهاشون همراه میکنه 
جوان هایی از جنس امید،انگیزه،جسارت،ایمان که نمی توانستند و نمی خواستند عادی باشند و تغییر آفرین شدند، کسانی که نه تنها زیر آوار سنگ هایی که به طرفشان پرت میشد مدفون نشدند که از انها پلی ساختند به سمت جهش
آموختم باید متفاوت بود و اصل در هر شرایطی و هر شکلی ایستادن است که دوام در ایستادگی، هر شرایط و شکلی را به سود انسان می سازد (نادر ابراهیمی) 
به جای خوندن کتاب های موفقیت زرد و خارجی این کتاب پیشنهاد میشه به خصوص برای دانشجو ها
نکته جالب این کتاب بیان حقیقت ها و نشان دادن ساختار معیوب برخی نهاد ها بود مثل این جمله:«هیچ وقت احساس تحریم از ان طرف را نکردیم مشکل اصلی ما تحریم های داخلی بود که دمار از روزگارمان در می اورد»