بریده‌ای از کتاب سرگذشت استعمار اثر مهدی میرکیایی

هر یک از زن‌ها یک عاج بزرگ را هم بر دوش می‌کشید، بعضی از آنها بچه‌ای را هم در آغوش داشتند از نگهبان پرسیدم اگر آن‌قدر ضعیف شوند که نتوانند عاج ها را حمل کنند چه می‌کنید؟ نگهبان گفت نمی‌توانیم یک عاج ارزشمند را بر زمین بیندازیم و برویم. ما بچه اش را با نیزه می‌کشیم و بار او را سبک می‌کنیم.(خاطره‌ی مسافری که در یکی از کاروان های برده داری همراه بود)