در ابتدا این نکته را  بیان کنم که بانوان از خواندن این کتاب امتناع ورزند. به خصوص درباره داستان اول یعنی پرتگاه. (این فقط یک توصیه است و اجباری در کار نیست ولی باور کنید که نخواند‌ش برایتان بهتر است.)

در تمام خطوط داستان، حال و هوای وحشتناک و غمگینی جاری است  که آندریف  توانسته به خوبی این حال و هوا را در تمام متن حفظ و توصیف کند. من قبلا هم از این نویسنده کتابی خوانده بودم (فکر جنایت) و این کتاب شامل چهار داستان از این نویسنده است. داستان پرتگاه به معنای واقعی کلمه وحشتناک بود که دوست ندارم توضیحی درباره آن بدهم ، سگ ولگرد و خاموشی بسیار ملال آور بودند، تنهایی و بی اعتمادی در داستان سگ ولگرد موج می زد و غم و اندوهی که در داستان خاموشی بود منجر به خاموشی و جنون میشد، در آخر داستان در مه که یک درس و هشداری جدی برای جوانان در مواجه با مسائل بزرگسالان است.
نوشته های  آندریف برای هر کسی مناسب نیست به قولی باید برای خواندن آثار این نویسنده قلبی قوی به مانند زره داشته باشید. 
نبوغ آندریف در به کارگیری وحشت و یاس منحصر به فرد است
آدم با خودش فکر می‌کند که: نویسنده در زندگی چه چیز هایی تجربه کرده که اینگونه دست به قلم می‌شود...؟ 
      

        کتابی به ظاهر کودکانه ولی بسیار عمیق و زیبا 
تنها کتابی که بیشتر از یک بار خوانده‌ام، بسیار کتاب خوبی است.
      

        {ما از مردم چقدر کم می دانیم و چقدر نادرست آنها را قضاوت می کنیم.}
      

        کتابی کم حجم و عمیق با ترجمه بسیار خوب سروش حبیبی
      

        واقعا کتاب خیلی خوبی بود. توصیفاتی که نویسنده درمورد شهر‌ها و رود‌ها و مکان‌های دیگر روسیه و همین طور موقعیت جغرافیایی آنها بیان می‌کرد واقعا عالی و البته تحسین برانگیز بود؛ چون با اینکه ژول ورن نویسنده ‌ای فرانسوی است ولی خیلی خوب از پس این کار بر آمده به گونه‌ای که فکر می‌کنید یک نویسنده روسی این کتاب را نوشته. توصیفات و معرفی اشخاص داستان را هم به خوبی بیان کرده بود. خود داستان لذت بخش و عالی بود به طوری که دلم نمیخواست از پای کتاب بلند بشم. در آخر ترجمه عالی جناب پارسایار که بر لذت خواندن این اثر عالی افزود.
      

        کوتاه، غم انگیز و تاثیر گذار 
کتابی که تاثیری زیادی بر روی من گذاشت و باعث شد به داستایفسکی و همچنین ادبیات علاقه پیدا کنم. 
من چهار شب با شخصیت گمنام داستان همراه شدم و با دقت به گفته هایش گوش فرا می دادم و از آنها درس می آموختم. او شبیه من بود به همین سبب او را درک می کردم، چهار شب زیبا و به یادماندنی را با او سپری کردم ولی با فرا رسیدن صبح شوک بزرگی بر من وارد شد که هنوز هم در ذهن من باقی مانده است.
غمی که شخصیت گمنام شب های روشن در صبح با آن روبرو شد برای من کاملا محسوس بود. او انسانی شریف بود ( سخنان آخر شخصیت گمنام را مطالعه کنید که در پشت جلد کتاب نیز ذکر شده است تا متوجه مقصود کلامم شوید. ) 
در آخر باید به ترجمه بی نظیر سروش حبیبی اشاره کنم که در انتقال مفاهیم و حفظ لحن نوشتار نویسنده عالی عمل کرده است، شاید اگر ترجمه‌ای دیگر از این کتاب را خوانده بودم چنان تاثیری بر روی من باقی نمی گذاشت.
      

        همین کتاب کافی بود که مرا  به نویسنده داستان و همچنین ادبیات آمریکا‌ی جنوبی علاقه‌مند کند...
      

        کتابی بسیار عالی از ارنست همینگوی با مضمون امیدواری 
تلاش برای رسیدن به اهداف زندگی و دلسرد نشدن از مسیر و سختی های راه. این کتاب را با ترجمه بسیار خوب جناب دریابندری بخوانید و از آن لذت ببرید.
      

        با شنیدن کلمه •داستان کوتاه• خود به خود نام چخوف در ذهنم تداعی می‌شود. این نویسنده بزرگ و خوش بیان با داستان هایش مرا شیفته خود کرد، توصیفات بی نظیر او از مناطق و شخصیت های که در داستان وجود دارد واقعا مرا حیرت زده می کند که چطور اینگونه شاعرانه دست به توصیف آنها می زند.
داستان بیابان هم از این قاعده مستثنی نیست، شخصیت پردازی خوبی در کتاب انجام شده با وجود اینکه یک داستان کوتاه است. توصیفات دقیق و زیبا از شخصیت ها و مناطق و مناظری که داستان در آن جریان دارد‌، همچنین حال و هوای داستان که به خوبی به رشته تحریر درآمده. شاید اگر چخوف این داستان را ادامه می داد می توانست یک شاهکار از خود به جای بگذارد، متاسفانه داستان در اوج، یعنی زمانی که مشتاق فهمیدن ادامه داستان زندگی یگوروشکای جوان هستید به پایان می رسد. 
در آخر باید بگویم که ترجمه سروش حبیبی مثل همیشه عالی و بی نظیر بود و لذت خواندن این اثر را دو چندان کرد.
      

        تورگنیف معلم زندگی است، او درس زندگی کردن را به ما یاد می دهد. این کتاب را بسیار دوست داشتم، شاید همه ما در زندگی آدم زیادی بودن را تجربه کرده‌ایم. ترجمه بابک شهاب نیز بسیار خوب بود

      

        شاهکار تورگنیف توصیه میکنم این کتاب رو با ترجمه مهری آهی بخونید 
      

        کتاب خوبی بود به خصوص داستان مسخ  با ترجمه عالی علی اصغر حداد