طبیب و سگ. سگی که جای خیل آدم‌ها را برای طبیب پر می‌کرد. یا اگر بهتر بگوییم، ارزشمندتر و انسان‌تر از انسان‌های دیگر. به قدری که قسمتی از خانواده طبیب بود. شاید رکن اصلی آن. و در روایت جذاب و نه چندان بلند جناب اشمیت دلیل آن را می‌خوانیم و مجذوب می‌شویم.
        

          بسم الله 

موضوع کتاب "سگ" درباره پزشک هشتاد ساله ای به نام ساموئل است که بعد از فوت همسرش با سگی از نژاد "بوسرون" زندگی می‌کند. بعد از مدتی سگش هم می‌میرد و او از همان نژاد، سگی دیگر جایگزین می‌کند. او به شدت به دنیای سگ‌ها وابسته است و بریدگی از آدم ها را با سگ‌ها می‌گذراند.

سیر کتاب به صورت معماگونه‌ای پیش می‌رود. پس از مرگ ساموئل، دوست او و دخترش، به دنبال کشف معمای علاقه بیش از حد او به سگ‌ها می‌گردند و داستان به همین شیوه رمزگشایی می‌شود.

داستان "سگ" پیرامون تنهایی و غربت انسان است. جایی که انسان به عنوان عنصر درجه چندم حساب می‌شود و جز تنهایی نصیب او نیست، گاه یک موجود دیگر یا حتی شی دیگری او را از این تنهایی می‌رهاند و آنجا است که دیگر تعریف این رابطه عوض می‌شود.
در بخشی از کتاب، ساموئل می‌گوید، در دوران غربت و تنهایی و در جامعه‌ای که انسان درجه چندم بودم، ناگهان سگی پیدا شد و مرا به جایگاه انسانیت رساند و همچنین انسانیت را به من یادآور شد.

کتاب شگفت‌انگیز نیست اما داستان هیجان‌انگیز و قابل قبولی دارد.
اشمیت خلاقیت خوبی در نوشتن کتاب‌های بکر دارد و جذابیت کتاب‌هایش به واسطه همین بکر بودن است.
        

          کتابی کم حجم و عمیق با ترجمه بسیار خوب سروش حبیبی
        

           یه کتاب کوتاه ۸۰صفحه‌ای ولی عمیق و زیبا.
توی چند صفحه‌ی اول شاید یه داستان معمولی به نظر برسه ولی از یه جایی به بعد دوست دارید کتابو بغل کنید و شایدم مثل من بعد از تموم شدنش دلتون بخواد دوباره و از اول بخونیدش.
فکر میکنم تقریبا همه و با هر سلیقه‌ای از این کتاب لذت ببرن.
        

          در کل داستان یک سگ و رابطش با یک انسان امری تکراریه‌. صمیمیت و وفاداری و .... ولی نکته جدیدی که در این داستان هست، تاثیر یک سگ تو روابط انسان با انسانه، که صاحب سگ به علت وجود سگ از آدما بدش نمیاد.
        

          داستانی شگفت آور و میخکوب کننده بود، از سگ، و سگ بودن! بدون هیچ اضافه گویی و وقایع کاملا درست جایگزینی شده بودند، فراز و فرود عالی، در کل یک داستان پرفکت و بی نقص که ترجمه شیوای جناب حبیبی نغزترش کرده. سروش حبیبی مترجمی ماهر و قصه گویی تواناست، برگردان های ایشون نظیر نداره. فقط کافیه به ترکیب "بارانِ درشت‌قطره" توجه کنید، یا "اتاقِ کوتاه‌سقف" یا ترکیبات بدیع این چنینی که خاصه خودشه. مطالعه یک اثر داستانی خوب با ترجمه ایشون یعنی لذت محض
این کتاب رو به ویژه به کسانی پیشنهاد میکنم که به خوندن داستان هایی که در آن ردی از نازیسم هست علاقه دارن
        

          داستان کِشنده و‌ روانی  برای خواندن است.  ترجمه ی ستایش‌آمیز سروش حبیبی بی‌تردید از هر سو درس‌آموز و ستودنی است.
        

          اصلا نمیتوانید حدس بزنید که کتاب درباره چیست و چه چیزی منتظر شماست. آدمی، سگی دارد که این سگ شما را به ماجرایی پیوند میدهد که اگر حتی افسانه باشد، قلم افرادی مثل امانوئل اشمیت، آن افسانه تلخ و بسیار غم انگیز  را باورپذیر می‌کند. بخوانیدش دیگر!!
        

          از سروش حبیبی اننظار نمی رفت که معنی لغاتی امثال "شراب" و "دوست دختر" رو توی ترجمه به "نوشابه" و "نامزد" تغییر بده :///
 چقدر خوب میشد اگه یک کتاب فوق العاده رو به گند نمیکشیدیم و داستان جدیدی ازش در نمیاوردیم!!
        

          مثل همه‌ی آثار اشمیت، انگار یه سفر کوتاه و عجیب بود، مسیری که مسحورت میکنه و نمیتونی چشم ازش برداری، کتابی که نمیتونی زمینش بذاری...
داستان درموردِ مردیه به اسم ساموئل هی‌من، که ارتباط عجیب و محکمی با سگش که اسمش آرگوسه داره. ارتباطی که هرکسی نمیتونه متوجهش بشه...
توی مدت اخیر، خیلی بیشتر درمورد اینکه سگ‌ها چه موجودات عجیب و خارق‌العاده‌ای‌ان فهمیدم. (سریال after life که تازه تمومش کردم هم توی این موضوع بی‌تاثیر نیست.) همونطور که توی کتاب هم بارها اومده بود، محبت بی‌قید و شرط رو خیلی خوب میشه از این موجودات عجیب یادگرفت. محبت و اعتماد بی‌قید و شرط...
        

          همۀ ما از کودکی تجربۀ داشتن یک حیوان یا بازی کردن با آن را داشته‌ایم. خاطراتی از جنس پیدا کردن کفشدوزک و حلزون از لابه‌لای سبزی‌، ضربه‌ زدن به تنگ ماهی شب عید برای به واکنش واداشتن ماهی، نوازش جوجه اردک و تجربه‌هایی از این دست. اولین مواجهه با موجودی دیگر، خارج از جهان انسان‌ها و مشاهدۀ حرکات آن‌ها در تقلا برای فرار از شیطنت‌های کودکانۀ ما پرسش‌هایی را در برابر ما قرار می‌داد. 

آیا انعکاس چهرۀ ما در چشمان معصومانۀ این حیوان ملوس صرفاً بازتابی از تخیلات ما و امیدی واهی برای ایجاد ارتباط با این موجود است یا تصویری که از ما در عمق چشمان او شکل می‌گیرد به سرزمینی پنهانی و شگفت‌انگیز منتهی می‌شود که فقط آلیس‌ها را یارای رسیدن به آن است؟ این موجودات خاص که از زمان پدران باستانیمان همراه شرایط سخت و همدم لحظات شیرینشان بوده‌اند، با وجود تحقق انقلاب‌هایی از جنس صنعت و کشاورزی، همچنان بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمرۀ ما هستند و با حضورشان یادآور می‌شوند که ما این سیاره را با آن‌ها شریک هستیم.

آیا دوست داشتن یک حیوان آسان‌تر است یا مهر ورزیدن به آدم‌ها؟ این پرسش در وهلۀ اول شاید ساده‌ به نظر بیاید و یا حتی برای برخی سؤال احمقانه و توهین‌آمیزی باشد، اما با اندکی درنگ و تصورِ شرایط روحی و نیز مقدماتی‌ که در رسیدن به این سؤال از پسِ ذهنِ فرد گذشته است، نفس عمیقی کشیده و با احترام بیش‌تری به آن می‌نگریم. 

تعامل با سگ‌ها و حیوانات خانگی که تاریخ اهلی شدنشان به چند هزار سال می‌رسد، شاید از سروکله‌ زدن با انسان‌ها راحت‌تر باشد؛ انسانی که هر دم، هزاران فکر و خیال، آرامش روان او و بالاخره روح اطرافیانش را می‌آزارد؛ بشری که در مواجهه با او گاهی هیچ پیش‌بینی اولیه و قطعی نسبت‌به نوع رفتار او نمی‌توان داشت و درنهایت انسانی که ممکن است از آزار‌ رساندن بدون دلیل موجه به خود یا اطرافیانش لذت ببرد یا برای آن دلیل بتراشد. همۀ این‌ها و عواملی دیگر شرایط را برای شخصیت اصلی داستان «سگ» طوری رقم می‌زند تا خواننده به او حق دهد که دست از جهان موجودات دوپا بشوید و موجودات چهارپا را محرم اسرار خود بداند. تا اینجا تلاش کردم با فضای ذهنی و روانی چنین فردی آشنا شویم و دلیل او برای گرفتن چنین تصمیمی را درک کنیم. البته جزئیات اصلی را برای فاش نشدن داستان از نظر پنهان داشتم.
 
یک سؤال نیز برای بخش داوری و ارزش‌گذاری چنین تصمیمی باقی می‌گذارم که آیا انسان در هر شرایطی باید بکوشد تا با همنوعان خود کنار بیاید و اگر سر به بیابان نهد و دیگر موجودات را انیس خود بداند، مرتکب خیانت شده است؟‌ آیا در طول تاریخ بشر چنین شرایط دشواری برای انسان‌های برجسته رخ نداده است که هم‌نشینی با حیوانات و طبیعت را به زندگی با انسان‌ها ترجیح دهند؟ 

این کتاب حجم کمی دارد، اما من بدترین زمان را برای خواندن آن انتخاب کردم. البته شاید بهترین زمان را برای این کار برگزیدم! بدترین زمان از این نظر که مطالعۀ این اثر پس از جنگ غزه و وحشی‌گری ارتش بی‌اخلاق رژیم صهیونیستی، هرگونه بروز احساس همذات‌پنداری و دلسوزی را برای افرادی که در اردوگاه‌های نازی‌ها دوران سختی را گذرانده‌اند، به‌غایت مشمئزکننده، نامربوط و تبعیض‌آمیز می‌نمود. از یک نظر بهترین زمان مطالعۀ این کتاب بود، زیرا دقیقاً در زمانی که گرسنگی و تشنگیِ کودکان بی‌گناه غزه را مشاهده می‌کنیم، دیگر فیلم‌های اسکارگرفتۀ مربوط به جنایات نازی‌ها و کتاب‌هایی که راجع به آشوییتس نوشته شده‌اند، رنگ‌ می‌بازند و کارکرد خود را از دست می‌دهند. بهای رسیدن به حقیقت سخت است و جانکاه، اما لازم.

پ: با تذکر همخوان دریافتم که به داستان کمتر اشاره کردم زیرا بنا داشتم بیشتر از ایدۀ اصلی نویسنده سخن به میان آورم. در واقع مخاطب من در این فرسته بیشتر افرادی هستند که این کتاب را خوانده‌اند.

۸ مرداد ۱۴۰۴
سید علی مرعشی
        

          #معرفی_کتاب

کتاب «سگ» اثر نویسندۀ فرانسوی اریک امانوئل اشمیت است که داستان پزشک هشتادساله‌ای به نام ساموئل هِی‌من را روایت می‌کند که پنجاه سال است با سگی از نوع بوسرون زندگی می‌کند که همنام سگ اودیسه است: آرگوس؛ تنها کسی که توانست اودیسه را پس از بیست سال بشناسد.

هرگاه سگ ساموئل می‌میرد، او آن را با سگ دیگری از همان نژاد و با همان نام جایگزین می‌کند، اما با مردن آخرین سگ، ساموئل هم به زندگی خود پایان می‌دهد و چرایی آن همان معمایی است که خواننده را تا پایان با خود همراه می‌کند.

بخشی از کتاب به موضوع هلوکاست و اردوگاه نازی‌ها و ... می‌پردازد که محتوا و به‌دنبال آن توصیف‌ها و صحنه‌های آن برایم تکراری بود و علاوه بر آن، فارغ از واقعیت یا افسانه بودن ماجرا، در شرایط کنونی غزه و جنایت‌های بی‌حد‌وحصر اسرائیل، هیچ همذات‌پنداری و همدردی‌ای نتوانستم با قربانیان آن بکنم! به‌قول همخوان گرامی، شاید کتاب باید در زمان دیگری خوانده می‌شد.

داستان شروع خوب و جذابی داشت، اما در ادامه، گرۀ داستان می‌توانست سخت‌تر و جذاب‌تر از این باز شود. نقش میراندا - به‌عنوان دختر شخصیت اصلی - چندان برایم پذیرفتنی نبود و به‌نظرم نبودنش هم به داستان، لطمۀ چندانی نمی‌زد.

این کتاب را از نوار شنیدم، هر چند نیم‌نگاهی به نسخۀ چاپی آن هم داشتم‌. علاوه بر این‌که گویندۀ کتاب در ادای برخی کلمات و گذاشتن تکیۀ مناسب اشتباهاتی داشتند، صدایشان را نیز چندان نپسندیدم.

        

          پزشک روستایی که پس از درگذشت همسرش، یعنی نزدیک ۵۰ سال پیش،دخترش را در تنها بزرگ کرده و جز یگانه سگش همدمی نداشته است…

اگه دچار ریدینگ اسلامپ شدی گزینه مناسبیه  و اینکه میتونه حالتو خوب کنه (با اینکه بعضی جاهاش غم انگیزه:)) 
اوایل کتاب  به نظر میاد با کتاب معمایی طرفی _ عملا  توی همان صفحات شوکی به ما وارد میشه_  ولی به مرور هر چه  جلوتر میریم  میفهمیم با داستان روبه رو هستیم که میخواد به ما درس زندگی بده
توی این کتاب قرار با روابط انسان و حیوانات آشنا بشیم
این از اون دسته کتاب هایی هست که میگی چرا زودتر نخوندمش و از خوندنش پشیمون نمیشید
خریدن این کتاب به صورت تصادفی بوده فقط به خاطر قیمت کم اش گرفته بودم⁦(⁠ ⁠ꈍ⁠ᴗ⁠ꈍ⁠)⁩ ولی فکر نمی‌کردم انقدر داستان خوبی داشته باشه