پس از کتاب مقدمه‌ای بر آرایش و پیرایش کتاب‌کودکان، این دومین کتاب است که در آن نادر ابراهیمی نه در مقام یک نویسنده‌ داستان‌پرداز، بلکه در جایگاه یک استاد پرتجربه، یک پدر دلسوز، و یک معلم دردمند اهل فکر، از مصورسازی کتاب‌های کودک گفته است. 
کتاب بخش‌های متفاوتی دارد و نادر ابراهیمی در آن با نگاهی عمیق از بایسته‌های تصویرسازی کتاب‌های کودکان در گروه‌های سنی مختلف و از آزمون و خطاها و تجربه‌های خود در این مسیر سخن گفته، و در بخشی نیز به نقد و آسیب‌شناسی مصورسازی کتاب‌های کودک عصر خود پرداخته است.
اگر به هر شکل، در رشد و تربیت کودک، یا تصویرسازی و گرافیک و هنر فعالیت دارید، خواندن این کتاب و این مجموعه توصیه می‌شود، و کاش در سایر زمینه های هنری و گرافیک و… نیز افرادی مثل نادر ابراهیمی باشند که اینقدر دقیق و منظم و دلسوزانه، تجربیات خود را به نسل‌های آینده بسپارند…
      

        یک کتاب جامع و کامل و مفید برای اموزش مبانی هنرهای تجسمی که متاسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته، این کتاب به‌طور مفصل به عناصر و کیفیات بصری، اصطلاحات مربوطه و کاربرد آن‌ها در هنرهای گوناگون با مثال‌ها و نمونه‌های تصویری متعدد رنگی می‌پردازد. 
خواندن این کتاب برای هنرآموزان و هنرپژوهان و هنرمندان بسیار مفید است.
      

        گاهی خواندن یک کتاب می‌تواند چنان دلت را بسوزاند و ذوب کند که شاید چندین مجلس نتواند، حانیه چنین کتابی‌ست، پر از تعابیر و جملاتی که دوست داری بارها بخوانی و جایی در کتابخانه بگذاری که هرسال دهه آخر فاطمیه دوباره بخوانی، دوباره بسوزی و دوباره بباری و… 
خدا به قلم حامد عسکری برکت دهد، حتما خدا باید خیلی دوستتش داشته باشد که توانسته این‌گونه کلمات و جملات را هنرمندانه بچیند آن هم برای بهترین‌هایش، اهلبیت.
      

        وقایع پس از رحلت پیامبر، حکایت و روایت غریبی است، 
تا کنون بیشتر در روضه‌ها و سخنرانی‌ها از وقایع بعد ار رحلت پیامبر و آنچه بر اهلبیت ایشان گذشت شنیده بودم و همچنان این بخش تاریخ، در ذهنم غبارآلود و مبهم بود.
در یکی از همین منبرها شنیده بودم که ما درخصوص شهادت حضرت زهرا(س) نمی‌توانیم حرف زیادی بزنیم و شهادت ایشان غربت عجیبی دارد. 
«دختر پیامبر»، کتاب کم حجمی که به شیوه‌ای دقیق و علمی و قابل استناد وقایع زندگی حضرت زهرا(س) پس از رحلت پیامبر را بیان کرده که خواندن و دانستن آن بر شیعه علی بسیار واجب‌تر است. آنقدر که با خواندنش نه تنها غبار ذهنم کم شد بلکه به دلیل غریب بودن این حکایت نیز رسیدم…
      

        نوشتن چنین نکات ریز و تخصصی و‌موشکافانه‌ای درباره آرایش و پیرایش (یا همان صفحه‌آرایی) کتاب‌های کودکان، از نادر ابراهیمی شگفت‌انگیز است. مطالب با نظم و دقت بسیار چیده شده و زاویه دید ویژه نادر ابراهیمی به مباحث تخصصی هنری و گرافیکی قابل تحسین است. نکته جالب و تمایز دیگر، بیان دلسوزانه و دردمندانه اصول و‌ نکات است که خواندنش برای هر هنرمند، طراح گرافیک، صفحه‌پرداز و فعال در نشر و تولید کتاب کودک، نوجوان و حتی بزرگسال لازم و ضروری است.   
یکی از این نگاه‌های تازه به مباحث، اختصاص واژه‌های دقیق‌تر صفحه‌پردازی، واحدبندی و پرداخت برای اصطلاحات صفحه‌آرایی، فرم‌بندی و ادیت است.  
افسوس که نادر ابراهیمی را نه فقط در دنیای ادبیات بلکه در دنیای هنر و گرافیک نیز از دست داده‌ایم. به‌راستی جای چنین افرادی با چنین نگاه خاصی در هنر‌، خالی‌ست.
      

        به روایت ششم که رسیدم، با اطمینان بیشتری حسرت خوردم که چرا این کتاب را زودتر نخوانده‌ام! 

این کتاب و ۲۳ روایتش عالی‌ست! عالی و دوست‌داشتنی و عزیز.
هر یک از این «۲۳ روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم»، از نگاه متفاوتی نوشته شده، برخی‌ روایت‌ها البته زیباتر اند. گرچه هرکدام به نوع خود جالب و خواندنی‌ هستند.

 در «کآشوب» خواننده‌ی جزئیاتی مشترک از «زندگی در روضه‌ها» خواهید بود که تاکنون عادت کرده‌ایم احساسش کنیم و شاید قابل بیان نبوده، شاید هم بی‌تفاوت و بی‌دقت از کنارش گذشته‌ایم. جاری شدن این جزئیات و احساسات ناگفته در کلمات، من را به وجد آورد…

جلدهای دیگر مجموعه را هنوز نخوانده‌ام، اما چه‌قدر این شیوه در کنارهم نشستن روایت‌های مختلف از بعضی اتفاقات زندگی و موضوعات دیگر هم می‌تواند جالب باشد!
      

        پیشنهاد میکنم توی سفرهای مختلفتون، یه کتاب انتخاب کنید، با خودتون ببرید و البته بخونیدش. تنها گریه کن بخاطر این موضوع، برای من کتاب عزیزی شد، چراکه همسفر کربلای من بود… این عکس هم مربوط به همون سفره.  دوست دارم مدتی بعد، باز بخونمش،‌ باز حس و حال سفر رو بگیرم و باز با قسمت‌هاییش تنها گریه کنم...

اما جز عزیز بودنش،
*الله الله از صبر و استقامت و روحیه این زن، نه فقط بعنوان یک مادر شهید… بلکه در تمامی لحظه‌ها و میدان‌های زندگی.

* این کتاب هنوز جای ادامه داره. یعنی از زندگی خانم منتظری بعد از شهادت محمد چیز بیشتری نگفته و کلی حرف توی اون دورانه؛ کاش ادامه پیدا کنه...

 * برخلاف سایر کتاب‌های شهدا، واقعا هنر نویسنده و قلمش رو توی این کتاب دیدم و ازش لذت بردم. خانم اکرم اسلامی واقعا دل و جون گذاشته برای این کتاب و خدا خیرش بده. نکته‌ای که حتی رهبری هم توی تقریظشون بر این کتاب بهش اشاره کردن.

 ازتون میخوام به تنها گریه کن مثل سایر کتاب های شهدا نگاه نکنید، بخونیدش؛ حیف چشماتونه که این کتاب رو نخونه!
      

        حاوی نقد درون گفتمانی(!) به کتاب‌های تخصصی هنر و گرافیک: 
نقد جدی به این کتاب‌ها، کم‌توجهی به اصول نگارش کتاب است. ما هنری‌ها علاقه به کتاب‌های علمی و خشک نداریم و انتظاری چنین هم نداریم، اما حداقل یک فهرست ساده،  برای یک کتاب که طراح گرافیک برجسته‌ای آن را نوشته و ارزش بالایی دارد، انتظار زیادی نیست. ..
کتاب دیگری در این حوزه خواندم که حتی درست پاراگراف‌بندی هم نشده بود یا اگر شده بود، عنوانی نداشت و محال بود با تورق کتاب از مطالب دقیق و جزئی‌ترِ هر فصل سر دربیاوری.
بله محتوا اهمیت دارد اما فرم و شیوه ارائه (نه صرفا ظاهر و زیبایی بصری) هم مهم است و این را قشر هنرمند جامعه بهتر می‌داند ولی نمی‌دانم چرا زمان کتاب تخصصی‌ خودش که می‌رسد، رعایتش نمی‌کند! اینجاست که می‌بینیم خودِ ما هنری‌ها هم در کم‌ارزش شمرده شدن خود در جامعه علمی بیش‌تر از بقیه مقصریم. بله متاسفانه هنری‌ها کتاب می‌نویسند اما نه با اصول حداقلی کتب علمی، بلکه با اصول و سبک و سیاق کتاب داستان‌های کودکان، و صد حیف…
      

        به عنوان اولین تجربه جستارِ روایی خوانی، «هیج چیز آنجا نیست» را دوست داشتم و به همه شیفتگان جزئیات، طبیعت‌دوستان و آن‌ها که به کلمات دقت می‌کنند‌، پیشنهادش می‌کنم. 
در بخش‌هایی از ذهن فعال و خلاق نویسنده، دقت ویژه در اطراف و انتخاب و ردیف کردن کلمات در نگارش این جزئیات شگفت‌زده شدم و از اعماق وجود دلم خواست بتوانم مثل آنی دیلارد اینقدر درست و خوب، ذهنیاتم را روانه کاغذ کنم!
      

        یک رگبار بهاریِ سیل‌آسای از خاطرات! 
علتش؟ قصه دلبری روی دور تند بود. بعضی جاها روایت پرش داشت و گویی با رگباری کوتاه و  تند از کلمات و خاطرات پشت هم مواجه بودیم که باید در تعداد صفحات محدودی بی وقفه پشت هم ردیف می‌شدند. 
این رگبار، بهاری بودنش را مدیون ‌شهید است، اما جای جلوه‌های بیشتری از بازگویی سبک زندگی شهید در آن خالی‌ست. ‌خاطرات کاملتر و بهتری از این شهید در کتاب «عمار حلب» چاپ شده، در این شرایط قیمت و بازار چاپ و خرید کتاب کاش به‌جای دو کتاب همان یک کتاب را داشتیم اما کامل و درست، که شاید از صورتی بودن روایت‌ها هم کاسته ‌و حق مطلب ادا می‌شد.  
 سیل‌آسا بود و میتوانست ضررش بیشتر از سودش باشد، چرا که بازگویی گلچین‌شده و سفید از زندگی مشترک شهدا، سرچشمه فانتزی‌های ذهنی خصوصا برای نوجوان‌هاست.
 ضعف دیگر هم در ادبیات بود، متاسفانه در برخی کتب زندگی‌ شهدا، جلوه‌ای از هنر و قلم نویسنده را نمی‌بینیم. گرچه درخشش کتاب و روایت‌ها همیشه مدیون برکت و لطف شهداست، اما حس می‌کنم برخی نویسنده‌ها در این معرکه خود را کنار کشیده‌اند…
      

        کتابی سبک و روان که برای فریلنسرها، صاحبان مشاغل خانگی و هنری و به طور کلی آن‌ها که نانِ خلاقیتشان را می‌خورند مفید است. 
توصیه‌های کوتاه و تک صفحه‌ای آدام کورتس در از ۱۳ بخش با موضوعاتی مثل نحوه شروع کار، غلبه بر ترس‌ها، نحوه بهتر کار کردن در خانه، با خانواده یا دوستان، کار گروهی، ادامه کار بعد از شکست و… دسته‌بندی شده‌اند.

البته اینجا من هم توصیه‌ای دارم: از آنجایی که همه انسان‌هایی فراموشکار هستیم،  یکبار کل کتاب را بخوانید و سپس بنا به پیشامدها و شرایطی که کسب‌وکار خلاقانه‌تان داشت، دوباره به بخش‌هایی از کتاب مراجعه کنید.

بنا به دلایلی، به ندرت به سمت  کتاب‌های موفقیت و توسعه فردی می‌روم و از این سه ستاره، یک ستاره را سهم محتوا و نکات جالب و خاص و دو ستاره دیگر را سهم گرافیک و صفحه‌آرایی بسیار خلاقانه و جذاب این کتاب می‌دانم که خانم مائده تیموری بخوبی از پس آن برآمده‌ و کاری کرد که کتاب را تا حد بسیاری از ظاهرش قضاوت کنم و این قبیل کتاب‌ها را به کتابخانه و فهرست مطالعه‌ راه بدهم!
      

        مختصر و مفید: خواندن این کتاب و چشیدن این آبنبات که اصلا شیرینی‌اش دل را نمی‌زند، بر همگان اکیداً توصیه می‌شود! 
تلخ می‌شد اگر آبنبات هلدار اولین و آخرین کتاب بود اما صد شکر که مهرداد صدقی ادامه داستان را در آبنبات‌های پسته‌ای و دارچینی و نارگیلی و ان شاءالله سایر طعم‌ها ادامه داده است(:
      

        ایرانشهر کتاب کم‌حوصله‌ها و عجول‌ها نیست! باید حداقل تا پایان جلد دو همراهش شد و فرصتش داد تا داستان به اوج برسد.

فضای تاریخی  داستان از شهریور ۱۳۵۹ شروع می‌شود،  البته روایت‌های مربوط به شخصیت‌ها، شما را تا اواخر دوره قاجار هم می‌برد! از بُعد جغرافیایی نیز پایهٔ روایت اصلی داستان در فضای خرمشهر و آبادان است اما برای همراهی با شخصیت‌ها، تا بوشهر و خراسان و تهران و اروپا و امریکا هم کشیده می‌شوید.

با شخصیت‌های متعدد و متفاوت قصه‌می‌توان زندگی و هم‌ذات‌پنداری کرد و  در ساخت و پرداخت آن‌ها خبری از روایت‌های کلیشه‌ای یا ناقص و غیرقابل‌باور نیست. روایتی جذاب، پرکشش، ترتمیز و خواندنی؛ به قدری که برخی جملات و صفحه‌ها را چندین بار بخوانید و به حافظه، قلب یا خطوط دفتریادداشت‌ بسپارید. 

نباید هنر #مجید_زارع که از بهترین‌های حرفه خودش هست را هم نادیده گرفت. گرافیک، صفحه‌آرایی و طراحی جلد دقیق و هنرمندانه در موازات محتوا، مکمل هنر نویسنده شده‌است. 

داستان قدری کشش دارد که امیدوارم روزی بصورت سریال ساخته شود، البته به شرط آن‌که ساخت سریال قوی و درخور باشد و ایرانشهر شهیـد نشود!