گزارش مینویسد میخ درهم خون چکان بوده....
حرفی ندارم،یک نفر بیاید روضه ی در و میخ و پهلوی زنی را بخواند‌..
        

          من این سبکِ نوشتن آقای عسکری دوست دارم.جالبه اگه دوست داشتید ارزشِ وقت گذاشتن داره.
        

          من قلم حامد عسکری رو به شدت می‌پسندم و پریدخت یکی از کتاب‌های محبوبمه؛ اما این کتاب رو گرچه جملات زیبایی داشت اما کتاب خوبی نمی‌دونم.
محتوا و سوژه، یعنی حضرت زهرا (س) غنی از معناست و حتما که بی‌نظیره، روایت‌ها و به خصوص شعر پایانی فرصت خوبی برای مرور و شنیدن روضه می‌سازه اما در بعد علم و آگاه شدن نه.
کتاب ارزش افزوده‌ی روایی نداره گریه قلم حامد عسکری و استفاده از کلماتش کماکان جالبه.
خلاصه 
حانیه مرور ارادت و عاشقانه‌ای برای حضرت زهراست که برای مرور کتاب خوبیه اما برای شنیدن یک روایت حتما که انتخاب مناسبی نیست.
        

          کتاب با چه شعری  تموم شد. عجب شعری
        

          زیبابوددد
        

          کتاب رنگ و بوی روضه و محبت اهل بیت دارد، ۵ ستاره  را به خاطر همین گرفت. همونطور که خود نویسنده انتظارش از کتابش همین بوده، اثبات محبتش به این خانواده و جار زدن این محبت. 
❤️کسی نگذاشت «جانم» پشت اسمش بعد پروازت
دلیل گریه‌های او مرور خنده‌های تو
        

          این کتاب اولین اثری بود که من از حامد عسگری خوندم و راستش واقعا برام لذت‌بخش بود. قلم نویسنده انقدر گیرا بود که با وجود اینکه حجم کتاب خیلی کم بود، دلم نمیومد که سریع بخونم و تمومش کنم. کتاب مجموع چند نامه‌اس که برای حانیه نوشته شده و در ضمن نامه‌ها روایتی از سال‌های صدر اسلام میشه. غم سنگینی در تمام صفحات پنهان شده که نمیتونم توصیفش کنم. اشکال کتاب به نظر من کوتاه بودنش بود. شخصیت‌ها کامل شکل نگرفته بودن و  همه اتفاقات سریع رخ میدادن. ولی درکل کتاب زیبایی بود که از خوندنش لذت می‌برید.
        

          نثر کتاب مثه بقیه نوشته های اقای عسکری واقعا چیزی کم نداشت و میتونستی غرق کلمه ها بشی
ولی خب داستان  نداشت و بیشتر روایتی بود از حضرت فاطمه
        

          کتاب خوبی بود؛ ازمنظر موضوع و شیوه‌ی بیانش. 
در خلال نامه‌نگاری‌ها به حانیه، از حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها سخن گفته بود. 
اما هنوز جا داشت کتاب منسجم‌تر باشد. مثل قورمه‌سبزی‌ای بود که درست و حسابی جا نیفتاده!!
        

          فوق العاده بود ...
سبک نوشتن آقای حامدعسگری را دوست دارم 
مدتهابود این کتاب رو تهیه کرده بودم 
اما نکته جالبش اینجاست کاملا اتفاقی(که قطعا و یقینا اتفاقی نبود) دیروز که عید غدیر بود شروع به خواندش کردم والان تمام شد

بر مظلومیت این خاندان بزرگوار، باید تاخود قیامت روضه خواند و خون گریست.🖤😔
        

          تنها علتی که در وهله اول وسوسه م کرد که این کتاب رو بخرم این بود که یه کتاب به اسم من وجود داره؛ ولی خب در ادامه هم با خوندن کتاب چیزی به انگیزه هام اضافه نشد...
وقتی کتابی نوشته میشه تحت عنوان" نثر و داستان" انتظار میره که اون کتاب حداقل  یه"انسجام کلی" و تا حدودی" پردازش شخصیت" داشته باشه، اما من توی این داستان نه انسجام کلی ای حس کردم و نه  پردازش شخصیتی...
نه شخصیت خود یحیی ، نه حانیه و نه حضرت زهرا که نهایت داستان به ایشون میرسید، مورد توجه و پردازش قرار نگرفته بود؛ ولی خب از حق نگذریم توی داستان هم لحظه و هم جملات قشنگی بود که آدم رو با احساساتش روبرو میکرد...
و نهایتا میتونم بگم کاش حامد عسکری بپذیره که شاعره و تمرکزش رو روی شعر بگذاره که با تخیل و هنرش میتونه توی این زمینه خیلی مفید تر باشه.
        

          شاید ضعیف ترین اثر حامد عسکری.
هیچ یک از داستان های موازی ای که می گوید جا نمی افتد و هردو خام باقی می مانند.
مثلاً سر و ته داستان حضور یحیی در نیویورک و .... بیان نشده، ثانیا مثلا قرار است گزارشی که از زندگی حضرت زهرا نوشته برای یک آمریکایی روایت شود اما در مواجهه با یک خارجی وقتی می‌خواهیم اینطور مسائل را معرفی کنیم هیچ وقت این مسائل را به این شکل بیان نمی کنیم.
همچنین در ذهنم بخش های مربوط به حضرت زهرا را مقایسه کردم  با کتاب کشتی پهلو گرفته سید مهدی شجاعی، اما این کجا و آن کجا. 
        

          گاهی خواندن یک کتاب می‌تواند چنان دلت را بسوزاند و ذوب کند که شاید چندین مجلس نتواند، حانیه چنین کتابی‌ست، پر از تعابیر و جملاتی که دوست داری بارها بخوانی و جایی در کتابخانه بگذاری که هرسال دهه آخر فاطمیه دوباره بخوانی، دوباره بسوزی و دوباره بباری و… 
خدا به قلم حامد عسکری برکت دهد، حتما خدا باید خیلی دوستتش داشته باشد که توانسته این‌گونه کلمات و جملات را هنرمندانه بچیند آن هم برای بهترین‌هایش، اهلبیت.
        

          خلاصه و مفید از اینکه بر مادر ما چه گذشت ... 🖤
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
قلم حامد عسکری دیگر آشناست! جدیدا هم که علاقه مند به نوشتن بر حسب دل و حال و وظیفه است. خیلی خودش را مقید به قالب ها نمی داند، بنابراین کتاب های جدیدش بین نثر و دلنوشته و‌جستار و نامه و ... شناورند.  داستان سیستان آقای امیرخانی  به خاطرم می آید و جمله پر تکرار و معروف را ، "مومن در هیچ چارچوبی نمی گنجد"

 تازه! گاهی سجع قاطی جملاتش به چشم میخورد و آهنگ. بالاخره نثر یک‌آدم شاعر ، چیزی از غزل ها به ارث می برند...

پ،ن : کتاب جملات لطیفی داشت ، از پس توصیف وقایع خوب برآمده بود ، اما ضعف داشت در بیان گفتارها. مخصوصا در ترجمه خودمانی خطبه فدکیه ... آن طور که باید و شاید از کار در نیامده بود و بسیار جای بازنویسی داشت. بازگردان نوحه عربی حضرت زهرا (س) به شعر فارسی هم ، حتی اگر لازم باشد به نثر نوشته  شود ، باید حق مطلب بهتر ادا شود. یک بازنگری ویراستاری هم می خواهد[دو سه مورد غلط های تایپی داشت] 

در نهایت نوشتن مستقیم از ائمه ، کاری ست بی باکانه! حداقل برای آن هایی که عمرشان با حساب و کتاب شیعه بودن و هیئت و ... گره خورده است. حضرت زهرا (س) هم که گل سرسبد اهل بیت و نوشتن از ایشان از هر خط قرمزی پررنگ تر است و ملاحظه دارد و جای تامل و صبر . برای همین تحسین می کنم گام بلندی را که نویسنده برداشته  ...
        

          بسم الله

نوشته‌های حامد عسکری حس قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های جنوب دارد. همان‌قدر گرم، همان‌قدر پر انرژی و سرشار از توصیفاتی که تا به حال نشنیده‌ای و انگار فقط اوست که می‌تواند این‌گونه همه چیز را به هم وصل کند و تصاویری بوجود بیاورد و برایت تعریف کند.

شوهر حانیه برای تحصیل به آمریکا رفته و استادی دارد که از دانشجویان می‌خواهد پیرامون مرگ در غرب و شرق مطالعه کنند. صحبت پیش می‌رود تا می‌رسد به یگانه دختر پیامبر آخرالزمان، استاد هیجان شنیدن از او را دارد. و حالا این شوهر حانیه است که روایت زندگی دختر پیامبر را در قالب نامه نگاری هایی که با همسرش دارد به دست استاد می‌رساند.

همان‌قدر که نوشته‌های حامد عسکری را دوست دارم، این نوشته برایم غریب بود. بعضی قسمت‌ها گریه کردم و گاهی لذت بردم و گاهی خسته شدم. از سبک و سیاق ش بدم نیامد اما آن‌چنان هم برایم خارق‌العاده و جذاب به تمام معنا نبود. کتابی بود معمولی اما با ایده‌ای نو که می‌شد بیشتر روی این ایده کار کرد و بیشتر قوامش داد اما...

آن‌چنان که در توضیحات کتاب خوانده بودم، صرفاً بازنویسی خطبه فدکیه نبود بلکه بیشتر داشت اما خطبه فدکیه را به زبان امروزیِ زیبا نوشته بود. هرچه که بود، به قول حامد عسکری برای نویسنده، به درد توی قبر گذاشتن می‌خورد.
قرار نیست ما دنیایی را به اهل‌بیت بدهیم تا نگاهمان کنند چرا که دنیا و مافیها به دست آنهاست و کار ما هرچه بزرگ هم باشد زیره به کرمان بردن است. ما باید کوچکی کنیم و قائل باشیم که کمیم و کوچک، تا بزرگمان کنند. کاه آوردن از ماست و کوهی از این کاه ساختن کار آن‌ها...
        

          بخشی از کتاب :
دنیا با آدمی چه میکند؟ چه جذابیتی دارد؟ مگر چقدر قرار است زنده باشیم؟ مگر چقدر قرار است عمر کنیم ؟ اصلاً فاطمه نه، گل خوشبوی محمد نه، این دختر آسمانی نه، یک دختر معمولی عرب! به هجده سالگی زنی باردار مگر می‌شود کمتر از گل گفت؟ به تک دختر جا مانده از محمد امین می‌شود کمتر از شما گفت؟ مگر می‌شود اصلاً سربلند کرد و حرفی زد؟ به هجده سالگی زنی باردار فقط باید گفت چشم!
        

          «به وقت شب شهادت امیرالمومنین»
آقای حامد عسکری عزیز ، 
نمیدانم چطور نظرم را در مورد "حانیه" بگویم ،
عالی بود یا چون من حال خوبی داشتم عالی دیدمش ؟
به طرز شگفت آوری حال خوبی را با آن تجربه کردم ،مرا می برد به فضای غربت آن روزها ، و من _ همراه نگارنده نامه ها _ میدیدم ، می‌شنیدم و زندگی میکردمشان. 
دیدم علی را ؛ تنها بود ‌. و به رنج فاطمه می اندیشید . و در چاه با سکوت دلتنگی اش را فریاد میکرد . و فاطمه را میخواند . و بغض امانش نمی‌داد .کاش کسی فریاد بی صدایش را می‌شنید ..
و جان دادنش را میدید ، همان روز و همان لحظه که خیره بود به در  ، و به میخ در ، و به فاطمه ای که میان آتش می‌سوخت ، و به محسنش .. کاش کسی به داد دلش می‌رسید ..
و در آخر ، سلیقه تان در انتخاب شعر پایانی را بسیار ستایش میکنم ..
        

          نامه های یحیی به حانیه
_در شرح زندگی حضرت فاطمه زهرا (س)_
که ظاهراً برای تحصیل به نیویورک مهاجرت کرده است.

قلم شیوا، روان و طبع شاعرانهٔ آقای حامدعسکری
همیشه مورد پسند من بوده و هست!
و طبعا زیبایی قلم آقای عسکری در این کتاب هم واضح و پیداست.
خواندن کتاب، با توجه به روان بودنش برای یک (نوجوان/جوان) امروزی
که شاید کمتر از چیزی که فکر می کند، از حضرت فاطمه(س) می داند، می تواند مفید باشد!

از بهترین نقاطِ‌قوت کتاب، می توان اشاره کرد به:
_همه فهم بودن متن.
_کلمات،جملات لطیف و زیبای ادبی.
_شرح خطبهٔ فدک به صورت روان.
_برقراری ارتباط بین احساس خواننده و متن حین خواندن.
_شعرِ انتهای کتاب!

و البته همیشه کتاب ها خالی از نقاط‌ِضعف نیستند!
گرچه در سطح انتقاد نیستم اما چند نکته ای که به ذهن می رسید:
_به عنوان یک منبع برای شناخت سیره و شخصیت حضرت فاطمه(س) اصلا کتاب مناسبی نیست. البته که علت نگارش کتاب هم این مسئله نبوده و این نوشته ها به گفته ی خود نویسنده عرض ارادتی ست به حضرت!
_بعضی ها اسم داستان روی کتاب می گذارند، در حالی که یک مجموعه نامه است! اگر بخواهیم به چشم داستان نگاهش کنیم، می توانیم به عدم انسجام متن و پردازش کم شخصیت ها ایراد وارد کنیم.

در کل!
حانیه به عنوان [یک‌مجموعه‌نوشته‌ی‌ادبی] فوق العاده زیباست.
اما نمی توانیم به عنوان کتابی که حضرت زهرا را روایت می کند رویش حساب کنیم!
        

          یک کتاب لطیف که نمی شود بهش گفت داستان.
مجموعه‌ای است از چند نامه از عاشقی به معشوقش حانیه. عاشق از معشوق دور افتاده و به دیار غربت سفر کرده و حالا می خواهد برای استاد فرنگی‌اش از زن شرقی بگوید! و او زنی را انتخاب می کند که الگوی عالم است. و در حین این تحقیق و بررسی‌ها خواب‌هایی هم می‌بیند و همه‌ی این اندیشه‌ها و درونیاتش را برای حانیه در نامه‌هایش روایت می‌کند...