علاوه بر داستان جذاب به شخصه  نوع روایت برای من خیلی جذاب بود. اینکه ما یک داستان رو از ذهن چند شخصیت مختلف ببینیم هم جذابه و هم  داستان رو بهتر و کامل تر درک می‌کنیم.
        

          من عاشق شخصیت پاک و معصوم و قدرتمند آگی شدم امیدوارم همه ی ما بتوانیم آدمهایی با معلولیت های خاص را درک کنیم و آنها را حقیر نشماریم آگی پسری بسیار باهوش و از درون زیبا بود کسی که باعث می شود خواننده عاشقش شود داستان بسیار جالب و زیبایی دارد خواندنش را به شدت توصیه می کنم👌👌👌
        

          آگوست   ، پسری است با  بیماری های مختلف که کلی عمل کرده.حالا اون قراره بره خونه‌ی  جدید و شهر جدید.پس قاعدتا دوست ها و همکلاسی‌های جدید هم دارد .اما فقط چند نفر از آن همه بچه او را می پذیرند .واقعا پذیرفتن او با آن چهره بسیار ساخت است.

آر.جی.پالاسیو  ،نویسنده‌ی مورد  علاقه‌ی منه که  داستان را بهتر از هر کس دیگری می تواند توصیف کند و ......
        

          من با این کتاب به خواندن کتاب علاقمند شدم البته این کتاب فیلمش هم درست شده اما کتابش هنوز کامل تره اسم فیلم “اعجوبه” هست ، به نظرم اینکه اومده بود و یک داستان رو به زبان چند نفر گفته بود خیلی خوب بود و در کل کتاب قشنگی بود. کسانی که از این کتاب خوش شون اومده بهشون پیشنهاد میکنم کتاب “طولانی ترین اواز نهنگ” و “اخرین روز خانم بیکسبی” رو بخونید. :)
        

          کتاب اعجوبه حاصل تجربه شخصی نویسنده در برخورد به یک خانواده بوده است که فرزندشان مشکل داشته است صحنه ای که در کتاب هم به تصویر کشیده شده است. کتاب روان و سرشار از سرزندگی و حرکت روبه جلو است. اعجوبه از آن کتاب هایی است که پدر و مادر ها باید برای فرزندانشان قبل از خواب بخوانند و شاید اگر معلم ها هنوز دانش آموز ها را درگیر موضوع انشا فلسفی علم بهتر است یا ثروت؟ نکرده اند بهتر است این کتاب را به آنها معرفی کنند.
... به نظر من تنها دلیلی که من عادی نیستم این است که دیگران مرا عادی نمی بینند(ص 6)
...مرا در آغوش کشید، خیلی خوشحال بود که من برگشته بودم . ولی از احساس خودم متعجب شدم. چون هیچ وقت او را این طوری ندیده بودم. احساسی بود که موجب شد از خودم متنفر بشوم. وقتی مرا از صمیم قلب بوسید تنها تنها چیزی که دیدم آب دهانش بود که از فکش آویزان شده بود و ناگهان من هم شدم مثل بقیه آدم ها که یا خیره می شوند یا سرشان را بر می گردانند. مشمئز شده، ترسان و وحشت زده.(ص 147)
...تعجب یکی از آن احساس هایی است که سخت می توان جلوش را گرفت؛ هم وقتی که بخواهید متعجب به نظر بیایید، اما متعجب نیستید و هم وقتی که متعجب هستید و نمی خواهید نشان بدهید.(ص 304)
...شاید کائنات یک بخت آزمایی باشد، ولی در انتها همه چیز را یک دست می کند. کائنات از تمام پرندگانش مواظبت می کند.(ص 335)  
... با مزه است که گاهی برای چیزی آن قدر نگران هستید و بعد می بینید که اصلا مهم نبوده.(ص 352)
... به من نگاه کرد و گفت:اوگی همیشه آدم های عوضی تو دنیا هستن. ولی من و پدرت اعتقاد داریم که آدم های خوب تو دنیا بیشتر از آدم های بد هستن، و آدم های خوب مواظب همدیگه
        

          جالب، جذاب و غم انگیز بود
دوست داشتم کتاب رو وقتی درباره این پسر و مشکلاتش  حرف میزد این که هیچ کس درکش نمیکنه اما از یک جایی به بعد و با توجه به اتفاقایی که می افته متوجه میشه که باید از لاکش بیرون بیاد و با زندگی روبه رو بشه

وقتی کتاب رو تمام کردم خیلی شاد شدم با وجود اینکه طول داستان غم اگیز بود اما شاد تمام شد
        

          این کتاب بسیار آموزنده و زیبا بود. در ضمن یک سه گانه هم دارد درباره سه شخصیت فرعی داستان:جولیان،شارلوت و کریستوفر گرچه من این سه گانه را نخوانده ام.امیدوارم این کتاب را تهیه کنید و از خواندن آن لذت ببرید.
        

          اولین باری که شگفتی را خواندم، کلاس دوم بودم.
مغز هشت ساله‌‌ام نمیدانست و روح هشت ساله ام درک نمی‌کرد
محبت، بزرگترین و خطرناک ترین و دوست‌داشتنی ترین سلاح و ابزاری است که بشر تا کنون داشته و دارد 
در دنیای سنگی و زمخت امروز که ابراز محبت را ضعف می‌پنداریم ، با تجربه‌ی عینی و عملی میگویم که بُرد با کسی‌ست که بی منت و دریغ محبت پمپاژ کند، همه جا و به همه کس
- خودم متوجه نبودم اما سالهاست که "آگوست"، امن ترین
شخصیت جزیره تخیل ذهن من است -
        

          این داستان راجب پسری  به نام آگوسته که در صورتش عیب هایی وجود داره، خانواده او همیشه پشتیبان او بودند، و حالا اوگی بعد از چند سال درس خواندن در خانه می‌خواهد به مدرسه برود. 
این کتاب واقعا قشنگه، احتمالا خیلی ها فیلم این کتاب رو دیدن، ولی توصیه میکنم حتماکتابش رو بخونید (  حتی اگه فیلمش رو دیدین )
        

          تجربه‌ی یک زندگی متفاوت و غریب به لطف خانم پلاچینو!
کتاب روند خوبی داشت و خیلی کم حوصلم سر میرفت و تقریبا اگر از امتحانام بگذریم بی وقفه کتاب رو خوندم و دو روزه تمومش کردم.
اوگی دلپاک که شاید سرنوشت زیاد باهاش مهربون نبوده و با صورتی متفاوت پا به این دنیا میذاره و تجربه هایی که تا ۱۰ سالگیش داره خیلی متفاوت تر از تجربه بقیه هم سن و سالاشه!
تا وقتی که تصمیم میگیره برای اولین بار در کلاس پنجم به مدرسه بره و باهم سن و سالاش تعامل داشته باشه..
اولین چیزی که اینجا به چشم میاد شجاعت و باور داشتن اوگی به خودشه که همچین تصمیم جسورانه ای رو میگیره که بخواد مدرسشو ادامه بده..
مامان دلسوز و دلپاک اوگی که تمام وجودشو برای اوگی گذاشته..
پدر بامزه و دوستداشتنی اوگی ،که خیلی به صلاح پسرش فکر میکنه..
ویا ؛ وقتی زاویه دید ویا شروع شد انتظار داشتم از جمله های کلیشه ای استفاده شه و ویا رو یه خواهر ۱۵ ساله‌ی غیرواقعی بدون هیچ نگرانی برای خودش نشون بده ولی چیزی که صدبرابر این کتاب رو قابل درک تر کرد این بود از مشکلات ویا هم صحبت شد و ویا هم دغدغه ها و نگرانی های خودش رو از این اتفاق بروز داد!
جک به من یاد داد نترس باشم و برای ارزش‌هام و چیزایی که برام مهم هستن بجنگم حتی اگه بدونم که قرار نیست به راحتی اینکار تموم شه!
در اخر ؛ مهمترین چیزی که این کتاب در تمام طول داستان داشت با صدای بلند فریاد میزد مهربونی بود.
دلم میخواد با یکی از اصول اقای براون تموم کنم که به نظرم گویای همه چیزه
"اعمال شماست که باقی میماند"
        

          خواندن این کتاب را هم به همه معلمان توصیه می کنم و برایم جالب بود که چگونگی اتفاق‌ها را بر اساس برداشت افراد توصیف می کرد
        

          عالی بود من عاشق این کتاب شدم .
در زمان خواندن این کتاب من خیلی خوشحال بودم و فقط به همین فکر میکردم برعکس بقیه ی مواقع من در کل ادمی هستم که هم زمان به کلی چیز فکر میکنم اما وقتی این  کتاب را میخواندن اصلا ً اینطوری نبودم
        

          کتاب رو دوست داشتم با نشر پیدایش خوندم، دوست دارم یه بار دیگه کتاب رو بخونم شاید این بار با نشر افق 
        

          یکم عجیبه برام ولی فهمیدم که من واقعا از مطالعه کتاب های رده سنی نوجوانان لذت می‌برم :)
این کتاب رو با این تصمیم شروعش کردم که به عنوان آخرین کتاب اردیبهشت باشه چون فکر میکردم تا آخرین روز اردیبهشت خوندنش طول میکشه...
ولی الان باید اعتراف کنم که به حدی برام جذاب بود و کشش داشت که توی دو روز تمومش کردم. یعنی اینطوری بود که وقت و بی وقت، تو خونه، تو کلاس و تو ماشین می خوندمش.
از اول تا آخر حسی که نسبت به آگوست داشتم این بود که دلم میخواست سفت و محکم بغلش کنم... این بچه واقعا دوست داشتنی بود و قلب بزرگی داشت
        

          در کل، کتاب و داستانش رو دوست داشتم. 
منو یاد دوران راهنمایی ام انداخت و چند دانش اموزی که تو مدرسه مون بودن و زیاد بچه ها تحویلشون نمیگرفتم. یا به دلیل وضع مالی خوبی که نداشتن، یا به دلیل رفتارهای ناهنجاری که داشتن، یا به دلیل سرووضع نامرتبشون و حرفای بچه گونه ای که میزدن ... در کل از اکثر جمع ها اه داده نمیشدن، و الان فکر میکنم اگه اون موقع این کتاب رو خونده بودم، بیشتر از اون موقع آنها را تحویل میگرفتم و باهاشون دوست تر میشدم.
یه نکته ای که کتاب داشت، این بود که وضعیت صورت آگی رو همون اول تعریف نکرد، خواننده رو دنبال خودش با کنجکاوی کشوند تا تو فصل دوم و از زبون ویا، چهره آگی رو تصور کنیم.
با اینکه کلیت داستان رو دوست داشتم ولی انتظار داشتم ماجراهای بیشتری توش اتفاق بیفته، درواقع، انتهای رمان، برای من تازه اواسط رمان بود و توقع داشتم زمان و اتفاقات بیشتری رو از زندگی آگوست بخونم. نویسنده خیلی از جاهای داستان رو از زبون چند نفر تعریف کرده بود و به صفحات کتابش افزوده بود، بدون اینکه داستان جدیدی بگه و در واقع اتفاقات رخ داده تو کل داستان رو اگه بخایم جدا کنیم، شاید نصف این صفحات بشه. و شاید بخاطر همین وقتی به صفحات پایانیش رسیدم، احساس کردم نباید تموم بشه و هنوز خیلی از داستان مونده و من خواننده منتظرم هنوز
        

          خیلی این کتاب را دوست داشتم. این کتاب از چند بخش تشکیل شده که از زبان آدم های مختلف یه داستان را روایت می‌کند و شخصیت اصلی که همه ی روایت ها تعریف از اوست پسری به نام آگوست است که مادرزاد چهره ی عجیبی دارد و او قرار است به مدرسه برود و او نگران این است که هم کلاسی هایش آیا می‌توانند با توجه به چهره اش او را دوست داشته باشند؟؟
        

          پرمعنی ترین کتابی که تو عمرم خوندم...
خیلی زیباست...
فیلمش هم با اسم اعجوبه یا همون شگفتی هست 
فقط اینکه قیافه آگی تو فیلم یکم بهتر شده...

        

          از کتاب‌های محبوبم که با یکی از نوجوان‌های محبوبم خوندیمش و هردو دوستش داشتیم.
کتابی که به جز تمام درون‌مایه‌های مختلفی که در نسبت با مهارت‌های زندگی داره، می‌تونه بهانه‌ای باشه برای بحث درباره‌ی زیبایی شناسی.
من عاشق اینم که هر فصلش از نگاه کاراکترهای مختلفه. این کارش خیلی من رو به تامل دوباره روی بحث مهم زاویه نگاه آدم‌ها، توانایی دیدن ماجراها از نگاه بقیه و تاثیر زاویه نگاه روی تحلیل ما از اتفاق‌ها، واداشت. 
        

          شاید اولین کتاب نوجوان بود که بعد خوندنش حس کردم واقعاً مناسب نوجوان هاست 
در طول کتاب هی منتظر بودم کتاب برام جذاب بشه ولی خب نشد 
کتاب خوبی است ولی برای نوجوان ها 
برای بزرگسال ها فکر نکنم جذابیت خاصی داشته باشه