ترجمه افتضاح. در حدی که خیلی بخش‌های کتاب قابل فهم نبود. واقعا از گلی امامی (حداقل به خاطر اسم و اعتبارش) انتظار نداشتم
کتاب لحظات و چالشهای یک رابطه عاشقانه رو از زمان شروع تا مدتی بعد از پایانش بررسی می‌کنه و نکات کاربردی‌ای درباره عشق و رابطه می‌گه (نه درباره ماهیت‌شون). اگه دوستش داشتید پیشنهاد می‌کنم "سیر عشق" رو هم از همین نویسنده بخونید.
          

            یک دختر و پسر رو در نظر بگیرید که تو پرواز با هم آشنا میشن. یهو همه‌جا صورتی میشه. درخت‌ها شکوفه می‌زنن. پروانه‌ها پرواز می‌کنند. پرنسس‌های لوس دیزنی آواز می‌خونن و خلاصه این که عشق جوانه می‌زنه. خیلی سریع تصمیم به ازدواج می‌گیرن. این همون نقطه‌ایه که اکثر فیلم‌ها و کتاب‌ها توش به پایان می‌رسن ولی نقطه‌ی آغاز جستارهایی در باب عشقه. رنگ لوس و زشت صورتی از بین میره وارد دنیای واقعی روابط میشیم.
آلن دوباتن در این کتاب با نگاهی منطقی، مساله‌ای احساسی رو بررسی کرده تا ثابت کنه که « آن‌ها تا آخر عمر به خوبی و خوشی زندگی کردند» یکی از تخیلی‌ترین جملات برای پایان داستان‌های عاشقانه است و روابط در جهان این شکلی پیش نمیرن. این کتاب رابطه‌هایی رو نشون میده که اگر خودمون هم تجربه‌ش نکرده باشیم، قطعا در اطرافیانمون مشابهش رو دیدیم؛ روابطی که از قوانین واقعی دنیا پیروی می‌کنند.
زبان کتاب ساده است و داستانش هم گره خاصی نداره اما جذبتون می‌کنه. با این وجود پیشنهاد می‌کنم که اگر دوست دارید درباره‌ی چنین موضوعی بخونید برید سراغ «سیر عشق» و اگر اون کتاب رو خوندید هم «جستارهایی در باب عشق» قرار نیست چیز تازه‌ای بهتون یاد بده. داستان همون نیست اما هدف و پایه‌ی اصلی همونه.
          

            * از خواندن این کتاب و توصیفات جالب آلن دو باتن لذت بردم. هر آنچه می خواندم و می فهمیدم در کنار یافته هایم از کتاب های عشق های خنده دار نوشته میلان کندرا و بازی ها نوشته اریک برن عزیز قرار می گرفت و حالت تکمیل کننده ی دلچسبی را برایم به وجود می آورد.


          

            فکر می کنم پسندیدن و ارتباط برقرار کردن با کتابایی مثل جستارهایی در باب عشق، وقتی نیچه گریست، عکاسی بالون سواری عشق و اندوه و.... خیلی به جهان بینی مون بستگی داره. برای من ِ مذهبی ِ شرقیِ سنتی ارتباط برقرار کردن با مفهوم "رل" به شیوه غربی که یک آغازی داره و یک" کات" ای خیلی سخته و کتاب رو برای خودم مفید نمی دونم.
فصل های اولش رو برای کسایی که به اصطلاح روی یکی"کراش" ان پیشنهاد می کنم و فصل های بعدیش  درباره عادت کردن به  فردی که دوستش داریم برام جالب و مفید بود. خوندن جزئیات ریز تر زندگی اشتراکی شون تا حدی برام جالب بود اما از شما چه پنهون، خیلی سرش سرخ و سفید شدم.
اون بخشای کات و برقرار کردن رابطه جدیدم که اصلا خوشم نیومد! 
          

            قلم جادویی آلن دو‌باتن رو دوست داشتم😍
کتاب با توضیحِ سیرِ عاشق شدن راوی شروع میشه و به فراز و فرود‌های رابطه‌ها میپردازه..

طرز روایت داستان فوق‌العاده جذاب بود برام..
خیلی خودمونی و ملموس راز و رمز‌های یک رابطه، دعوا‌ها، رفتار‌ها، تصمیمات و اتفاقات غیرمنتظره، شور و اشتیاق ناگهانی، دلسردی‌های کوچک غیرقابل چشم‌پوشی و... (اتفاقاتی که تو هر رابطه‌ای ممکنه بیفته) رو توصیف و سپس با نکات فلسفی تشریح‌شون میکنه؛ که در نوعِ خودش بی‌نظیره..
همچنین نشون‌ میده که در یک رابطه‌ی عاشقانه؛ مثل بقیه‌ی زندگی، اشتیاق و نوعِ نگاه به مسئله میتونه چه تأثیر زیادی روی برداشت و روشِ حل مسئله‌ داشته باشه..(احساسات نقش مهمی در اتفاقات دارند)

فکر میکنم چه درگیر عشق و عاشقی شده باشید چه نشده باشید، خوندن این کتاب خالی از لطف نباشه براتون.. 

متوجه شدم ترجمه‌ی خانوم گلی امامی مشکلات زیادی داره..
پس کتاب رو با ترجمه‌ی آقای محمدرضا اخلاقی‌منش تهیه کردم؛ و راضی بودم. (هرچند که اصل کتاب یا ترجمه‌ی گلی امامی رو نخوندم که بتونم مقایسه کنم؛ چه از نظر سانسور چه از نظر کیفیت ترجمه)
          

            این ایده که به فرایند بعد از شروع عشق و چگونگی رابطه پرداخته بشود، جالب بود، اما واقعا در انتهای کتاب درک کردم که چرا مکتب های پوچ گرایی و تفکرات عجیب و منفی دیگر این قدر در فرهنگ غربی رواج دارد. تا حدی متوجه شدم که علت این همه خودکشی در عین رفاه، چه می تواند باشد. در انتها احساس آسودگی کردم به خاطر مدل سنتی زندگی و فرهنگ دینی. وقتی جهان‌بینی متعادلی بین دنیا و آخرت داشته باشی،  احتمال خیانت، خشونت و خیلی ناهنجاری های دیگر پایین می آید و این است زندگی
          

            [خب به دلیل مشغله نتونستم یادداشتی راجع به کتاب #جستارهایی_در_باب_عشق بنویسم، بنا دارم هر کتابی رو که تموم کردم، یادداشتی مختصر و کوتاه در موردش بنویسم تا بهتر بتونین راجع به خوندنش تصمیم بگیرید.
جستارها کتابی بود از آلن دوباتن، من قبل از این کتاب، کتاب سیر عشق رو از این نویسنده خوندم، و اونقدری خوشم اومده بود و تحت تاثیرش قرار گرفته بودم که دوست داشتم تمامی کتاب‌های آقای دوباتن رو بخونم. با همین دید هم جستارها رو شروع کردم و خب سیر کتاب اونجوری که توقعی داشتم -برعکس سیر عشق- برام پرکشش و جذاب نبود. پس بهتون پیشنهاد میکنم یا اول این رو بخونین بعد سیر عشق رو یا هم کلا اینو نخونین، یک راست برید سراغ اون یکی.
اما جدای از مقام قیاس بین این دو اثر، در کل کتاب بدی نبود. موضوع راجع به یک خانم و آقا بود که با هم آشنا شدن و قصد ازدواج داشتن و مشکلاتی که در طول رابطه براشون پیش اومد. نویسنده در این کتاب روایت داستانی رو با فلسفه ترکیب کرده بود و همین کمی کتاب رو سنگین کرده بود و از جذابیتش کم. پایانش هم جالب و غیرقابل پیش‌بینی بود.]