باسمه تعالی
نظری رو در مورد یکی از کتاب‌های ایشون دیدم و یادم افتاد که این کتاب رو قبلاً خوندم ولی ثبتش نکردم:
کتاب‌های از جنس مدیریتی و تحلیلی ایشون علی‌رغم عناوین بسیار جذاب و موضوعات بسیار بکر، واقعاً حرفی برای گفتن نداشتن برای من که دنبال یه سری حرف جدی و کاربردی بودم.

خلاصه که اگه دنبال خوندن مطلب برای کار کردن روی اون هستین گزینه خوبی نیست
        

          کربلا هرکس را که بخواهد با تکیه بر بهانه‌ها صحنه حق را رها کند، خلع سلاح می‌کند؛ حتی کودک با گریه خویشتن می‌تواند نقش آفرین باشد.         
همراه حالات انسانی نیز در کربلا چهره و ز جلوه نموده است؛ حضور  خانوادگی و دسته جمعی، نوعروسان، بیماران و گرفتاران. برای مثال، عبدالله بن عمیر کلبی و جنادة بن حارث انصاری با خانواده در جبهه حضور یافته‌اند، یا فرزند یکی از صحابه را به اسارت گرفته‌اند و اباعبدالله هرچند وی را برای رفتن و آزاد کردن فرزند تشویق می‌کند و حتی هزینه لازم را برای رهایی فرزند می‌پردازد، امام را رها نمی‌کند. غم، شادی، آرامش، اضطراب، تشنگی، گرسنگی، غربت، قساوت و شقاوت، محبت و مهربانی و همه جلوه‌ها و حالات، از فروترین تا فراترین، در کربلا دیده می شود.
کربلا سرزمین بی‌بهانگی است: تشنگی، بهانه نجنگیدن و تنهایی، دلیل گریز، تسلیم و ذلت‌پذیری نیست. اگر بدانی زن و فرزند نیز از قساوت و بی‌رحمی دشمن مصون نمی‌مانند و اسارت و رنج در انتظار نشسته است، نمی‌توان صحنه را رها کرد و مسئولیت را نادیده گرفت.   
شاید این فقره از زیارت اربعین رساترین وصف از کربلا و شهادت ابا عبدالله(ع) و یارانش باشد:  
«و حسین(ع) جانش را فدای تو کرد تا بندگانت را از جهالت و نادانی و سردرگمی و گمراهی رهایی بخشد.
کربلا پایان بخش سردرگمی و بلاتکلیفی است و تکلیف همه پس از کربلا معلوم است...  

#معرفی_کتاب
#توجیه_المسائل_کربلا
#سید_علی_اصغر_علوی
#بهانه
        

          کتابی که خیلی زیبا توجیه ها و بهانه هایی که عده ای برای عدم یاری امام حسین داشتن رو میشوره میزاره کنار و با دلایل خوب و منطقی جواب شون رو میده
یک کلام درجه یک
        

          خیلی از اوقات کارهایی میکنیم که میدونیم هم اشتباه اند اما خوب فکر میکنیم و واسشون دلیل پیدا میکنیم و اسمشو میذاریم توجیه
حال توجیهات افرادی رو میخونیم که در برابر امام حسین ایستادند یا حضرت را یاری نکردند
        

          به وقتی که گذاشتم نمی ارزید . نویسنده صرفا یک سری مطالب تاریخی از عذر ها و بهانه هایی که برای حضرت حسین (ع) آوردند را ردیف کرده که اغلب بچه مذهبی ها داستان ها را قبلتر شنیده اند . بعد هم یک تحلیل خیلی آبکی و سر انگشتی که واقعیت پای هر منبری پیدا می شود . 
انتظارم از نویسنده خیلی خیلی بیشتر بود . اصلا اگر خبر داشتم که اینطوریست نه می خریدم و نه می خواندم . من انتظار تحلیل عمیق روانشناسانه ، انسان شناسانه و تعمیم مسائل سال ۶۱ به امروز خودمان را داشتم از جنس عمیق و دقیق .
اگر با حضرت حسین (ع) و قیامش آشنایی ندارید کتاب خوبیست و اگر نه تکرار مکررات است . 
السلام علیک یا اباعبدالله
        

          کوتاه ، ساده ، تلخ با چاشنی درد و غمی که در دل تاریخ دفن شده است
نویسنده خوب از پس دسته بندی و بیان تک تک توجیهات بر آمده بود 
شاید خیلی از توجیهات را از قبل می‌دانستیم اما بیانش به این شکل و رو به رو شدن با این حقیقت تلخ تازگی به همراه داشت 
سید علی اصغر علوی ، مخاطب را از جاده های پر پیچ و خم تاریخ تا واقعه کربلا ‌می‌کشاند تا حقیقت به مخاطب چشانده شود  
حقایق بیان کردنی نیستند ، حقایق چشیدنی‌اند 
چه بسا در تاریخ حقیقت‌ها دیده شده ولیکن چون آنها را نچشیده بودند به حقیقت خیانت کرده و حاملان حقیقت را ذبح نمودند...!
        

          عجب اسمی 😢😢
        

          برای ما امت حزب‌الله که به بهانه‌های مختلف، توجیه می‌کنیم و پشت امام جامعه را خالی می‌کنیم
        

          این کتاب موضوع بسیار جالبی داره و صورت مسئله رو اولش خیلی قشنگ طرح کرد. مقدمه کتابم دوست داشتم.

ولی در ادامه چندان جذب‌کننده نبود. البته بازم نکته‌های خوبی داشت و من قسمت‌های مختلفی رو برای خودم رنگی کردم ولی چنین موضوعی رو با اون شروع به نظرم می‌تونست خیلی بهتر دربیاره.
متنش خیلی جالب نوشته نشده بود و استفاده زیاد از صحبت‌های رهبری هم به نظرم باعث میشه نشه به همه قشری پیشنهادش کرد (همون مضمون رو با زبون خودش می‌نوشت شاید بهتر بود، نمی‌دونم...).
یه سری جاها احساس می‌کردم صرفا داره یه چیزی میگه و مدرک تاریخی براش ارائه نمیده، مثلا اینکه فلانی توجیهش فلان چیز بوده،‌ خب از کجا میگی؟ آیا خودش یا کس‌ دیگه تو تاریخ این حرفو زده؟ البته یه سری جاها انگار استدلالش این بود که چون فلان شخص با فلان مشکل تو‌ کربلا بوده پس دیگه چنین بهانه‌ای پذیرفته نیست. مثلا چون مسلم بن کثیر که معلول بوده تو کربلا بوده پس دیگه معلولیت بهانه‌ و توجیهی برای شونه خالی کردن نیست.
یه مقدارم فصل‌هاش انگار از هم گسیخته بودن و پیوستگی خوبی نداشتن. فصل‌بندی‌ها هم چندان درست نبود، حالا نمی‌دونم این مشکل تو‌ نسخهٔ الکترونیک به وجود اومده یا واسه خود کتابه. مثلا «ابزارم برای تو» اصولا باید زیرمجموعهٔ توجیهات کربلا باشه.

https://taaghche.com/book/8164
        

          کتاب خوبی هست بنظر من ، چون از اون بعدی به کربلا پرداخته که خیلی کم بهش میپردازن ، من آدمایی میشناسم که ادعای شیعه بودن دارن ولی وارد کار تشکیلاتی نمیشن و راحت طلب هستن ، جالب هست بهانه هایی از همین دست بهانه های کسایی رو میارن که امام حسین رو یاری نکردن