یادداشت سیده زینب موسوی

        این کتاب موضوع بسیار جالبی داره و صورت مسئله رو اولش خیلی قشنگ طرح کرد. مقدمه کتابم دوست داشتم.

ولی در ادامه چندان جذب‌کننده نبود. البته بازم نکته‌های خوبی داشت و من قسمت‌های مختلفی رو برای خودم رنگی کردم ولی چنین موضوعی رو با اون شروع به نظرم می‌تونست خیلی بهتر دربیاره.
متنش خیلی جالب نوشته نشده بود و استفاده زیاد از صحبت‌های رهبری هم به نظرم باعث میشه نشه به همه قشری پیشنهادش کرد (همون مضمون رو با زبون خودش می‌نوشت شاید بهتر بود، نمی‌دونم...).
یه سری جاها احساس می‌کردم صرفا داره یه چیزی میگه و مدرک تاریخی براش ارائه نمیده، مثلا اینکه فلانی توجیهش فلان چیز بوده،‌ خب از کجا میگی؟ آیا خودش یا کس‌ دیگه تو تاریخ این حرفو زده؟ البته یه سری جاها انگار استدلالش این بود که چون فلان شخص با فلان مشکل تو‌ کربلا بوده پس دیگه چنین بهانه‌ای پذیرفته نیست. مثلا چون مسلم بن کثیر که معلول بوده تو کربلا بوده پس دیگه معلولیت بهانه‌ و توجیهی برای شونه خالی کردن نیست.
یه مقدارم فصل‌هاش انگار از هم گسیخته بودن و پیوستگی خوبی نداشتن. فصل‌بندی‌ها هم چندان درست نبود، حالا نمی‌دونم این مشکل تو‌ نسخهٔ الکترونیک به وجود اومده یا واسه خود کتابه. مثلا «ابزارم برای تو» اصولا باید زیرمجموعهٔ توجیهات کربلا باشه.

https://taaghche.com/book/8164