من این دو جلد کتاب رو دفتر خاطرات چندتا نوجوون میدونم که با قلم جادویی لوسی مونتگمری نوشته شده. نمیدونم اگر شاهکارش یعنی آنه شرلی رو ننوشته بود الان نظرم چی بود ولی طبیعتا هر کدوم از کارهاش رو که می خونم با آنه مقایسه میکنم و با توجه به اون امتیاز میدم. به همین دلیل هم این یکی سه ستاره از من گرفت ولی باید ثبت کنم که مثل همیشه قلم لوسی برام روان و زندگی بخش بود و خوشحالم که وقت گذاشتم و این دو تا جلد رو هم خوندم
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

این کتاب رو چند دقیقه پیش تموم کردم وقتی که قرار بود واسه امتحان استانی فردا بخونم😂
اما چه کنیم دیگه ، جذابیت قلم مونتگمری نزاشت تا قبل از تموم کردن این کتاب چیزه دیگه‌ای بخونم.

شاید با توجه به محتوا و قلم و خفن بودن کتاب اصلا من در حدی نباشم که بخوام نقد کنم و یا نظر بدم ، اما انسان و آرزو و بلند پروازی ، اینام که دارم مینویسم نظره حرفه‌ای نیستا فقط خواستم به سکوتم لحن بدم (اقا جمله اخرو از یه اهنگ رپ برداشتمممم)

نسبت به جلد قبل جذاب‌تر بود انگار برام ، تو این جلد مونتگمری همش درِ گوشم میگفت ، از لحظاتت لذت ببر و البته آگاه باش . انگار داشت میگفت کسی از فردا نمیدونه پس همین امروزو بچسب و زندگی کن.

واقعا شخصیت پردازی بینظیررررر بود ، قشنگ من دستم اومده بود با کدومشون چند چندم و کی دوست‌داشتنی‌تره. از سارا ری متنفرمم اقا ، اصلا با این ادمایی که گریه‌هاشونو هرجا و جلو هرکی هدر میدم نمی‌جوشم😂 ، اما بورلی که یه شخصیت جدید بود خیلی رفتارای آقامنشانه داشت انگاررر ، و سارای عزیز و دوست داشتنیم یه شباهت های کوچولو باهم داریم و دلم میخواد با همینا پل بزنم به دنیاش .

درسته که این جلد قراره از تغییرِ شخصیت هایی که تو سریال بودن شوکه بشید اما بازم خوندنش شدیدا پیشنهاد میشه.

*تنها نکته‌ی ناراحت کننده‌ی ماجرا نبود گاس پایک (همون پسره که تو سریال تو فانوس دریایی زندگی میکرد) بود ، اقا من خیلی گاس رو دوست داشتمممممم
        

          کتاب جذابی بود و حس خیلی جالبی بهم میداد ارزش خواندن رو داشت.
        

          جهان هایی که مونتگمری عزیز خلق میکنه بی نظیرن.این همه استعداد در توصیف طبیعت و شرح حال اتفاقات تو وجود یه نفر خارق‌العاده است. بنظرم هرکسی با هر سلیقه ای باید کتابای مونتگمری عزیز رو بخونه و لذت ببره از این قلم گیرا و زیبا🥺🫀✨️
        

          این جلد رو از جلد قبلی بیشتر دوست داشتم
انگار بیشتر بینشون بودم، بیشتر دوستشون شده بودم و آخرش انگار که با دوست‌های خودم خداحافظی می‌کردم
        

          فقط میتونم بگم با تموم شدن هر داستانی که لوسی مونتگمری نوشته فکر می‌کنم یک مرحله جذاب از زندگی خودم به اتمام رسیده و واقعا واقعا سنگینی لحظه خداحافظی رو روی قلبم حس می‌کنم و بنظرم خداحافظی با این داستان دو جلدی کمی غم انگیز تر از مجموعه آنشرلی و امیلی بود. 
حس می‌کنم قلبم ترک خورده 🥺😭💔
هم دوست دارم تمام کتاب‌هایی که لوسی عزیزم نوشته بخونم هم دوست ندارم اون غمی که با تموم شدن آخرین کتابش به وجود میاد رو تجربه کنم.... 
الان با تموم شدن هر داستان امید دارم به کتاب بعدی!
        

          مثل یک پیک‌نیکِ گرم و پاییزی بود(: