" کورالاین "

چشم داریم، اعصاب داریم
دم داریم، دندان داریم
هرچه حقیقت باشد،  گیرت می آید
وقتی برخیزیم از آن زیر زیر ها.


کورالاین با پدر و مادرش به خانه جدید نقل مکان می کند.
خانه ای در مکانی که انگار مه  و سایه ای عظیم تمام آن را فرا گرفته است. خانه ای که دو ساختمان عجیب  ، اولی بلند  طوری که اگر نگاهش کنی باخود می گویی ممکن است در همان لحظه  فرو بریزد  و دیگری همانند زیر زمینی که به آن چسبیده است  که در محوطه اش چاهی عجیب وجود دارد. خانه ای که در یکی از راهرو هایش در کوچک عجیبی وجود دارد.

پدر و مادر کورالاین هرکدام سخت مشغول کار خود هستند به طوری که دیگر حتی وقتی برای غذا درست کردن ندارند بنابراین حوصله کورالاین همیشه سر می رود.  با وجود این ،خانه هم که نه اتاق خواب خوبی دارد نه محلی برای سرگرمی حوصله کورالاین بیشتر سر می رود.پس به دنبال جایی ،کسی یاچیزی برای سرگرمی می گردد.
 ابتدا به بیرون می رود.گربه ای سیاه رنگ را می بیند سعی می کند گربه را بگیرد اما گربه فرار می کند.به سمت ساختمان بلند می رود. مردی به شدت لاغر و قدبلند با روبدوشام قرمز رنگی در را باز می کند و می گوید : موش ها هنوز برای نمایش حاضر نیستند کارولاین، برو و چند روز بعد بیا.
کورالاین تعجب می کند. اسم اورا از کجا می دانست؟ 
اما او کورالاین است نه کارو لاین!
به ساختمان زیر زمین مانند می رود، در آن خانه دو خواهر زندگی می کنند که سال ها پیش بازیگر تئاتر بودند، خانم اسپینک و فورسیبل .  کورالاین فنجانی چای در خانه آنها می خورد .آنها به او اخطار می دهند که نباید به سمت چاه محوطه برود و سنگ توخالی را به او می دهند. کورا لاین هرچه دلیل این کار آنها را می پرسد آنها جواب نمی دهند و  می گویند که خودش زمانی خواهد فهمید.
چند روز میگذرد.  
کورالاین که از همان روز اول که به این خانه آمده بودند ، کنجکاوی وصف ناپذیری نسبت به آن دری که در راهرو بود  داشت  از پدرو مادرش می پرسد که آن در به کجا باز می شود و آنها می گویند به هیچ جا چون کلید سیاه رنگ قدیمی را امتحان کرده اند و آن در فقط رو به دیواری با آجر هایی قدیمی باز می شود.
روزی که مادرش برای خرید نهار بیرون می رود و او در خانه می ماند کنجکاوی اش  مانند همیشه بر او غلبه می کند و کلید سیاه رنگ را برمی دارد و سمت در عجیب کوچک می رود. 
در را باز می کند  و در  با کمال تعجب رو به راهرویی درست مثل خانه خودشان باز می شود و بر در دیوار راهرو تابلوی پسر بچه ی خندان با بادکنک قرمزی  (درست مانند همان تابلویی که در خانه ی خودشان وجود دارد)را می بیند البته با این تفاوت که پسر بچه در این قاب در حال گریه کردن است و بادکنک قرمزش هم دیگر وجود ندارد .
        

          دنیای موازی ترسناک ولی بسیار جذاب و خواندنی
        

          خیلی قشنگ بود
با فیلمش خیلی فرق داشت و وقتی میخونیش اینطوری ای که:
چی .. نه ...اینا تو فیلم نبود کههه
اره خلاصه خوبه برید بخونید برای جلوگیری از ریدینگ اسلامپ😂🤲🏻
        

          <نترس ، دوختن دکمه ها به چشمانت دردی ندارد.>
-کورالین

        

          خب این انیمیشن خیلی معروفه و من خیلی یهویی pdf کتابشو پیدا کردم و گفتم بزار بخونمش
یا ترجمه ماشینی بود یا فیک بود چون حس میکردم قلمی که‌نوشتش خیلی کیفیت نداره و سطح پایینه
اما در کل داستان و متوجه شدم و فکر میکنم به درد یه ادم ۱۲-۱۳ ساله میخوره که به ژانر ترسناک علاقه داره ممکنه اونو یکم هیجان زده بکنه
شایدم علت اینکه خیلی خوشم نیومد اینه که پی دی افی که خوندم بی کیفیت بود نمیدونم
در کل چون کوتاه بود ( البته نمیدونم واقعا چند صفحه ست چیزی که من خوندم ۱۱۰ صفحه بود ) بخونیدش خوبه
اما یا از کتابخونه بگیرید یا پی دی اف بخونید بنظرم
        

          پیام کتاب خیلی خوب بود، اینکه آدم‌ها زندگی‌شون رو با تمام کم و کسرش دوست دارن و دلشون نمی‌خواد توی دنیای همه چیز حاضر و آماده به دور از عزیزانشون زندگی کنن...
        

          انمیشن اش رو ندیدم . اما از خوندنش لذت بردم ‌ 
من رو یاد عروس مردگان انداخت 
        

          این کتابو اولین بار ۸ یا ۹ ساله بودم که خوندم و بعد اون سه چهار بار دیگه هم خوندمش. کورالین برام پر از خاطره های قشنگ و اتفاقات هیجان انگیزه. 
متاسفانه انیمیشنش از کتاب معروفتره با اینکه کتاب خیلی خیلی بهتره 
        

          آن یکی پدر کورالین
        

          I was a little bored during the exploring game, but the last 2 chapters were amazing!
        

          باتوجه به تعریف هایی که ازش شنیده بودم انتظاراتم خیلی بیشتر از این بود . به سختی کتاب را تموم کردم  . کتاب بی هدفی بود . نمی‌دانم فکر میکنم خیلی به سلیقه مربوط نباشد اما فاکتور های کتاب خوب را نداشت . 
        

          بازم نیل گیمن نازنین و قلمی که باید بوسید!!!
داستان بی نهایت گیراست. یه خرده ای ترسناکه، نسبتا اموزنده س و کاملا عمیق! از همه مهمتر کورالین یک دختر عادیه‌. انقد عادی که میتونه فاطمه باشه، سارا باشه، ملورین باشه!! 
از روی این کتاب یه انیمیشن به شیوه استپ موشن هم ساخته شده. ممکنه توی همه سنین مناسب نباشه و برای سنین کم(یا سنین نه خیلی کم، اما حساس) کمی ترسناک باشه. اما اون رو هم پیشنهاد میکنم.
        

          کورالین عزیزم!
من هنوز هم به شجاعت تو غبطه میخورم چون هر چه فکر میکنم شاید اگر من جای تو بودم چشمانم را دکمه‌ای میکردم!😂😭
اما در هر حال..جای شک دارد؟
این کورالین است!
شاهکار نیل گیمن!
هنوز هم در خواندنش جای شک داری؟
        

          به فکر افتاده بودم پای کتابی در ژانر وحشت بشینم، پس از بررسی لیست های پیشنهادی در این زمینه، رمان کورالاین نظرم رو گرفت. از اونجایی که تاکنون کتابی در ژانر وحشت مطالعه نکردم نمیتونم در این خصوص نظر بدم؛ اما اگه بخوام عمومی نظر بدم باید گفت که این کتاب اصلا درباره ترس و وحشت نیست.
داستان کورالین داستان شجاعت است، شجاعتی که نویسنده قصد دارد آنرا با ظرافت تمام به کودکان آموزش دهد.
کافی است به این جمله کتاب توجه داشته باشید تا ظرافت قلم نویسنده را در انتقال مفهوم شجاعت به کودکان دریابید: 'when you're scared but you still do it anyway, that's brave.
"شجاعت یعنی از انجام کاری بترسی اما باز هم به هر قیمتی شده اونو به اتمام برسونی"
دوستان اگه کتابی درخور در ژانر وحشت سراغ دارن ممنون میشم پیشنهاد بدن.
        

          نیل گیمن درباره‌ی دلیل نوشتن این کتاب برای دخترکش چیزی با این مفهوم می‌گوید که می‌خواسته داستان دخترک شجاعی را بنویسد که《می‌ترسد》اما تصمیم درستی می‌گیرد و درست عمل می‌کند.
کورالاین، این رمان گرافیکی موفق، آمیزه‌ای از خیال و واقعیت زندگی است. دخترک قصه حاضر است بترسد و با وجود ترسش کار درست را انجام بدهد. کورالاین نمی‌خواهد پدر و مادر واقعی‌اش را که گاهی به او بی‌توجه هستند، از دست بدهد.
        

          فک نکنم به هیچ بچه‌ای توصیه‌اش کنم ولی چون خودم رمان ترسناک دوست دارم اینم دوست داشتم