کتاب شامل نه داستان کوتاه است.
شرق بنفشه: داستان از «عشقی بدون جسارت» می‌گوید. دختر و پسری که در  کتاب‌خانه عاشق شده‌اند و با رمزگذاری متن کتاب‌های کتاب‌خانه، برای هم پیام می‌فرستند، وقتی از رسیدن به وصال ناامید می‌شوند، با نیش مار خود را می‌کشند.
شام سرو و آتش: مردی روان‌پریش، همه‌چیز را در وصال معشوق خود می‌بیند. مرد برای نزدیک شدن به معشوقش که او را در آرامگاه شاعری می‌بیند، ابتدا متولی آرامگاه را به قتل می‌رساند و خود جای او را می‌گیرد و بعد شوهر زن را می‌کشد. مرد برای همیشه داشتن معشوق، جان او را می‌گیرد. پیگیری برادر معشوق باعث می‌شود قربانی بعدی این عاشق بیمار باشد. قاتل، عاقبت خودش را هم برای رسیدن به وصال ابدی از بین می‌برد. 
آیلار: مردی به نام طالبا عاشق یک زن مطلقه شده و همه‌ی داشته‌هایش را برای رسیدن به زن از دست می‌دهد. زن را به دست نمی‌آورد اما همیشه به یاد او می‌ماند.
سالومه: داستان از عشق یک راهنمای گردشگری به زنی می‌گوید که برای فهمیدن دلیل کشته شدن پدر انگلیسی‌اش به ایران آمده است. زن می‌فهمد پدرش بعد از پس زده شدن از سوی زن و نرسیدن به معشوق ایرانی‌اش، خود و معشوق را با شلیک گلوله کشته است.
ناربانو: مردی در نوجوانی، شاهد کشته شدن پدرش به دست یک شیر بوده است و حالا پس از سال‌ها قصد دارد از شیر انتقام بگیرد. همه‌ی خاطراتش را برای معشوق خود تعریف می‌کند و در بین مرور خاطراتش به پالایشی تازه می‌رسد و تصمیم می گیرد سگ‌هایی که به شیر حمله کرده بودند را بکشد. عاقبت چون از سمت همه دیوانه خوانده می‌شود، معشوقش را ترک می‌کند تا او خوش‌بخت شود.
مهمان (انسیه): معشوق مردی با برادر مرد فرار کرده است. مرد برادرش را کشته و معشوق خودکشی کرده است. مرد پس از سال‌ها از زندان آزاد شده است.
کهن‌دژ: سه دوست از مرگ مشکوک دوستشان حرف می‌زنند. دوستی که ناگهان بسیار تغییر کرده بوده و به شکل مرموزی کشته شده است.
هزار و یک شب: گوینده‌ی اخباری، تمایلی به خواندن خبرهای غیرواقعی ندارد اما توان ترک شغلش را هم ندارد.
باز رو به رود: یک مامور ساواک، سال‌ها پس از انقلاب، ماجرای کشتن دوست نویسنده‌اش را تعریف می‌کند.
روایت‌ها به صورت سیال ذهن و توسط راوی روان‌پریش در صحنه‌هایی که بی‌خبری و اطلاعات ناقصی که میل به کامل شدن در آن وجود دارد، نوشته‌شده‌اند.
عشق دست مایه‌ی همه‌ی داستان‌های این کتاب است اما در هر داستان، شاهد شکل متفاوتی از عشق هستیم. هیچ‌کدام از این عشق‌ها، امنیت کاملی برای طرفین ایجاد نمی‌کنند چون هرکدام مشکلی جدی دارند.
تقریبا در همه‌ی داستان‌ها، خواننده به نوعی پای صحبت یک یا چند جنایت‌کار نشسته که هرکدام به شکلی مشغول انجام رفتار عجیب و غیرانسانی هستند. امکان باخبر شدن از احساسات دقیق و لحظه‌ای شخصیت ها وجود دارد. وقتی هم‌قدم با یک جانی و از درون او به احساسات و رفتارهای او نگاه کنیم، هم متوجه درست و نادرست عملش می‌شویم و هم از موضع قضاوت های سطحی خارج می‌شویم و احوالات و رفتارهای هرکس را با شرایط خودش می‌بینیم. وجه مشترک جنایت‌کاران روان‌پریش این داستان ها با قاتلان واقعی که زندانی هستند یا به دلایلی از زندان آزاد شده‌اند این است که همه به نوعی «پالایش» روحی رسیده‌اند. چیزی که ممکن است فردی در زندگی طبیعی هیچ‌وقت به آن نرسد یا فرصت درکش را هم پیدا نکند. در داستانی از آلیس مونرو، جمله‌ای بی‌نظیر از زبان مردی قاتل می شنویم (که اتفاقا آن قاتل هم به خوبی ساخته شده است) با این مضمون که من انتهای رفتار اشتباه را انجام داده‌ام، از سدی که نباید رد شده‌ام و حالا برای تنبیه رفتارم گرفتار زندانم، اما شمایی که بیرون زندان هستند حالا بسیار خطرناک‌تر از منید.
نثر کتاب، مثل همه‌ی آثار مندنی‌پور، پیچیدگی و شاعرانگی دارد که خواندنش را سخت اما به شدت لذت‌بخش می کند.
شخصیت های داستان‌ها، همه بسیار مینیمال و دقیق تعریف شده¬اند و پیچیدگی آزاردهنده‌ای ندارند. روابط بین شخصیت‌ها هم همین سادگی را دارد که باعث می‌شود درک همه‌چیز بسیار آسان شود و فرصت تحلیل خوبی هم به مخاطب داده شود تا در همه‌ی ابعاد بتواند شخصیت، جامعه و روابط حاکم بر آن را بازبینی و بررسی کند و سهم خودش را هم از درک معادلات حاکم بر روابط انسانی بردارد.
        

          یه مجموعه داستان دوست داشتنی از نویسنده شیرازی 
ادبیات کتاب بینا متنی است چیزی شبیه نثر چیزی شبیه شعر
من خیلی دوستش داشتم گرچه خواندن این ادبیات کمی ثقیل است اما ارزشش را دارد
 
        

          این کتاب ، کتابی در مورد *عشق* است! عشقهایی عجیب ، متفاوت و خاص! لحن و بیان کتاب ، شیوه داستان سرایی ، کتاب را خاص تر هم می کند. به جرات می توان گفت که این یک کتاب عامه پسند نیست و هر کسی از خواندش لذت نمی برد. بیشتر به سبب لحن خاص و شیوه داستان سرایی و کمتر (ولی مهم) به خاطر عشق های عجیب و شورانگیز و بعضا رعب انگیزی که از آنها نوشته. از ان کتابهاست که باید با دقت خواند تا فهمید چه می گوید ، پس و پیش رفتن داستان ، تند و کند شدن ، رفتن از خاطره به واقعیت و بعد به رویا  و .... 
کتاب جالبیست اگر تحمل روبرو شدن با عشق های عجیب و خاص را دارید و بیش از آن تحمل خواندن سبک های نوشتاری خاص و مبهم .
        

          بی نظیررررررررررر
        

          دوبار این کتاب رو خوندی.دفعه اول شب قبل از امتحان  رو تراس کافه راشا ،تهران.
و این روزها برای بار دوم با سوتی.
می‌خوام بگم این داستان فوق العادست.اخرشو اصلا دوست نداشتی سه صفحه آخر رو اما جرعه جرعه نوشیدن داشت این داستان.
        

          نه داستان کوتاه که داستانهای ابتدایی حول محور عشق میگردند و هر چه به پایان مجموعه نزدیکتر میشیم داستانها رنگ و بوی اجتماعی و سیاسی به خود میگیرند.معروف ترین داستان این مجموعه،شرق بنفشه است.عشق میان ذبیح و ارغوان.با یک راوی خاص.برخی معتقدند خود حافظ شیرازی راوی این قصه است.نثر عاشقانه مندنی پور،نثری نسبتا سنگین،رمزآلود،پر از استعاره و کنایه است.طبیعی است که خواننده ای که دوست داره آثار ساده و روان  بخوانه،این کتاب انتخاب مفیدی برایش نیست.عشق های این کتاب عجیب و غریب و بعضا مالیخولیایی است.همه داستانها ابتدا با یه گنگی شروع میشند و بعد از چند صفحه کم کم گنگی داستان حل میشه و خواننده خط داستانی دستش میاد.کتاب مخصوصا در داستانهای عاشقانه اش پر از جملاتی است که میشه بر قلب و ذهن خواننده حک بشه.به قول معروف وقتی داستانها رو میخونی،دوست داری عاشق بشی :))
هر قصه یک راوی،و هر راوی لحن مخصوص خودش رو داره.راویان هم افراد گوناگونی هستند.از حافظ گرفته تا مامور ساواک.ازافرادی در یک جمع دوستانه تا یک شکارچی و سایرین ...مندنی پور مثل گلشیری معتقد به اینه که ما در داستان کوتاه در جهان حرف برای گفتن داریم و آثاری با استانداردهای جهانی داریم.
        

          بهترین اثر نویسنده‌ست ، ۹ تا داستان کوتاه داره که در تمام اون‌ها انسان می‌خواد به عشق پناه ببره. اگر تا حالا از مندنی‌پور نخوندین در جریان باشید که با داستان‌هایی طرفید که گاها حتی نیاز به رمزگشایی هم دارن، کاراکترها زبانی سراسر شاعرانه دارن و اگر به شعر علاقه دارید عاشق این کتاب می‌شید!