جودی آبوت دخترکی یتیم و مهربان است که به رغم زندگی تلخش، بسیار شوخ و دوست‌داشتنی است و استعدادی هم در نوشتن‌ دارد. روزی یکی از مقالات او را فردی با نام مستعار جان اسمیت می‌خواند و چون یکی از خیرین پرورشگاه بوده است تصمیم می‌گیرد که به عنوان قیمِ جودی، امکان تحصیل او را فراهم کند و این‌گونه می‌شود که این دخترک یتیم و دوست‌داشتنی برای ادامه‌ی تحصیل به دبیرستان یادبود لینکلن می‌رود.

همان شبی که جان اسمیت مقاله‌ی او را می‌خواند جودی فقط لحظه‌ای می‌تواند سایه‌ی این مرد را ببیند که بلند و کشیده است و به همین دلیل به او لقب بابا لنگ دراز را می‌دهد.