سبیل

سبیل

سبیل

امانوئل کارر و 1 نفر دیگر
3.9
8 نفر |
6 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

15

خواهم خواند

14

هنگام دیدن این گزارش با خود گفته بود چه وحشتناک! شکی نیست که وحشتناک بود، همچنان که دیدن قحطی و گرسنگی در اتیوپی وحشتناک است. اما آنیس چه؟ مگر تجسم او در حالی که روی پله‌های کلبه‌ای ته باغ نشسته و مدام با صدایی آرام می‌گوید شوهرش هیچ وقت سبیل نداشته است وحشتناک نیست؟ سال‌ها از پی هم خواهند گذشت و او زنی جا افتاده خواهد شد، سپس پیرزن خواهد شد و همچنان این جمله را تکرار خواهد کرد. پرسش ساده‌ای که پاسخش بدیهی به نظر می‌رسد به آسانی می‌تواند به هزارتویی مخوف از فرضیات و استدلال‌های کور بدل شود، به کابوسی که دیوار میان واقعیت و خیال را می‌شکافد و آدمی را با رازهایی تصورناشدنی و هول‌انگیز روبه‌رو می‌کند که نه در عالم واقع و نه در اقلیم پندار نمی‌توان از آن‌ها نشانی جست. شاید بتوان مسخ کافکا را نخستین راهنمای ورود به چنین جهانی دانست، اما آنچه زندگی قهرمان رمان سبیل را زیرورو می‌کند نه یک دگردیسی غریب، که شوخی پیش‌پاافتاده‌ای در بستر زندگی هرروزه است. اثر چالش‌برانگیز کارر حقیقتی را پیش‌روی خواننده می‌نهد که همچون سایه‌ی مرغ پرّان دست‌یافتنی می‌نماید، اما هرگز به دست نمی‌آید، حقیقتی هراسناک که با جبری محتوم واقعیت دلپذیر را درهم می‌کوبد.

لیست‌های مرتبط به سبیل

یادداشت‌های مرتبط به سبیل

                یک داستان بلند با ایده‌ای بسیار درخشان، که بعد از مدت‌ها توانست مرا هنگام مطالعه یک کتاب ،  به شدت به وجد آورد . سوال و دغدغه‌ای که هنگام خواندن داشتم این بود که نویسنده چطور می‌خواهد این ایده درخشان  را ادامه دهد و چطور تمامش کند.  
پایان برای من راضی کننده  بود و خوشحالم که ابهام و تردیدی که در روایت حفظ کرده و چیده بود را  تا انتها حفظ کرد و ما را با سوال و میل برای بازنگری و تفکر دوباره به اتفاقات داستان رها کرد.
البته به شخصه ترجیح می‌دادم تمرکز نویسنده تنها روی مسأله سبیل باقی بماند و این بازی و تردید را به مورد سوال بودن وجود پدر شخصیت اصلی و  دو دوست خانوادگی اش نمی‌‌کشاند‌ . همچنین تردید در مورد سفرهایی که با همسرش رفته یا نرفته. البته این نگاه کاملا شخصی و به سلیقه من نزدیکتر بود . این که همه‌چیز سر جای خود بود و تنها مسأله مورد سوال برای شخصیت،همسرش و دیگران مسأله سبیل باقی می‌ماند.
در کل کتابی بود که هرگز از خواندنش پشیمان نیستم و مرا به خواندن دیگر آثار نویسنده ترغیب کرد.
        

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

hatsumi

1402/10/20

            داستان از جایی شروع میشه که شخصیت اصلی داستان خطاب به زنش میگه نظرت چیه سبیلم رو بتراشم؟ و همسرش باهاش موافقت میکنه،اما بعد از اینکه سبیلش رو میتراشه،همسرش و اطرافیان اون واکنشی رو که باید نشون نمی دن و در مورد تغییر کردن مرد حرفی نمی زنن و از اونجا درگیری مرد با مقوله سبیل شروع میشه و باعث میشه به اینکه اطرافیانش سعی در تمسخرش دارن شک کنه.
از اینجا داستان حال و هوای مالیخویایی به خودش می گیره و خواننده داستان رو دنبال میکنه تا ببینه بالاخره حرف کدوم یک از شخصیت ها صحت داره مرد یا زن،مکالمه هایی که صورت می گیره باعث میشه ذهن خواننده مدام بین پارانویید بودن شوهر و دچار توهم شدنش حرکت کنه...
سبیل در اینجا به شکل استعاری در مفهوم هویت فرد آورده شده و درگیری فرد با این بخشی از هویتش شکلی جنون آسا به خودش می گیره،همون طور که اغلب داستان های ایمانول کارر حول محور هویت و توهم هست.توی این داستان هم درگیری شخصیت اول داستان با سبیل یا هویتش به شکل یک کمدی سیاه نوشته شده.
پایان داستان، پایانی تراژیک و استعاری هست و نشون میده چطور چیزهای معمولی زندگی ،چیزهایی که حتی ممکنه دیده نشن ولی بخشی از شخصیت یک فرد هستن و گاها درگیری فرد باهاش مثل یک شوخی به نظر میرسه،باعث بحران هویتی فرد میشه.
از طرفی خواننده انگار توی رمانی روانشناختی با ژانر وحشت هست شاهد این کمدی سیاه هست ،واقعا یک جاهایی از داستان احساس میکردم چقدر همه چیز میتونه راحت زیر و رو بشه و نبودن بخشی از هویتت چطور میتونه باعث بشه به همه چیز شک کنی.داستان زیبا و نفس گیری بود . از اثر یک فیلم خیلی خوب هم اقتباس شده که دیدنش رو پیشنهاد میدم.