نیومایر مشاور برند اپل و گوگل و توییتر و مایکروسافت است و  کتابی نوشته است که خواندنی است و فهم خوبی نسبت به برند دیزاین کسب‌وکارتان به شما می‌دهد. 
نیومایر در کنار قواعدی که مطرح می‌کند مثال‌هایی برای به اجرا درآوردنشان هم می‌زند و همین به فهم موضوع خیلی کمک می‌کند.
به نظرم مهم‌ترین نکته‌ای که بهش اشاره می‌کنه مفهوم قبیله است که «قبیله‌ها خودی و غیرخودی دارند. می‌شود قبیله را گسترش داد اما نمی‌شود قوانینش را زیرپا گذاشت. علم به این قوانین شرط لازم برای رهبری قبیله است.»
لذا برای اینکه برند موفقی داشته باشید ابتدا باید مخاطبان هدف خودتان را بشناسید و فهمی زمینه‌ای از قبیله‌ی اونها داشته باشید.
 ترجمه و صفحه‌آرایی بی‌دقتی‌های فراوانی دارد که البته از سینای دادخواه بیش از این هم نباید انتظار داشته باشیم :)
      

        می‌خواستم کمی با شیوه‌های جدید مدیریت منابع انسانی آشنا بشم که این کتاب به چشمم خورد و یه تورقی کردم و دیدم جالبه ولی بعد که خوندم دیدم در حد همون تورق جالب بوده :)) 
یه سری ایده‌های کلی رو هی کش می‌داد تا بگه و هی توضیحات کلی. مثال‌های عملی‌ش برای ایده‌هایی که مطرح می‌کرد هم کم بود و می‌تونست بیشتر بشه یا بیشتر توضیح داده بشه.  خلاصه که کاش ۳۱۲ صفحه رو در ۱۰۰ صفحه بهمون می‌گفتی آقای شامی :)
در کل اما برای آشنا شدن با یه سری از فرایندهای HR خوب بود!
      

        اوایلش کمی گیج‌کننده ولی در ادامه جالب و غافلگیرگننده.
خواندنش و مقایسه‌ش با وضعیت کنونی هم بامزه بود برام.
و دیگر آنکه کتاب کلا چند صفحه‌ست مگه که بخوام راجع‌بهش چیزی بگم اصلا :)
سال ۱۹۵۹ روبرتو روسلینی هم یه فیلم ساخته ازش و مثکه برنده شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز هم شده.
خلاصه فیلم هم نرید ببینید چون اسپویل می‌شه و کمی از لذت مواجهه کم می‌کنه :)
همین.
      

         چنین یادداشتی در صفحه‌ی اول کتاب ذوق را در چشمانم جمع کرد تا کتاب را ورقی بزنم. ورق زدم. ورق زدم. ورق زدم. ناگهان دیدم صفحه‌ی پایانی کتابم.
 کتابی که فکر می‌کردم قرار است یک سری کلی‌گویی کند و زود بگذارمش کنار تبدیل شده بود به کتابی که تمام مسائل و دغدغه‌هایمان را دسته‌بندی کرده و با جزئیات آن‌ها را شرح می‌داد. 
راهکارها و اصولی که در این کتاب به صورت موجز در اختیارتان قرار می‌گیرد نگاهتان به کار و محیط اطرافتان را تغییر می‌دهد و به شما می‌گوید که دیزاین چه نقش مهمی در زندگی همه‌ی شما ایفا می‌کند.  در زمانه‌ای که بیشتر کسب‌وکارها به سمت ارائه خدمات متنوع رفته‌اند دیزاین این خدمات است که ارتباط ما با آن‌ها را تسهیل می‌کند و اینجاست که دیزاین خدمات مهم می‌شود.
 خواندن این کتاب و در نظر گرفتن اصولی که می‌گوید، برای ذهن‌های دور از این موضوع، فضایی را ایجاد می‌کند که مواجهه‌ی شما با مسائل و نوع نگاهتان را متفاوت می‌کند. همانطور که در پشت کتاب هم نوشته شده: «مطالب این کتاب برای ذهن‌های عملگرا و جست‌وجوگری آماده شده است که به دنبال کاربردی کردن اصول و قواعد ارائه‌ شده در دنیای واقعی کسب‌وکار هستند.»
پس کتاب را بخوانید و در به کار بستن اصول آن تعجیل کنید.
      

        شعبانعلی در دنیای کسب‌وکار آدم جالب و اثرگذاریه و این اثرگذاری‌ش رو هم به صورت واضح در سایت متمم می‌تونیم ببینیم. کتاب هم به نظرم برای مخاطبین و طرفداران آقای شعبانعلی کتاب قابل توجهی می‌تونه باشه. روبه‌روی کسی که دوستش دارند می‌نشینند و او برایشان درباره‌ی تجربه‌های کتابی‌اش می‌گوید. به نظرم گفتن و انتقال این تجربه‌های شعبانعلی فارغ از کیفیتی که ارائه می‌کند ذهنیت‌های جدیدی را برای مخاطبانش می‌سازد که بسیار ارزشمند است. ما به آدم‌هایی مثل شعبانعلی در هر حوزه‌ای نیاز داریم تا بتوانند ذهنیت‌های جدید و البته واقعی در مواجهه با امور مختلف ایجاد کنند و دکان رویافروشی را تعطیل کنند.
اما خواندن بخش‌های مختلف کتاب من رو مدام یاد بهخوان می‌انداخت. انگار هر کدام از نکات کتاب تبلیغ قابلیت‌های بهخوان بود. از پیشنهاد دوستان و بریده کتاب و گزارش پیشرفت  گرفته تا نوشتن یادداشت و…
بهخوان دارد کار می‌کند و اثر می‌گذارد و این یک اتفاق واقعی در میان دکان رویافروش‌هاست.
      

        کتابی مهم برای اینکه بفهمیم ساختار توسعه در ایران چگونه شکل گرفته است و چه مشکلاتی را داشته‌ایم و البته داریم.
در تحلیل‌های شوهرعمه‌ای یا تاکسی و اتوبوس همواره شنیده‌ایم که ۴۰ سال است که فلان و بیسار ولی باید خدمت شریف‌تان عرض کنم که مشکل توسعه در ایران گره‌ای است که از زمان مشروطه تا امروز علی رغم تمام تلاش‌های صورت گرفته باز نشده است.
برنامه‌ریزی برای توسعه در ایران از ۱۳۱۶ چراغش روشن شد و با روی کارآمدن محمدرضا پهلوی تلاش‌ها برای نوشتن آن سرانجام در ۱۳۲۷ تبدیل به برنامه اول توسعه شد. که ناموفق بود. مثل برنامه اول توسعه جمهوری اسلامی. برنامه دوم توسعه محمدرضا که با اتکا به نیروهای داخلی نوشته شده بود هم. ناموفق بود. مثل برنامه دوم توسعه جمهوری اسلامی. برنامه سوم موفقیت‌های را داشت مثل برنامه سوم جمهوری اسلامی. برنامه چهارم موفقیت‌های بسیاری داشت و شاخص رشد و توسعه کشور صعودی شد و درآمدهای نفتی هم به جیب شاه سرازیر شد درست مثل اتفاقی که در برنامه توسعه چهارم جمهوری اسلامی افتاد. در برنامه پنجم توسعه ایران در وضعیت بی‌سابقه‌ای قرار داشت. چند برابر شدن درآمدهای نفتی سبب شده بود که شاه قدرت خود را بی‌اندازه ببیند و درصدد آن باشد که قدرت نظامی اول منطقه باشد و به جهانیان وام و پول قرض بدهد. همین خیال‌پردازی‌های شاه سبب شد که برنامه پنجم توسعه را قبول نکند و آن بازنگری شود و طرحی با بودجه چندین برابری نوشته شود که همین وقفه سبب بروز مشکلات و انقلاب تصورناپذیر در ایران شد تا برنامه ششم محمدرضا به تاریخ بپیوندد. شاید باورتان نشود اما دقیقا با روی کارآمدن احمدی‌نژاد ما دقیقا وضعی همچون وضع ایران در دوره پنجم توسعه داشتیم و درآمدهای نفتی‌مان به اوج خود رسیده بود و به لطف دولت خاتمی شاخص رشد و توسعه ایران صعودی بود. همین بالا رفتن درآمد نفتی و احساس بی‌نیازی از جهان رفتار تکرارشونده‌ای بود که احمدی‌نژاد یا سران قدرت آن زمان هم در دامش افتادند و فجایع سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ۸ سال دولت احمدی‌نژاد را رقم زدند تا ایران  دوباره وارد یک سراشیبی شود. بله تاریخ تکرار می‌شود و ما از آن درس نمی‌گیریم.
به صورت کلی وضعیت ایران همواره دچار چند مشکل اساسی بوده است. ابتدا قانون که همواره بازیچه‌ی کوی دولتمردان و رهبران سیاسی بوده؛ حال چه شاه باشد و چه هر چیز دیگری.
بعد از قانون اقتصاد وابسته به نفت که همواره وضعیت توسعه ایران را به خود گره می‌زند.
و بعد از قانون و اقتصاد وابسته به نفت، عدم شفافیت و ناکارآمدی!

دولت‌ها می‌آیند و می‌روند
دیکتاتورها سرنگون می‌شوند
اما ایران پابرجاست و مردم مبارز ایران از مشروطه تا همین حالا پرچم آن را بالا نگه داشته‌اند و برای ایران جنگیده‌اند.

دریغا که ایران ویران شود حقیقتا. 
      

        «این کتاب بیشتر از هرچیز درباره‌ی تردید، اضطراب و آشنایی‌زدایی از موقعیت‌های عادی و روزمره است.»

کتاب رو دوستی چند سال پیش بهم معرفی کرده بود و بهش بی‌توجهی کرده بودم تا اینکه چند وقت پیش اون دوست رو دیدم و یاد این کتاب افتادم. کنجکاو شدم که بخونمش و ناگهان دیدم ۱۰۰ صفحه از کتاب را خوانده‌ام. 
۱۰۰ صفحه دیالوگ درباره‌ی جزئیات زندگی که بیشتر از آنکه درباره‌شان حرف بزنیم بهشان فکر می‌کنیم. ذهنم حسابی مشغول دیالوگ‌ها شده بود و کتاب را بستم و تا چند هفته به سراغش نرفتم. با اینکه دلم می‌خواست کتاب را هر چه زودتر کتاب را تمام کنم اما ترسی از مواجهه با آن دیالوگ‌ها مانعم می‌شد. دیالوگ‌هایی که گیجم می‌کردند و بیشتر از اینکه من را درگیر داستان کنند درگیر خود می‌کردند. آه. کتاب را دوباره باز کردم و خواندم. دیگر نویسنده درگیر جمع کردن داستان بود و از اون دیالوگ‌‌های تکان‌دهنده خبری نبود...
      

        درک «عمق راهبردی مسئله» مدیریت استراتژیک در قالب یک روایت داستانی :)
مدیری شرکتش را در آستانه ورشکستگی می‌بیند و از هئیت مدیره اولتیماتومی چند هفته‌ای می‌گیرد تا تصمیمی جدید برای ادامهٔ حیات شرکت گرفته شود و با او در اتخاذ این تصمیم همراه می‌شویم!

اگر که مدیریت یه گروه رو بر عهده دارید خوندن کتاب خیلی می‌تونه مفید باشه چون به جزئیات فکرها و رفتارها می‌پردازه که شاید خیلی به عنوان مدیر یا سرپرست گروه یا هرچیزی بهشون توجهی نداشته باشید.
      

        در وصف نگنجد!
ترجمه سعید جوزی رو برای شروع مناسب‌تر می‌دانم.
      

        این کتاب را نباید بخوانید. باید آرام و متین همراه مانگوئل شوید و گذری کنید بر کتاب که چگونه نوشته شد و چگونه به این شکل در آمد و چگونه چاپ شد و چگونه ادامه پیدا کرد و چگونه خوانده شد و چگونه دیده شد و چگونه وارد نقاشی‌ها شد و چگونه ترجمه شد و چگونه نظم گرفت و چگونه دزدیده شد.
اگر چگونگی موارد بالا برایتان سوال است پس لابه‌لای صفحات این کتاب‌ در جستجویش باشید که این کتاب از آن کتاب‌هایی است که عیش مدام است.
      

        نشر کودکان کتاب‌های خوب و جالبی دارد که این یکی شاید به خاطر محمود درویش و شاید هم به خاطر آقای گلدوزیان تصویرگر کتاب بیشتر از همه دیده شده است.
      

        کاش می‌شد این کتاب رو در یک کارگاه و با تنی چند آدم خوند. آنوقت لطف دیگری داشت.
اما همچنان درود بر ارتباط با خشونت و فراتر از آن :))
      

        فوکو در این کتابش میاد بحث تعذیب و تنبیه رو تبارشناسی می‌کنه و میاد می‌گه از قرن ۱۸ به بعد که در قانون مجازات انسانیت رو سنجه خود قرار داد تغییراتی در کیفرها ایجاد شد. 
حالا چه اتفاقی افتاد؟ بدن مجرم که داغ می‌خورد و شکنجه می‌شد جای خودش رو به روح داد و هدف از حذف مجرم به اصلاح اون تغییر پیدا کرد.
بعد استاد میان انضباط رو توضیح می‌دن که چه معنا و ابعادی داره و در آخر از قدرت انضباطی بهمون می‌گه. حالا قدرت انضباطی چی هست؟ قدرت انضباطی نیرویی است که برای آموزش و پرورش هر فرد به کار بسته می‌شه. قدرت انضباطی فرد خام بدون مهارت و دانش را به نیروی فعال و سازنده تبدیل می‌کند که می‌تواند در جامعه نقشی سودآور داشته باشد.
بعد در ادامه میاد از نقش امتحان به عنوان ابزاری برای انضباط‌بخشی می‌گه...
و یکی از نکاتی که دیگه به نظرم بهتره کتاب رو بخونید تا بهتر متوجهش بشید که چیه «سراسربینی» است که شاید نظام انضباطی حاضر رو بتوان یک سره از همین دریچه دید و نقد کرد.
و در آخر با همه‌ی این توضیحات و تبارشناسی تعذیب و تنبیه و انضباط می‌رسیم به تولد زندان و کاکردها و نقدهایش.
      

        خلاصه‌ی کتاب اینه که شما درباره‌‌ی شهر قصه‌ بگو و بشنو و قصه‌ی شهرها خیلی روی اون شهر و آینده‌ش و افرادش تاثیر داره و اینها.
مقالات کتاب تکراری و خسته کننده‌ بود برام و بخش‌های کمی از کتاب بهم چشمک زد.
      

        کتاب تخصصیه و مقالاتی که گردآوری شده آشنایی کاملی نسبت به مباحث روز توسعه ایجاد می‌کنه و فکر می‌کنم به‌روزترین منبع برای مطالعه‌ی توسعه باشه. به جای اینکه چندین بار در کلاس‌های رشته‌ی توسعه در دانشگاه شرکت کنید این کتاب را چندین بار بخوانید :))
 مقاله‌ی اول که  در رابطه با چیستی توسعه بود و از زوایای مختلفی بهش می‌پرداخت و هم‌چنین مقاله‌ی دوم که در رابطه با وضعیتی که توسعه در کشورهای جهان سوم ایجاد کرده بود برام جالب‌تر از باقی مقاله‌ها بودند.