شخصیت های این نمایشنامه ساکنان دو خانه کانادا هستند؛ همسایه هایی با خصلت های عجیب اما با خصوصیات انسانیِ ملموسی که برای هر خوانندهای قابل درک است. در نمایشنامه بعدی یعنی بالا روی بام با زوجی روبه رو میشویم که جدا از هم زندگی میکنند اما هنوز رابطه شان را تمام نشده میدانند . مارتینی با مهارت زبانی منحصر به فردش به این شخصیتها جان میبخشد، دیالوگهایش ترکیبی از طنز ظریف، ظرافت ادبی و لحظات پرکشش است که به خوبی با شخصیت های جذاب و چندبعدی داستانش هماهنگ میشود.
      

        ماجرا از جایی شروع میشود که راوی با نگاه به عکس جوانی پدر و مادرش، به یاد خاطرات و روزهایی می افتد که با پدرش سپری کرده است. پدر در این داستان فردی کاملاً معمولی است، و رابطهٔ پسر با اوست که ماجراها و اتفاقات رمان را پیش میبرد.
داستان در قالب نامهٔ بلندی روایت میشود؛ گویی راوی در حال نوشتن زندگینامهٔ خودنوشتی است که در آن، رابطه اش با پدرش را با جزئیات شرح میدهد. او حرفها و خاطراتی دارد که سالها ناگفته ماندهاند و حالا، مانند اعترافی شخصی، تصمیم گرفته آنها را روی کاغذ بیاورد. این گفتگوی درونیِ راوی با پدرش، در واقع روایت حسرتها و فرصتهای ازدسترفته است؛ فرصتهایی که به دلیل شناخت ناکافیِ پدر و پسر از یکدیگر، هرگز به واقعیت نپیوستند. اکنون با مرگ پدر، تنها خاطراتی کمرنگ و محو از او باقی مانده است.
      

        با بسکتبالیست سابقِ  و بیماری روبه رو هستیم که برای درمانِ بیماریاش که گمان میرود سل باشد به شهر کوچکی سفر میکند. او در هتلی اقامت میگزیند که دکتری ، بهیاری و دختر خدمتکاری ، از جمله ساکنانش هستند. اما روایت داستان نه از زبان آنها، که از نگاه مردی فروشنده پیش میرود؛ صاحب کافهٔ نزدیک هتل که میزبان این جمعِ رنگارنگ است.
از لحظهٔ ورود مرد بیمار به کافه، حضورش توجه همه  را جلب میکند. اما داستان از جایی شکل میگیرد که این شخص نامه هایی دریافت می کند .
      

        رمانی کوتاه و عمیق از عدنیه شبلی است که با نثری شاعرانه و ظریف، داستان زندگی دختری بی‌نام را در بستر خانواده‌ای فلسطینی روایت می‌کند. این کتاب، از دریچه نگاه معصومانه یک کودک، به‌تدریج جهان پیرامون او را برای خواننده گشوده و تجربه‌های حسی و عاطفی‌اش را با جزئیاتی ملموس به تصویر می‌کشد.

ساختار کتاب به پنج بخش مجزا تقسیم شده است که هر کدام با عنوان یکی از حواس انسانی نام‌گذاری شده‌اند: «رنگ‌ها»، «سکوت‌ها»، «حرکت»، «زبان» و «دیوار». این تقسیم‌بندی هوشمندانه به خواننده کمک می‌کند تا ارتباط عمیق شخصیت اصلی با محیط و نحوه درک او از جهان را از طریق حس‌های پنج‌گانه دنبال کند. «حس» بیش از آنکه یک داستان خطی باشد، سفری درون‌گرایانه به ادراکات و احساسات یک کودک است که خواننده را به تأمل در دنیای پیرامون خود وا می‌دارد.  من کتاب برداشت دوم از این نویسنده رو بیشتر از کتاب حس دوست داشتم .
      

        کتاب «کیفر آتش» (با عنوان اصلی «برج بابل») اثر برجسته الیاس کانتی، یکی از رمان‌های مهم قرن بیستم به شمار می‌رود که با دقت و ظرافتی مثال‌زدنی، به واکاوی شخصیت پیتر کین، چین‌شناسی مشهور و در عین حال به شدت منزوی می‌پردازد. کانتی با استادی تمام، تصویری موشکافانه از کین و روابط پیچیده‌اش با دنیای اطراف ترسیم می‌کند؛ روابطی که در نهایت او را درگیر چالش‌های عظیمی می‌کنند.

کین که تمام عشق و زندگی‌اش به کتابخانه شخصی‌اش گره خورده است، تحت تأثیر حرف‌ها و دسیسه‌های مستخدم و دربان خانه‌اش، مجبور می‌شود این پناهگاه امن را ترک کند و وارد دنیای ناشناخته و پرآشوب زیرین شهر شود. در این برزخ هولناک، او ناچار است برای بقا و یافتن راه بازگشت به خانه‌اش، از راهنمایی‌های یک کوتوله شطرنج‌باز و بدطینت بهره ببرد. در نهایت، زمانی که برادر کین، که روانپزشکی برجسته است، به دیدارش می‌آید و با تشخیصی اشتباه، بحرانی جدید و پیچ نهایی داستان را رقم می‌زند. تصویرسازی دقیق و موشکافانه کانتی از شخصیتی که در حال مبارزه با دنیای پیرامون است، هنوز هم تازگی و جذابیت روزهای آغازین انتشار رمان را حفظ کرده است.
«کیفر آتش» در سه بخش اصلی روایت می‌شود:

بخش اول: 
در آغاز رمان، با پیتر کین آشنا می‌شویم؛ مردی که دچار نوعی جنون کتاب است. زندگی او به طور کامل به مطالعه و پژوهش اختصاص دارد و هرگونه تعامل با دنیای بیرون، حتی یک گفتگوی ساده در خیابان، او را آزرده و خشمگین می‌کند. کین در آپارتمانی زندگی می‌کند که یک سرایدار و یک خدمه زن برای تمیز کردن منزل دارد. روزی، پس از اینکه خدمه زن کتابخانه وسیع کین را به بهترین شکل تمیز می‌کند، از او درخواست می‌کند تا کتابی برای مطالعه به او قرض دهد. کین، برخلاف عادت همیشگی‌اش که هرگز کتابی را به کسی قرض نمی‌دهد، یکی از کم‌ارزش‌ترین کتاب‌هایش را به او می‌دهد. شب هنگام، به طور اتفاقی مشاهده می‌کند که زن با نهایت احترام و احتیاط، کتاب را روی بالشی گذاشته و با دستکش مشغول ورق زدن و خواندن آن است. همین صحنه، کین را متقاعد می‌کند که باید با این زن ازدواج کند، بی‌خبر از اینکه این تصمیم، سرآغاز یک اشتباه فاجعه‌بار برای او خواهد بود.

بخش دوم: 
در بخش دوم، کین تقریباً بی‌خانمان شده و با فردی حقه باز و شارلاتان آشنا می‌شود که خود را رکورددار بازی شطرنج می‌داند. این فرد، به طرق مختلف از سادگی کین سوءاستفاده کرده و او را مورد کلاهبرداری قرار می‌دهد.

بخش سوم: 
بخش پایانی رمان با ورود برادر کین به داستان همراه است. او که یک روانپزشک برجسته است، تلاش می‌کند تا کین را از دست سه نفر، یعنی سرایدار، همسرش و آن مرد کوتاه قد شارلاتان، نجات دهد.
به نظر می‌رسد «کیفر آتش» با توجه به عمق روانشناختی و روایت غیرمعمولش، کتابی نیست که همه سلیقه‌ها را پوشش دهد و ممکن است برای برخی خوانندگان چالش‌برانگیز باشد.
      

        کتابی کوتاه در دسته بندی ادبیات سورئال ، فلیپه مونترو به منظور ویراستاری خاطرات شوهر فقید زنی سالخورده، در خانه ی این زن استخدام می شود. او در آن جا با دختری به نام آئورا که دختری زیبا است آشنا می شود. این کتاب پایانی شگفت انگیز دارد.
      

        این کتاب روایتی تکان‌دهنده از وحشت مجازات اعدام است که در سه لایه روایی ارائه می‌شود: ابتدا  ویکتورهوگو در مقدمه‌ای پرشور به نقد اعدام به عنوان مجازاتی غیرانسانی می‌پردازد، سپس بخش اصلی کتاب که یادداشت‌های روزانه یک محکوم گمنام در آستانه اعدام است را شامل می‌شود - مردی که هراس او از صدای چکش داربست دار، گذر زمان و خاطرات خانواده‌اش، خواننده را به درون وحشت اعدام می‌برد. در پایان، داستان کوتاه یک دزد فقیر که قربانی بی‌عدالتی اجتماعی شده، به عنوان نمادی از چرخه معیوب فقر و جرم اضافه می‌شود. هوگو با ترکیب نثری شاعرانه و تحلیل‌های اجتماعی تند، اثری خلق کرده که هم روایتی نفس‌گیر از ترس مرگ است و هم متنی اعتراضی علیه خشونت سیستماتیک که تا امروز تازگی خود را حفظ کرده است
      

        ز اون دسته کتابهایی که در سطرهای اول اسپویل شده هنرمندی که در زندان داره شرح یک عشق و مینویسه . او عاشق دختری شده و کل کتاب روایت این عشق وسواس گونه است . این کتاب یکی از معروف ترین آثار ساباتو هست و حتما اگر عاشقانه ی فاخر میخواین بخونین این کتاب و از دست ندین.
      

        کتاب از زبان سگی روایت می شود به نام تیمبوکتو که صاحب اصلی خود را از دست داده و به همراه یک مرد بی خانمان در حال زندگی کردن است . این نگاه زندگی انسانی از دید یک سگ  خیلی جالب و خواندنیست . لازم به ذکر که کتاب سال های زیادی در ایران  به علت از زبان یک سگ بودن ممنوع بود و اجازه تجدید چاپ نداشت .
      

        هیچ وقت فکر نمیکردم کتابی از زولا بخونم و خوشم نیاد ... 
ماجرای یک پسری هست که برای رسیدن به پول یک ازدواج سوری انجام میده ، همین قدر ساده و لوس :)
      

        تجاوز قانونی مجموعه داستانی که تمامش درباره تجاوزهای قانونی  است . اولین داستان کتاب اینجوری شروع میشه که یک آقای در خانه اش خوابیده و ساعت 3 صبح زنگ خونه به صدا در میاد وقتی در و باز میکنه میبینه یک خانواده پر جمعیت و با احترام ازش درخواست میکنند که بیان داخل خونه وقتی میان  داخل خونه میگن اینجا خونه ماست و دیگه بیرون نمیرن ...
      

        در دنیایی پادآرمانشهری که کتاب‌ها ممنوع و سوزانده می‌شوند، «فارنهایت ۴۵۱» داستان مردی به نام **گای مونتاگ** را روایت می‌کند؛ یک آتشنشان که شغلش نه خاموش کردن آتش، بلکه **سوزاندن کتاب‌ها** است. در این جامعه، تفکر انتقادی خطرناک تلقی می‌شود و مردم با بمباران مداوم سرگرمی‌های سطحی و صفحه‌های نمایش غول‌آسا، از اندیشیدن بازمی‌مانند
اگر عاشق کتاب و کتابخوانی هستید این کتاب قراره شمارو ناراحت بکنه...
      

        سوالی که شاید همیشه از خودمون بپرسیم . معنای زندگی چیست ؟
تری ایگلتون نویسنده کتاب توضیح می دهد که فیلسوفان و نویسندگان بزرگ هرکدام په جواب هایی برای این سوال داشته اند. و این سوال و در دنیای امروزی مورد بررسی قرار داده .
      

        یک کتاب جذاب دربارهٔ سفر ماجراجویانه رضا پاکروان، دوچرخه‌سوار حرفه‌ای ایرانی است.  که در لندن زندگی می‌کند، رکورددار سریع‌ترین دوچرخه‌سوار جهان در کتاب گینس و یکی از بیست ماجراجوی برتر دنیا شناخته می‌شود.
پاکروان با یک مؤسسهٔ خیریه آشنا شد که برای مبارزه با **فقر و بیماری در ماداگاسکار** فعالیت می‌کرد. برای کمک به یک مدرسه در این کشور، او تصمیم گرفت **۱۷,۷۰۰ کیلومتر** را با دوچرخه از **نورکاپ در نروژ** (شمال اروپا) تا **کیپ‌تاون در آفریقای جنوبی** (جنوبی‌ترین نقطهٔ آفریقا) رکاب بزند.
شما خاطرات این سفر رو در این کتاب مطالعه می کنید.
      

        خواندن کتاب «شط بویز» تجربه‌ی منحصر به فردی برایم بود. به شدت با داستان این گروه موسیقی ارتباط برقرار کردم، تا حدی که آن را به بسیاری از دوستانم معرفی کردم و تا مدت‌ها تحت تأثیر فضای کتاب بودم.

اما بعد از مدتی و با گفتگو با دوستانم، متوجه نکته‌ای شدم که کمی آزارم داد. روی جلد کتاب عنوان «گزارش» نوشته شده بود، در حالی که در شناسنامه‌ی آن، اثر به عنوان «داستان فارسی» طبقه‌بندی شده بود. این تناقض برایم گیج‌کننده بود، چرا که من کتاب را بر اساس واقعیت و گزارشی از یک گروه موسیقی قدیمی و فراموش‌شده می‌پنداشتم. حالا می‌دانم که تمام آنچه خوانده بودم، تنها حاصل تخیل نویسنده، کریم نیکو نظر، بوده است.

این کشف کمی ناامیدم کرد، به خصوص از این بابت که کتاب را با تأکید بر واقعی بودنش به دیگران معرفی کرده بودم.