سی و نه پله

سی و نه پله

سی و نه پله

جان بوکان و 1 نفر دیگر
3.0
25 نفر |
10 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

4

خوانده‌ام

34

خواهم خواند

22

شابک
9789640006818
تعداد صفحات
228
تاریخ انتشار
1387/1/26

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        بی حرکت و نومید نشستم و صدا هر لحظه بلندتر می شد. بعد هواپیما را دیدم که از سمت شرق پیش می آمد. در ارتفاع بالا پرواز می کرد، اما جلوی نگاهم چند صد فوت پایین تر آمد و شروع به زدن دورهای کوچک بر فراز تپه کرد. درست مثل شاهینی که قبل از فرو کردن چنگال به طعمه، دورش بچرخد. حالا در ارتفاع خیلی پایینی پرواز می کرد و من در تیررس نگاه سرنشینانش قرار داشتم. فکری ترسناکی به سراغم آمد. دشمنانم جایی را یافته بودند و کار بعد ایشان، محاصره من بود. هیچ چیز نبود، مگر خلنگ های کوتاه و انحنای تپه های لخت و شاه راه سفید...
      

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به سی و نه پله

دوره‌های مطالعاتی مرتبط

سی و نه پله

تعداد صفحه

20 صفحه در روز

پست‌های مرتبط به سی و نه پله

یادداشت‌ها

          بین امتیاز ۲.۵ و ۳  تردید دارم...
سه و نه پله، نه چندان جنایی ،نه چندان جاسوسی_معمایی نه چندان باشکوه.کتاب بیش از این که یک کتاب جنایی باشد یک کتاب معمایی_جاسوسی است.
 در این مدل کتاب ها که بر پایه‌ی فرار طراحی شده اند،رشته‌ی وقایع اهمیت زیادی دارد چون اگر خوب به هم متصل نشوند کتاب جذابیت خود را از دست می‌دهد.سی و نه پله از همین بخش ضرر کرده چرا که در میانه‌ی راه چالش های نویسنده ته کشید و شروع کرد به توصیف 
بیش از اندازه، توصیف هایی که در قد وقواره‌ی یک‌ داستان جنایی یا معمایی نبود و حتی هنرمندانه هم‌ نبود.
اطلاعات معمولا از طریق‌ گفت و‌گوی شخصیت فراری با دیگران منتقل می‌شود،اگر حجم انبوه اطلاعات ‌‌‌‌‌به یکباره مطرح شود، خواننده را آزار می‌دهد.سی و نه پله در انتقال اطلاعات هم خوب عمل نکرد. ابتدای داستان اطلاعات زیادی مطرح شد و نیاز داشتم برگردم تا چند بار آنها را چک‌کنم.
از نظر شخصیت پردازی نکته‌ی قابل ذکری به نظرم نمی‌رسد، شاید دلیلش عدم حضور یک نقش مقابل زن (فم فتال)خوب بود، شاید هم نبود که حریف قدرتمند که شخصیت قهرمان را بالا ببرد. شخصیت هنی بیش از حد معمولی با درونیاتی یکنواخت بود که چنگی به دل نمیزد.
به طور کلی فصل اخر باید اوج‌و شکوه داستان باشد و پایان این فصل درخشان ترین بخش آن، اما فصل اخر هم شکوه خاصی نداشت، هیچ گرهی را در ذهن باز نکرد و نزدیک به پایان کتاب ناگهان ورق برگشت، خیلی دم دستی، خیلی ناگهانی...
نمونه‌ای از این مدل را در وزارت ترس گراهام گرین تجربه کردم، (نسخه‌ی صوتی و اقتباسی) اما وقایع خوب کنار هم چیده شده بود.
نسخه‌ی سینمایی هیچکاک از سی و نه پله هم‌‌جذاب‌تر بود وقتی کتاب را میخواندم هم به فکر شمال از شمال غربی اثر هیچکاک و سه نفر برای کشتن اثر ژاک دوره بودم، اگر چه هر سه مورد تفاوتی در داستان با سی و نه پله دارند.


        

37