فوق العاده بود...من شهید همت را نمی شناختم و حالا آرزو می کنم کاش می شناختم...
چقدر بعضی ها خدایی اند و از ما دورند...یعنی ما از آن ها دوریم...
ضربه نهایی آخر کتاب زده شد...وقتی که حاج همت سر نداشت...
خوش به حال خدا که این چنین بندگانی دارد!
فتبارک الله احسن الخالقین.
        

          حبیبه جعفریان فارغ از تصویری که برایمان از شهدا ساخته‌اند ما را وارد دنیای واقعی این آدم‌ها می‌کند. دنیای واقعی‌ای که عشق و عاشقی دارد. غم نان دارد. خانه و زن و زندگی دارد.
هر چند که نتوانستم خیلی با دنیای همت و ژیلا بدیهیان ارتباط بگیرم اما همین که همت را از نزدیک‌تر دیدم کافی بود.

        

          کتاب با اینکه کوتاه هست خیلی جذاب هست
نثر روانی هم دارد و برای همه ی سنین مناسب است
        

          نشستم و همه‌ش رو بلند برای خودم، مامانم و ثنا خوندم.
آخرش گریه می‌کردیم من و مادرم! و ثنا ازم تشکر می‌کرد...
خیلی خوب بود خوندنش.
و البته اینجا باید از کتابخونه‌ی فرهنگی و خانم وظیفه هم تشکر کنم :)
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
محمد ابراهیم هر سه حاجتش را گرفت...
آخری‌اش، اخرهای سال بود... بدنش بدون سر پیدا شد.
        

          مجموعه خوبی است
خاطرات جالبی هم دارد
گونه همسرانه دفاع مقدس، طراوات تازه ای به کتب پایداری داده بود که مقدمه ای بر دوران اوج کتابهای فرهنگ پایداری در این سالها شد
        

          اصلا نگارش خوبی نداشت، خیلی جسته و گریخته و بی‌نظم بود و به نظرم در شان شهید نبود.
به جای این کتاب، بهتره کتاب "به مجنون گفتم زنده بمان"  اون جلدی که درباره‌ی شهید همت هست رو بخونید، قسمتی که از زبان همسرشون هست نسبتا کامل‌تره و خیلی بهتر نوشته شده.
        

          نگارشش خوب نبود ، انگار که روایت از زبان یک آدم غریبه است که داره یک غریبه ی دیگه رو توصیف می‌کنه 
جمله بندی ها و نظم هم جالب نبود! 

به جاش برید فصل اول کتاب  «به مجنون گفتم زنده بمان » که از زبان همسر شهید هست  رو بخونید. 
        

          شهیدی که با سر به دیدار معشوق میرود حتما از اولیای خاص الهی ست‌.
از این کتاب تقوا و ایمان میبارد‌. زندگی بسیار ساده شهید همت و خانواده ایشان در آن دوران چیزی جز تقوای‌ الهی نیست.باشد که در راه این شهید عزیز باشیم و مورد شفاعت ایشان قرار بگیریم.
        

          اصلا نگارش خوبی نداشت، خیلی جسته و گریخته و بی‌نظم بود و به نظرم در شان شهید نبود.
به جای این کتاب، بهتره کتاب "به مجنون گفتم زنده بمان"  اون جلدی که درباره‌ی شهید همت هست رو بخونید، قسمتی که از زبان خانمش هست نسبتا کامل‌تره و خیلی بهتر نوشته شده.