فوق العاده بود...من شهید همت را نمی شناختم و حالا آرزو می کنم کاش می شناختم...
چقدر بعضی ها خدایی اند و از ما دورند...یعنی ما از آن ها دوریم...
ضربه نهایی آخر کتاب زده شد...وقتی که حاج همت سر نداشت...
خوش به حال خدا که این چنین بندگانی دارد!
فتبارک الله احسن الخالقین.
          

            حبیبه جعفریان فارغ از تصویری که برایمان از شهدا ساخته‌اند ما را وارد دنیای واقعی این آدم‌ها می‌کند. دنیای واقعی‌ای که عشق و عاشقی دارد. غم نان دارد. خانه و زن و زندگی دارد.
هر چند که نتوانستم خیلی با دنیای همت و ژیلا بدیهیان ارتباط بگیرم اما همین که همت را از نزدیک‌تر دیدم کافی بود.

          

            نشستم و همه‌ش رو بلند برای خودم، مامانم و ثنا خوندم.
آخرش گریه می‌کردیم من و مادرم! و ثنا ازم تشکر می‌کرد...
خیلی خوب بود خوندنش.
و البته اینجا باید از کتابخونه‌ی فرهنگی و خانم وظیفه هم تشکر کنم :)
          

            بسم الله الرحمن الرحیم
محمد ابراهیم هر سه حاجتش را گرفت...
آخری‌اش، اخرهای سال بود... بدنش بدون سر پیدا شد.
          

            مجموعه خوبی است
خاطرات جالبی هم دارد
گونه همسرانه دفاع مقدس، طراوات تازه ای به کتب پایداری داده بود که مقدمه ای بر دوران اوج کتابهای فرهنگ پایداری در این سالها شد