دلم می‌خواهد یک گونه‌ی ادبی جدید تعریف کنم به اسمِ "کتاب‌های کودکِ برای بزرگسالان" و کتاب‌هایی را در آن بگنجانم که مشخصه‌شان این است که بسیار زیبا و پر از تصویرند... اما بیشتر برای بزرگسالان جذابند. این کتاب‌ها احتمالا پیام‌های عمیقی دارند که در کنار تصاویر صمیمی و زیبایشان، قادرند از سختی‌های قلبمان بگذرند و به درون آن رسوخ کنند. 
این کتاب هم از آن دسته است. تصاویرش فوق‌العاده زیباست اما در کل حس می‌کنم اگر با یک کودک 5-6 ساله بخوانی‌ش به اندازه یک داستان تصویری ماجراجویانه برایش جذاب نخواهد بود.
          

            فقط برای زنده کردن کودک درون بزرگسالان مناسبه...
جملات مفهومیه و کودکان برداشتی ندارند...
تصاویر زیبا...
ستاره هایی که دادم از طرف خودم بود نه کودکم
از طرف کودک ۱ ستاره میدم

          

            قلب من یک سایه است، یک نور و راه را می‌داند.
باز باشد یا بسته این منم تصمیم می‌گیرم.

یک کتاب کودک...
صبر کنید یه لحظه تا پاک‌کن بردارم، آها پاک شد.
خب یک کتاب مثلا کودک، با کلی نقاشی دوست‌داشتنی مخصوص ما آدم‌بزرگ‌ها برای اینکه برای چند دقیقه هم که شده یک حالی به کودک درونمون بدیم و چشم‌هامون قلب قلبی بشه و گرنه برای بچه‌ها از این کتاب داستان در نمیاد!
دروغ چرا؟ متنش هم به هیچ‌ درد بچه‌ها نمی‌خوره!
البته شاید من اگر بچه بودم با یه ذره‌بین می‌رفتم تو حیاط تا با نور خورشید کاغذش رو سوراخ سوراخ کنم و کلی ذوق کنم و گرنه حقیقتا کاربردی نداره!

کارنامه
بابت نقاشی‌های کم‌نظیر و دوست‌داشتنی کتاب یک ستاره و برای اینکه کیفم را کوک کرد یک ستاره‌ی دیگر، نهایتا دو ستاره برای کتاب منظور می‌کنم و گرنه کتاب هیچ‌ ارزش دیگری ندارد، مگر‌‌ آنکه ۲۹۰۰۰۰ ریال وجه رایج مملکت اضافه داشته باشید و صدالبته قصد به آتش کشیدنش را داشته باشید.