بارها و بارها با فروغ فرخزاد در طول کتاب دل شکسته شدم. او که هیچ وقت نفهمید برای این که عشق را پایدار نگاه دارد چه بهایی را باید بپردازد و و این در حالی بود که هر بهایی را نیز پرداخته بود.
از این حرفها که بگذریم فروغ از بهترین شاعران نیمایی است. دیوان او مملو از استعاره های دلکش، حرف‌های عمیق و تصویرسازی‌ها و داستان‌سازی‌های غمناک است. 
 دیوان فروغ، برای شناختن زنان و احساسات آنان بسیار کمک کننده است و می تواند برای مردان از این رو مفید باشد و حتی زنان را با خودشان و احساساتشان نیز بیشتر آشنا کند ؛ چرا که فروغ با ظرافت تمام احساسات یک زن را در مقایسه با احساسات یک مرد به تصویر می‌کشد.
از دفتر اول شعر رو که شروع کنید تا به آخر که میرسد به «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» قدم به قدم با مراحل رشد و تکامل روحی و هنری فروغ پیش می رویم توصیه می کنم که این کتاب را از اول به آخر بخوانید و عجله نکنید.

روحش شاد و غریق رحمت ایزد منان
          

            بدون شک‌، مجموعه‌ای از زیبا‌ترین اشعاری که خوندم.
به نثری ساده و روان نوشته شده ولی  مفاهیم عمیق و ژرفی رو در دل خودش جا کرده.
و یقیناً  همه‌ی اشعار فروغ زاده‌ی عشق هستن.
          

            برای اینکه به ارزش و جسارت و هنر فروغ پی ببریم باید درک کنیم که در چه شرایط و چه جامعه ای زندگی می‌کرده...
زندگی پر فراز و نشیب و جامعه ای که هر روز در حال قضاوت کردنش بوده و اینها به خوبی در اشعارش نمود پیدا کرده .

حیف که زود رفت... روحش شاد...