ونگوگ در یکی از نامه هایش به برادرش می نویسد:
" آتشی در وجود من است که نمی توان بگذارمش تا خاموش شود. بر عکس باید آن را تیز کنم، گرچه نمیدانم به سوی چه فرجامی ره خواهد کشانید؛ به احتمال قوی، این فرجامی تیره است، لیکن در موارد خاصی بهتر است که آدم مغلوب باشد تا غالب "
        

          همه معتقدند تابلو شب پر ستاره شاهکار ونگوگ است،اما به نظر من شاهکار او زندگی اش بود . . .
        

          خیلی کتاب قشنگیه و داستانش کاملا آدم رو از زندگی روزمره خارج می‌کنه و توصیف‌های خوب و داستان روانی داره.
        

          بی نهایت زیبا و بی نهایت غمگین کننده
        

          واقعا زندگی تا چه حد میتونه از درِ ناسازگاری با یه آدم وارد بشه ، همه اطرافیان ونگوگ بجز برادرش اون رو دیوونه می دونستن در حالی که به نظر من سطح درک شون نسبت به ونگوگ پایین بود . آنچه که ذهنم رو مشغول کرد این بود که عدم درک اطرافیان میتونه آدم رو به سمت  چه جنونی سوق بده ... ونگوگ با وجود هجمه های فراوان تونست به خوبی مسیر خودش رو پیدا کنه و به خواسته اش برسه ولی افسوس که سراسر زندگیش رنج بود .
 داستان در نهایت تلخی بسیار زیبا ، ترجمه روان و خوب و در کل پنج ستاره تقدیم می شود . 
        

          نمی‌دونم باید چطور درباره این کتاب صحبت کنم این کتاب برای من کتاب خیلی عمیقی بود اونقدر دوستش دارم که حتی نمی‌دونم باید از چه کلماتی برای شرح موضوع و هر آن چیزی که درون این کتاب هست استفاده کنم
 داستان زندگی ونسان یا همون ونگوک خودمون عجب زندگی غمگین و دوست داشتنی :)
حدود یک سال پیش این کتاب را خوندم هنوز هر وقت اسم ونگوگ رو می‌شنوم به یاد این کتاب می‌افتم و قلبم باز هم می‌شکنه یادمه زمانی که این کتاب رو خوندم ساعت‌ها گریه کردم اونقدر  بلند  که حتی خودم باورم نمی‌شد
ونگوگ بعد از این کتاب برای من دیگر هنرمندی عادی نبود برای من هنرمندی افسانه‌ای جذاب و غم انگیز شد فکر نمی‌کنم چیزی باشه که شما رو ترغیب خوندن این کتاب کنه جز اینکه با دنیای سحرآمیز زندگی ونگوگ آشنا می‌شید
        

          خیلی زیبا بود و البته غمگین 🩵
من قبل از این کتاب، ون گوگ رو فقط به خاطر شب پرستاره می‌شناختم.
        

          عجیب پر فراز و نشیب واقعی 
        

          وقتی کتابو شروع کردم فکر نمیکردم انقدر مجذوب این مرد و زندگیش بشم...
این کتاب دید منو به نقاشی های ونگوگ تغییر داد...نور و اکلیل هایی که الان توی اون نقاشیا میبینم را قبلا نمیدیدم...
مهر و صبر و پشتیبانی بی قید و شرط برادرش قابل ستایشه که اگر نبود ونگوگ ونگوگ نمیشد....
        

          حالا من به تابلوهای نقاشی با دقت بیشتری نگاه میکنم، دلم برای ونگوگ و تمام رنجی که به واسطه نبوغ و درک نشدنش متحمل شد عمیقا می‌سوزد، دیگر به گوش بریده اش نمیخندم و یواشکی توی دلم «مشنگ دیوانه» خطابش نمیکنم.
و مگر بزرگترین کارکرد داستان چیزی جز این است؟ تغییر زاویه دوربین نگاه ما به زندگی و باز کردن آغوش ذهن و قلب به روی معناها و آدم‌های جدید... 
«شور زندگی»،روایت پرشوری از نبوغ، شوریدگی، شوقِ خلق کردن و معنای زندگی.


        

          جالب بود
        

          کتاب حاضر داستان زندگی ونسان ونگوگ به تحریر ایرونیگ استون است. نویسنده برای نوشتن این کتاب به محل زندگی نقاش رفته و از نزدیک مشاهده‌گر آنجا بوده. همچنین از نامه‌های ونگوگ حداکثر بهره را برده. گرچه داستان گاهی غیر واقعی می‌شود اما دور از واقعیت هم نیست. نامه‌های ونسان به برادرش از منابع مهم برای گردآوری این کتاب مهم است. وقتی نام ونسان ونگوگ به میان می‌آید ناخودآگاه تابلوهای کارتونی و جنون وار او در ذهن تجلی می یابند. به نظر من تابلوهای نقاشی هر کس جلوه گر درون اوست پس خواندن زندگی‌نامه‌ی نقاش کم لطف تر از دیدن آثار او نیست و حتی لازم است. خصوصا اگر داستانی نوشته شده باشد. 
نامه هایی که ونسان از خانواده اش دریافت می‌کرد بیانگر نارضایتی ها و اعتراض‌های پدرش بود‌. او ونسان را فردی بی‌عار می‌دانست که باید به فکر شغل مناسب برای خود و مفید بودن در جامعه باشد. ونسان نقاش پراحساسی بود که در اوج موفقیت خود به جنون رسیده و تراژدی‌ای تلخ برای تاریخ هنر به جا گذاشت. این کتاب بیوگرافی ونسان است که در قالب داستان بسیار جذاب آورده شده است. مشخص است که نویسنده کتاب به نقاشی آگاهی حتی تکنیکال دارد و این مهم سبب خواندنی تر شدن کتاب شده است.
نویسنده ما را با زندگی پرتلاطم و پراحساس ونگوگ آشنا می‌کند. مانند دست و پنجه نرم کردن او با فقر و تمام لحظاتی را که در جنون سپری کرد یا از روایتهای مختلفی که از بریده شدن گوش ونگوگ تا عشق او به یک روسپی طرح می‌کند. 
رابطه ونسان با برادرش تئو در طول داستان شدیدا خواندنی است. برادری که هیچوقت از او ناامید نشد و همیشه به او ایمان داشت.
اگر علاقه مند به خواندن زندگی نامه مشاهیر هستید این کتاب جز بهترین زندگی نامه هاست.


        

          اگه مثل من به ونسان ونگوگ و سبک نقاشیش علاقه دارید و میخواین بدونین در طول زندگیش چه سختی هایی رو از سر گذرونده، قطعا این کتاب رو بهتون پیشنهاد میکنم! 
داستانی بسیار غمگین از نقاشی که هیچوقت اونطور که باید به استعدادش بها داده نشد و نقاشی هاش در طول زنده بودنش دیده نشدن تا اینکه با خودکشی به زندگی خودش پایان داد..
وقتی کتاب رو شروع کردم فکر نمیکردم صفحات آخرش منو به گریه بندازه:) 
از متن کتاب:
تو تمام زندگیم همیشه سعی کردم بفهمم که چرا یه نفر باید از دیگری داشته باشه، چرا یکی باید سخت کار کنه در حالی که همسایه بغل دستی اش بیکار و بی عار نشسته! 
        

          سلام سلام ! 
مدتی می‌شه که من این کتاب و به دست گرفتم و مشغول مطالعه‌اش شدم " . 
در واقعیت هیچوقت امتیاز دادن به کتاب‌هارو درک نکردم چون فکر می‌کنم یک‌جورهایی مثله فیلم می‌مونه و هر فردی سلیقه‌ای منحصر بفرد خودش و داره.  حالا هرچقدرم که از نظر ما سطحی باشه اگر اغراق نشه بنظرم که ایرادی نداره 

در ادامه می‌خوام بنویسم که این قسمت از کتاب که زندگی یک زن روسپی  و به نوعی گرفتاری‌هاش رو به تصویر و متن می‌کشه یک نوع هنجار شکنی در زمان‌های خودش بوده و البته هم‌ اکنون هم هست. 
ونسان ونگوگ بدونِ ذره‌ای قضاوت بدونِ ذره‌ای گارد داشتن اون زن و پذیرفت تا همنشین‌اش باشه . 
مورد دیگه اشاره به بدن تنی و رابطه‌ای جنسی هست در واقعیت که بهش اشاره شده و گفته که 
(( رابطه‌ای جنسی انگار آدم و روغن‌کاری می‌کنه . تعجبه که چطور پدر میشله ¹ هیچ‌وقت اینو تو کتاب‌هاش نگفته .))
حتی اعتراف به اینکه رابطه جنسی یک نیازه بنظرم به شهامتِ زیادی احتیاج داشته و داره برای جنسِ مذکر الان راحت و برای جنسِ مونث به نوعی فساد و فحشا حساب می‌شه . 
فعلا همین در آینده حتما دوباره به اینجا یک‌سری می‌زنم

¹ نویسنده‌‌ای فرانسوی .
"✨️
        

          زندگی ما سفر درازی است از زمین به بهشت. غم از شادی بهتر است و دل آدمی حتی در نشاط احساس غم میکند.
اندوهی نیست که آمیخته با امید نباشد.
آدمی پیوسته زاده میشود پیوسته از عالم ظلمت به عالم نور میرود
        

          بسیار زیبا و جذاب بود برام
تازه ونگوگ رو شناختم
        

          «شور زندگی» رمانی است که زندگی ونسان ون‌گوگ را با نگاهی عمیق و احساسی به تصویر می‌کشد. استون در این کتاب، با استفاده از نامه‌های ون‌گوگ به برادرش تئو و دیگر منابع تاریخی، تلاش کرده تصویری واقع‌گرایانه و در عین حال خلاقانه و هنری از زندگی این هنرمند ارائه دهد. کتاب با توصیف دوران جوانی ون‌گوگ، شکست‌های عاطفی و حرفه‌ای او و تلاش‌هایش برای یافتن جایگاهی در جهان هنر آغاز می‌شود و سپس به دوران اوج خلاقیت او در آرل و سرانجام مرگ تراژیکش می‌پردازد.
استون در این کتاب، ون‌گوگ را نه تنها به عنوان یک هنرمند بلکه به عنوان انسانی با احساسات عمیق، آرزوهای بزرگ و رنج‌های بی‌پایان به تصویر می‌کشد. در "شور زندگی" به دنیای ون‌گوگ قدم می‌گذاریم و با تمام وجودمان چالش‌ها، امیدها و ناامیدی‌های این هنرمند بزرگ را درک می‌کنیم؛ چه آن زمان که در کسوت کشیش همراه با کارگران معدن زغال سنگ در بلژیک به اعماق زمین می‌رفت و زندگی زاهدانه‌ای داشت و چه ان هنگام که شور عشق در وجودش شعله می‌زد و رنگ‌ها را در خلسه‌ای جنون‌وار بر بوم می‌کشید.
 استون برای نوشتن این کتاب، تحقیقات گسترده‌ای انجام داد و از نامه‌های ون‌گوگ به برادرش تئو به عنوان منبع اصلی برای نگارش روایت زندگی ون‌گوگ استفاده کرد. این پژوهش دقیق باعث شده است که کتاب از نظر تاریخی تا حد زیادی دقیق و قابل اعتماد باشد. استون همچنین توانسته تعادل درخوری میان واقعیت‌های تاریخی و عناصر داستانی برقرار سازد. از بزرگ‌ترین نقاط قوت کتاب، توانایی استون در ایجاد ارتباط عاطفی با خواننده است. او با استفاده از زبان ادبی و توصیفات دقیق، احساسات ون‌گوگ را به شکلی ملموس و تأثیرگذار به خواننده منتقل می‌کند.
ون‌گوگ به روایت استون نه‌تنها بیانگر زندگی این نقاش بزرگ بلکه معرف زمینه‌های تاریخی و هنری دوران او را نیز شامل می‌شود. استون به جنبش‌های هنری مانند امپرسیونیسم اشاره می‌کند و نقش ون‌گوگ را در تحولات هنری قرن نوزدهم شرح می‌دهد؛ با این حال ایراداتی هم بر کتاب وارد است ازجمله اینکه اگرچه کتاب به رابطه‌ی بین زندگی ون‌گوگ و هنرش می‌پردازد ولی کمتر به فرآیند خلاقیت او و تکنیک‌های هنری‌اش توجه می‌کند؛ این امر برای خوانندگانی که به دنبال درک عمیق‌تر و حرفه‌ای‌تری از روش کار ون‌گوگ و تحولات سبک هنری او هستند، ممکن است ناکافی به نظر برسد.
«شور زندگی» اثر ایروینگ استون، بدون شک یکی از مهم‌ترین آثار ادبی است که به زندگی ونسان ون‌گوگ پرداخته است. با این حال کتاب از برخی جهات هم قابل نقد است. این ایرادات اگرچه از ارزش کلی کتاب نمی‌کاهد ولی نشان می‌دهد که «شور زندگی» بیشتر یک رمان زندگی‌نامه‌ای است تا یک اثر تاریخی کاملاً دقیق. «شور زندگی» نه‌تنها برای علاقه‌مندان به ونسان ون‌گوگ بلکه برای هر شخصی که به تاریخ هنر و رابطه‌ی بین زندگی و خلاقیت علاقه دارد، اثری خواندنی و تأمل‌برانگیز است.
        

          زندگی دردناک زیبای ونگوگ که خب قلبمو لمس کرد..
        

          فیلمش با بازی کرک داگلاس فیلم نسبتا خوبیه
البته فیلم به اندازه شخصیت ون گوگ هنری نیست و بیشتر با معیارهای هالیوود جور در میاد.
کوروساوا در فیلم رویاها یک اپیزود را به شخصیت ون گوگ اختصاص داده. اون یه اپیزود به تمام این فیلم میارزه به نظرم.
و متعجب خواهید شد اگر بدانید چه کسی نقش ونگوگ را در همان مجال اندک بازی میکند ☺😉
        

          توى قلبم يه حس عجيبى دارم. حس اندوه، رنج، شور، جنون، رنگ. اون زرد عجيب و عميقى كه در آفتاب‌گردان‌هاى ونسان بود هميشه با من مى‌مونه. و تئو، تئوى نازنين. باورم نمى‌شه برادرى انقدر زيبا و همراه بوده باشه كه حتى مرگ ونسان رو نتونست تاب بياره. زندگى ونسان تجسم خود طبيعت بوده. مثل همون سروهاى رقصان در بادش؛ رها و مقاوم و سحرآميز.