یادداشت فرفری موی غزل‌ساز

        همیشه علاقه‌ی عجیبی به تابلوی شب پرستاره‌ی ونگوگ داشتم ولی تنها چیزی که از هنرمندش میدونستم، این بود که در طول عمرش فقط یکی از کارهاش فروخته شده و یکی از گوش‌هاش رو هم بُریده بوده. 
با خوندن این کتاب، فهمیدم رنج و سختی‌های ونسان ون‌گوگ خیلی خیلی بیشتر از این‌ها بوده. شاید تنها نور تابیده شده توی زندگیش، حضور برادرش تئو بوده باشه که از همون ابتدا در کنارش موند و حتی فوت برادرش رو تاب نیاورد و شش ماه بعد خودش هم فوت کرد🥲
عشق تئو به برادرش و باور راسخی که بهش داشت، برام واقعا ارزشمند بود. تئو هیچ وظیفه‌ای نداشت که ده سال خرج برادرش رو بده، اما سرسختانه به پاش موند، تشویقش کرد و تموم نامه‌ها و نگاره‌هاش رو نگه داشت. 
صرف‌نظر از  چندین ایراد نگارشی ، ترجمه روان بود و به خوبی منطور رو میرسوند. البته من ویرایش  سوم رو خوندم و مطمئنا اصلاحاتی صورت گرفته. 
در پایان، این کتاب به هیچ‌وجه کتاب شادی نیست ولی اگه دوست دارین در مورد این هنرمند بیشتر بخونین، حتما بهتون پیشنهادش میکنم.
امتیاز در گودریدز:  4.27