خروشی برآورد کاندر جهان که دید این شگفت آشکار و نهان که گر من کشم گر کسی پیش من برادر بود کشته گر خویش من بگفت این و بهرام یل جان بداد جهان را چنین است ساز ونهاد

صدای کف زدن، سالن اجتماعات را پر کرده بود. احتمالاً ، این پسر حتی پس از تبدیل شدن به مردی کامل، صدای بلند این تشویق را فراموش نکرده است.

(در ژاپن) معمولا افراد خوردن غذا را با گفتن عبارت ایتاداکی ماسو (می‌خورم با سپاس) شروع می‌کنند.

- من فکر می‌کنم که اینجا، زیر این توده کاه دراز کشیده‌ام، فضای باریکی که من گرفته‌ام به قدری در مقابل فضای لایتناهی‌ای که در آن نبوده و نیستم و به من مربوط نیست، کوچک است و زمانی که متعلق به زندگی من است به قدری در مقابل ابدیتی که من در آن نبوده و نیستم ناچیز است که... اما در همین اتم، در همین نقطه ریاضی، خون در جریان است، مغز کار می‌کند و خواهش‌ها دارد. عجب فضاحتی! عجب مزخرفاتی!

هنوز دو ماه از جدایی‌شان نگذشته بود که در پترزبورگ آن پرسشِ تا ابد بی‌پاسخ به سراغش آمد: آیا واقعا این زن را دوست داشت یا همه‌ی این‌ها تنها یک "تلاطم" بود؟ و این پرسش به‌هیچ‌وجه از سر سبک مغزی یا تحت تأثیر شوری نبود که به تازگی به جانش افتاده بود.