روایتی متفاوت از نگاه یک مجنون روانی.
یک دختر به ظاهر ساده و دلنشین در اواخر دوران جوانی اش وارد یک کتابفروشی می شود کتابفروشی که توسط یک قاتل سریالی با مشکلات روانی اداره می شود ، عشق در نگاه اول اتفاق می افتد و تصمیم می گیرد قلب این دختر  را به هر شکل ممکنی که می شود تصاحب کند چون در افکار مریضش فکر می کند که این یک خواسته دو طرفه است.
داستان با یک روایت نو و کمتر دست خورده دنبال می شود و در کل روند خود محتوای روانشناسانه را در اولویت قرار می دهد از اختلالات شخصیتی و مشکل در بچگی تا دو قطبیتی و این دلیلی است که باعث می شود روند کتاب تا آخر کند پیش برود و تا اواسط کتاب شاهد دیالوگ های کمی هستیم و بیشتر داستان در حرف های کارکتر اصلی با خودش جریان پیدا می کند که باعث تعاریف پر جزئیاتی می شود که در بعضی مواقع می تواند نقطه ضعفی برای این کتاب باشد.
نویسنده به خوبی در انجام کارش موفق ظاهر شده ، به گونه ای که خواننده می تواند دیوانگی و اشتباهات شخصیت اصلی را به خوبی بفهمد در حالی که راوی در دیدگاهش این کار های مریض گونه را عادی و منطقی جلوه می کند و اگر با خواننده ای که راحت تحت تاثیر قرار می گیرد مواجه شود می تواند سبب تغییرات موقت در فرد شود ، این کتاب برای کسانی که روانشناسی را دنبال می کنند و از روند کند و پر جزئیات لذت می برند انتخاب خوب و جذابی می تواند باشد.

پ.ن: این کتاب دارای سریالی به همین نام نیز است.
          

            شوهر آهو خانم داستان جالبی داره. چیزیه که همین امروز هم در بسیاری از شهر و کشورها شاهدش هستیم. این کتاب به خوبی تونسته روابط زن و مرد و نگاه و برخورد اجتماع با اون ها در جوامع مردسالار رو نشون بده (به خصوص در بحث ازدواج و طلاق) .
زبان داستانی کتاب هم روان و ساده س و مشکل خاصی در خوندنش وجود نداره. میشه خیلی زود با داستان پیش رفت.
فقط این که... ممکنه اعصابتون به شدت از دست این روابط زن و مرد بهم بریزه و حالتون بد بشه.

من پایان کتاب رو هم دوست داشتم. به نظرم واقعی بود. شاید اگر آهو کار خاصی می کرد یا تحولی در هر کدوم از شخصیت ها رخ میداد اعصابم آروم تر میشد اما دیگه به این اندازه واقعی نبود.
          

            باز هم گول حرف‌های این و آن را خوردم و به اسم یک کتاب معروف بسنده کردم و کلّی پول بی‌زبان را هدر دادم. نمی‌شد با آن پول کارهای بهتری کرد؟ نمی‌گویم «پسرک، موش کور، روباه و اسب» کتاب بدی است، امّا عالی هم نیست. لااقل آنقدر که بزرگش کرده‌اند، نیست. همه‌ی کتاب با تصویرهای قشنگ و جملات به‌یادماندنی‌اش توی ده بیست تا فرسته در اینستاگرام جا می‌شود. اگر قرار است چاپ شود و اسم کتاب را رویش بگذارند، باید به اندازه خودش قیمت داشته باشد. جالب است بدانید که همزمان با این کتاب، یک کتاب دیگر هم خریدم که نامش اطلس منظومه شمسی است. تمام کلماتی که توی کتاب «پسرک، موش کور روباه و اسب» نوشته شده را روی هم جمع کنی و پشت سر هم بنویسی، به اندازه یکی از صفحات اطلس نمی‌شود! اطلس را شصت هزار خریدم، این یکی را صد و نود هزار تومان! شکایت کجا بریم؟ :)
          

            متن روان و شیرین خانم کاردانی باعث شد به سرعت کتاب را تمام کنم و در حین خواندن لذت می بردم از صفای اهل آن روستا و ارتباط خوبی که ایشون با آنها برقرارکرده بودند اما صفحات آخر کتاب مرا غمگین کرد از آن جهت که بعد از یک ماه همراهی در آخر با ناراحتی و دلخوری به پایان رسید بدون حضور افراد روستا و در تنهایی....
          

            یکی از داستان های با سبک رئال به قلم بی نظیر آقای دولت آبادی که مارا به دل یک خانواده در دهه حدود 50 می برد. زندگی زنی که مانند تمام زن های دیگر روستا فقط به خانه داری مشغول بوده و ناگهان مجبور است خانواده ای را اداره کند. با وجود تمام مردسالاری ها و آزار اذیت اهالی و حتی پسران خود که او را جنس دوم می دانند. ولی با این وجود هیچگاه از تلاش دست نمیکشد. 
زندگی اهالی روستا در فقر، گرسنگی، بی سوادی ، جهالت عقاید خاک خورده که منجر به آسیب تک تک آن ها و حتی قانع بودن به کمترین امکانات در حد زنده ماندن می شوند. 
نویسنده در تلاش است خواننده را به جای شخصیت های داستان بگذارد تا درک کارهای آنها برای خواننده ممکن شود.