تجربه اولین برخورد من با توحید مفضل، بسیار شیرین تر از حد انتظار بود.
در صفحه صفحهٔ کتاب به این فکر می‌کردم که چقدر جای توحید مفصل در سیستم آموزشی ما خالی است...
.
.
این نسخه که از طریق یکی از دوستان خوبم امانت گرفتم، ضمن متن دارای تصاویری بود که خواندن کتاب را برای افراد کم سن‌تر از من جذاب تر می‌کند.
        

                خواندن این کتاب باعث شد دیدگاه من نسبت به ادیان در اروپا و حتی بعضی مسلمان ها تغییر کنه.
چرا؟ چون تصورم این بود که حداقل در دین اسلام، مسلمان ها به عقائد، احکام و دستورات پایبند باشند اما فهمیدم در برای بعضی ها تفکرات مردم جامعه‌ای که در اون زندگی میکنند از حرف خدا بیشتر ارزش داره.
        

                بهترین کتابی که در دسته داستان‌مذهبی خواندم (تا الآن) بی‌شک همین داستان راستان است.
آشنایی با زندگی امامان(ع) و پیامبر (ص) و خواندن رفتار و شیوه زندگی و پاسخ گویی آنها بسیار برای من جالب و البته مفید بود.
        

                اغلب ما تاریخ را در حد کتاب اجتماعی دبستان و دبیرستان خواندیم و امتحانات سنگین و «مزخرف» معلم ها ما را از خواندن تاریخ بیزار کرده است.
این کتاب با نگاه طنز و انتقادی لذت خواندن تاریخ را برایمان بیشتر میکند و البته از تصاویرش هم نگذریم «کتاب خوبی» است.

        

                دوست داشتم/دارم کتاب زبان اصلی بخونم، تنها کتابی که تونستم پیدا کنم فعلا، همین بود و کتاب خوبی هم بود. داستان خوبی هم داشت. به شخصه کتاب های بیوگرافی رو میپسندم. به‌خاطر تعریف داستان گذشته توش افعال ماضی زیادی هست که به تقویت زبان انگلیسی کمک میکنه.
        

                از هوشنگ مرادی کرمانی فقط همین یک کتاب را (فعلا) خوانده‌ام.
شاید اگر هدیه نمیگرفتم هم هیچوقت سراغ خواندن این کتاب بی‌نظیر و کلا کتابخوانی نمیرفتم.