راویِ کتاب، پسرِ  خوان سالواتی یراست. 
سالواتی يرا به خاطر حادثه ای که در کودکی برایش اتفاق می‌افتد لال می‌شود و از 20 سالگی تا 60 سالگی زندگی اش را روی کرباس می‌کشد و باعث می‌شود بعد از مرگش 4 کیلومتر اثر هنری روی طومار های بلند از او باقی بماند.
هر طومار  برای یک سال است و در جریانی پسر های سالواتی يرا متوجه مفقود شدن طومار یک سال از زندگی پدر می‌شوند و در راه پیدا کردن آن چیز هایی از پدرشان می‌فهمند و چیز های عجیبی از پدر متوجه می‌شوند.

***

و اما نویسنده... چندین بار در داستان شک کردم که کتاب شرحِ داستان واقعیه از بس این نویسنده دقیق و با جزئیات و حرفه ای توصیف کرده. نقاشی هایی که وجود خارجی نداره اینقدر عالی توصیف شده که میتونید تک تکشو ببیند. حتی حس ها، بو ها، حالت ها... همه چی دقیق و حرفه توصیف شده و واقعا لذت بردم. 

***
کاش طرح جلد کتاب نقاشی نبود 
طرح جلد کتاب زبان اصلی خیلی هوشمندانه بود و از نقاشی ساده و مینیمال 5 تا رول نقاشی منهای رول گم‌شده استفاده شده بود ولی این طرح جلد کتاب با اینکه بسیار قشنگه و اثر یه هنرمند ایرانیه... مناسب این کتاب نبود هی با تصوراتم از نقاشی خوان ترکیب میشد مخصوصا در کتاب تاکید کرده بود که خوان سال ها پیشِ یک هنرمند آلمانی رنگ روغن و پرسپکتیو و عمق و فضا سازی رو یاد گرفته و تصاویری رو توصیف می‌کرد یا رنگ های رئال و گاها با توجه به حال نقاش کم جون و بی حال یا پر شور ولی طرح کتاب هی بهم تصور نقاشی فانتزی و شاد میداد و... 
8.5/10


        

                عصیانو دوس دارم به خاطر 3 صفحه آخرش و نمیشد با متن آروم و یکنواختش همراه نشد و لذت عصیانگری رو در آخر چشید...
این رمان سال 1924 چاپ شده (100 سال پیش!!!) 
در کل یه رمان سیاسی اجتماعی بود در نقد بی عدالتی جامعه، حکومت، خدا... 
8/10
.
.
.
.
داستان کتاب درباره یه مجروح جنگیه به نام آندریاس که تو جنگ پاشو از دست میده و یه مدال افتخار و جعبه موسیقی و مجوز موسیقی از طرف دولت میگیره.
اون به شدت مطيع و طرفدار حکومته. با ازدواج با یک زن بیوه زندگیش کمی رو روال میفته و حس میکنه روزای خوبش از راه رسیدن. تا اینکه زندگیش تو یک روز با برخورد با تاجری به نام آرنولد، (که نویسنده با تبهر زیاد وارد داستان میکنش) از این رو به اون رو میشه و باعث میشه چشمش رو به خیلی چیز ها که قبلا نمیدید باز بشه و در آخر دست به عصیانگری بزنه که اون عصیانگری آخرش واقعا دل خنک کنه🙂
        

                اینکه یه نفر بتونه اینقدر گنگ و مبهم بنویسه که هیچ کجای کتاب نتونی چیزی برداشت کنی یا به نتیجه ای برسی هم خودش هنره.
تو این کتاب با کلی صدا طرف بودم که حتی به یک پاراگراف منسجم و کامل هم تبدیل نمیشد.
واقعا میتونم بگم یکی از بدترین کتابایی بود که خوندم
یا شاید درست نبود این کتابو برا شروع آثار بکت بخونم و نا امید شم🤌عمیقا ناامیدم الان🥲
کتابو تا صفحه 27 خوندم و بعد تیکه تیکه از فصل های جلوتر خوندم که ببینم فرقی میکنه یا نه و تا آخر کتاب نویسنده به همین منوال جلو می‌ره و خب بر خلاف میل باطنیم کنار گذاشتمش 😶‍🌫️
        

                مائو، یک داستان کوتاه از کتاب مجموعه داستان "خواهی دید فرجی خواهد شد" است.
داستان، سراسر توصیف رنجیست که مردمان نکبت زده می‌برند.
کل کتاب گفتگو چند پیرمرد است که سیگار می‌کشند، می‌نوشند و درباره وضع بد سیاسی اجتماعی اقتصادی یونان حرف می‌زنند. مائو پسری جوان است که حالتی گوشه گیر و دور از جامعه دارد و به خاطر اتفاقی که برای خواهرش افتاده و شرایط خانواده اش هر شب روی پله های کوچه می‌نشیند و...

کلا 50 صفحه بود و نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم. ولی ناگفته نمونه که هدف مجموعه "برج بابل " یه سفر کوتاه به یه اقلیمه در قالب داستان کوتاه و نباید توقع دیگه هم ازش داشت. 
  7/10
        

                اتوبیوگرافی.
واقعی، بی پرده، گاهی تلخ و گاهی امیدبخش.
متیو پری عزیز چقدر سختی کشیده بود
و از همه دردناک تر اینکه متیو پری
بعد از ترک و بهبودی، نتونست به آرزوهاش
و زندگی  آرومی که می‌خواست، با  بچه های  زیاد  برسه و تنها موند و تنها از دنیا رفت.

***

یک نکته :
تو کتاب بين فصل های اصلی، یک فصل درمیون فصل هایی به نام "نیم پرده" هست که فلاش بک میزنه به روزای بحرانی. 
  فصل های "اصلی" از کودکی شروع میشه و جلو میاد تا جایی که این دو تا فصل به هم نزدیک میشن  و در آخر کتاب به هم میرسن و تمام...
8/10
        

                خوش شانس بودم.
این کتابو بدون هیچ شناختی با قضاوت از روی جلد و قیمت خریدم.🙂
به دنیای جوانی اریک امانوئل اشمیت رفتم و با مادام پیلینسکا ی عجیب و خیلی عزیز آشنا شدم و خاله امه در ذهنم جاودان شد.
عجب قلمی عجب توصیفی. من که سر رشته ای تو موسیقی نداشتم و خیلی اصطلاحاتو نمی‌شناختم برام به شدت جذاب بود این کتاب
اگه تو موسیقی و مخصوصا پیانو سررشته دارید از دستش ندید.
10/10
        

                برای بار دوم کتاب شازده کوچولو را خواندم.
نه چون این کتاب را خیلی دوست دارم که البته دوست دارم.
به خاطر حرف های احمد اخوت درباره بازخوانی کتاب، خواستم این کار را امتحان کنم و شازده کوچولو کتاب روان و کم حجم و آسانی بود.
نکته جالب در "بازخوانی"این بود که قسمت هایی از کتاب برایم کاملا جدید بود با اینکه مطمئن بودم دفعه قبل آنها را خواندم. و البته داستان کتاب خیلی خیلی بهتر برایم جا افتاد و به راحتی میتوانم برای کسی با جزئیات تعریف کنم.ولی در کل بازخوانی کتاب کمی کسل کننده بود چون داستان برایم قبلا لو رفته بود و تازگی نداشت.
ترجمه احمد شاملو هم که خدا بیامرزدش...❤️‍🩹💔
یادم نیست دفعه قبل چه امتیازی به کتاب دادم ولی الان به نظرم 8.5/10خوبه...
        

                اتفاقات در سال 2014 در بلژیک می‌افتد.
کنت نوویل ورشکسته شده و می‌خواهد آخرین مهمانی اشرافی را در قصری که روزهای آخریست که در آن زندگی می‌کنند برگزار کند.
کتاب جذاب شروع شد و بسیار پر کشش جلو میرفت
به صفحات پایانی که رسیدم هی عجیب تر میشد تا جایی که در 3 صفحه آخر واقعا از این همه بد تمام شدن داستان عصبی شدم. ارزش نداشت کل کتاب را با این پایان بخوانم.
داستان کتاب خیلی جالب بود و میشد با یک پایان زیبا کتاب را خیلی خاص کرد. 
        

                قشنگ بود و منحصر به فرد.
سفرنامه نبود.
روایتِ زنده‌گی و زیستن و تجربه و "خود" بود در سفر
نویسنده عجب قلمی داشت🤌
در حین خواندن کتاب به شدت به زندگی مهزاد الیاسی حسودیم میشد و آخر کتاب که اوج کتاب بود دیدم همین جا که هستم هم میتونم همونطوری تجربه زیسته بسازم  که اون تو مسیر ساخت ... به شرط اینکه سفر کنم! بدون مقصد بدون پیش بینی. 
خیلی پیشنهاد میکنم 
9.5/10

        

                کل کتاب همین است در سه فصل:
عکاسی، بالون سواری، عشق و اندوه.
به نظرم به خاطر فصل آخر که درباره سوگ و اندوه و عشق است لازم نبود 2 فصل درباره بالون و عکاسی و به قول نویسنده چیزهای بی ربط به هم حرف زد
واقعا خسته شدم از خواندن این کتاب ولی به خاطر عادت خیلی بدی که دارم کتاب را نصفه رها نکردم به امید اینکه کمی جلوتر ماجرا فرق کند
شاید وقتش نبود این کتاب را بخوانم.
البته گرچه سیر و داستان کتاب برایم خسته کننده بود اما قلم نویسنده و ترجمه ی مترجم عالی بود. و کتاب پر بود از متن هایی که باید بار ها و بارها خواند و مرورش کرد
.
.
7/10
        

                حکایت شورش حیوانات علیه انسان ها به رهبری خوک ها
با هدف بر هم زدن نظام اربابی انسان حاکم بر مزرعه که به تدریج طی سالها   به حکومتی مستبدانه با رهبری خوک ها تبدیل میشود.
صادقانه دوسش نداشتم
در اصل اورول داره در پس استعاره انقلاب هارو نقد میکنه که من این در استعاره بودنشو اصلا دوست ندارم و به سختی کتابو تموم کردم
این ماجرا سر کتاب 1984 هم برام پیش اومد. 
7.5/10
        

                عالی بود عالی
وقتی برای دومین بار کتابو خوندم تموم کردم،یادداشت اینجا رو تکمیل میکنم.
اگر کتابخونید و به کتاب علاقه دارید این کتابو از دست ندید.
10/10
        

                اولا کتاب، اطلاعاتی درباره خود فرانسه به طور کلی نمی‌دهد و کل کتاب تحت تاثیر  شرایط جنگ جهانی دوم نوشته شده و اصلا کتاب را یک آمریکایی که 30 سال در فرانسه زندگی کرده نوشته. 
در اصل کتاب خیلی با نظر و سلیقه شخصی نویسنده مخلوط است. 
برای من  تا حدودی جذاب بود چون داشتم همزمان با فصل شکسپير و شرکا در کتاب خاطرات کتابی می‌خواندمش و خیلی به آشنا شدن با فضای آن زمان و شناخت نویسنده های هم عصر استاین در پاریس کمک کرد. 

خواستید اینم بخونید:
[ پاریس فرانسه خاطراتی است که به سبک «جریان سیال ذهن» نوشته شده است. این به عنوان دیدگاه شخصی گرترود استاین از فرانسه به عنوان یک کشور و مردم فرانسه تفسیر می شود.
در طول رمان، ایده فرانسوی بودن در فرانسه به شیوه ای خام، مطمئن و واقعی به خواننده منتقل می شود. به همین دلیل، برخی از منتقدان بر این باورند که این رمان قرار نبود به عنوان دیدگاهی کاملا دقیق از فرهنگ فرانسه نوشته شود.
استاین، دولت فرانسه را در چارچوب جنگ‌های گذشته و جنگ احتمالی قریب‌الوقوع و تأثیر جنگ بر فرانسوی‌ها و همچنین واکنش آرمانی/واقعی فرانسه به جنگ قرار می‌دهد. استاین حکایاتی را به یاد می آورد که به نظرش مربوط به موضوع مورد بحث است و هر کدام به داستان های حکایتی دیگری اشاره می کند که هدف و جایگاهی در پیشرفت رمان دارند.] 
        

                نمیدانم این کتاب چرا خیلی بیشتر از اینها معروف نشده و زبان های دیگر ترجمه و منتشر نشده. 
چند وقتی در این فکر بودم که باید وقایع را یا حتی عقاید را از بیرون دید. از خارج، از جايی غیر از موقعیت فعلی که در آنیم و این کتاب همان بود. 
باید  بار ها و بار ها بخوانمش 
10/10





(به نظرم این قسمتو یه دور بعد از خوندن کتاب بخونید) ❗
شماس شامی را مجید قیصری در سال۱۳۸۷ و از سوی نشر افق منتشر کرد. داستانی جذاب و کمتر شنیده شده در مورد حواشی سفر سر مبارک امام حسین(ع) از کربلا به شام و مواجهه مسیحیان با این سر است.

قیصری در شماس شامی به جای مرثیه سرایی‌های معمول به سراغ انتخاب زاویه دید بدیع و تازه‌ای برای روایت خود از عاشورا و بیان کرامت اهل بیت(ع) پرداخته است و. در این میان چاشنی  تخیلی مرسوم در ساخت داستانی را نیز گاه به داستان اضافه کرده است.
شماس شامی به روایت یک محقق سوری می‌پردازد که به طور اتفاقی، کتاب کهن و ناشناخته‌ای را در شهر حلب به دست می‌آورد  که در آن گزارشی وجود دارد از فرستاده ویژه روم است که در همان زمان به شهر شام سفر کرده بود تا جانشین جدید امپراتور روم را منصوب کند و در این سفر ناپدید شده است. وی در ادامه و از زبان خدمتکار این فرستاده در قالب نامه‌‌هایی که خطاب به امپراطور روم نوشته شده است به واکاوی مواجهه سفیر با سر امام حسین(ع) و اعتراض علنی وی به یزید در ارتباط با برخوردش با آن می‌پردازد.
.
.
🚩داستانِ نوشتن این کتاب:
قیصری در ایام انتشار این رمان در یادداشتی به قلم خود ماجرای تالیف این رمان را اینگونه روایت کرده است: روزی که قرار شد زندگی نامه ای برای سیدابن طاوس بنویسم، به سفارش انتشارات مدرسه. چندین کتاب مختلف خواندم تا با شرح حال و زمان و زندگی سید آشنا شوم ... تا روزی که کتاب لهوف سیدابن طاوس را در دست گرفتم. می‌خواستم واقعه نگاری سید را ببینم. نمی‌دانستم که دارم پا کجا می‌گذارم. ولی می‌دانستم چیزی همین پشت و پسله‌ها خفتم را می‌گیرد و عاقبت زمین گیرم می کند. حسی بهنگام خواندن به ام می گوید که دارم دست به آتش می زنم یا شعشعه ای می بینم از دور. آب و شرابی به هم آمیخته. تا رسیدم به واقعه راس جالوت. یک گوله آتش. همان جا بود که دیدم پوستم دارد خار خار می شود؛ می خواستم مکر کنم به انتشارات، که دیدم مکر خوردم. واقعه در چند سطر بیشترنیامده بود؛ جالوت- رسول سلطان روم- از اشراف و بزرگان آن دیار وارد مجلس یزید می شود و می بیند آنچه را که نباید ببیند.

 تصمیمی که یزید در مقابل این فرستاده روم می گیرد، برایم سخت عجیب آمد. همان جا در مقابل انظار دستور قتل مرد رومی را می‌دهد و او هم به ضرب تیغ جلاد کشته می‌شود. قصه تمام.
        

                خوشبختانه از کتابخونه گرفته بودمش.
برای من از اون کتابا بود که: "خوب شد نخریدمش ولی خوب شد خوندمش"
یه جا خوندم داناهیو این داستان رو با تاثیرپذیری از ماجرای پسر پنج ساله به نام فیلیکس در پرونده فریتزل نوشته…
و خب....😶‍🌫️
8/10