از دوست داشتن این کتاب همه نوشته اند و انصافا کتاب جذابی است، اما موارد عجیبی در داستان کتاب هست که هیچ کس در موردشان صحبت نمی کند:
- مثلا اینکه بلافاصله بعد از مشغول شدن لالی به خالکوبی، خالکوب قبلی کشته می شود. 
- لالی علی رغم یهودی بودن، در جایی متفاوت از سایر یهودیان و در یک اتاق تک نفره ساکن می شود و شرایط نسبتاً خوبی دارد. 
- به علاوه تجارتی که در اردوگاه به راه می اندازد، حاشیه سود بسیار بالایی دارد و نهایتاً زیر تشکش پر می شود از یک لایه طلا و جواهر قیمتی. 
- علی رغم تمام محدودیت ها خیلی راحت عاشقی می کند و با معشوقه خود در ارتباط است. 
- تنها کسی که لالی ذره ای ترحم به اون نشان می دهد، یک یهودی بسیار غول پیکر است و بعدا نیز این ترحم نشان دادن به نفع او تمام می شود. در واقع تمام رفقای لالی افراد قدرتمندی هستند. حتی وقتی تجارتی که به راه انداخته لو می رود، هیچ اتفاقی برای او نمی افتد.
- بعد از جنگ با یک جیب پر پول به خانه برمی گردد که ادعا می کند از روس ها دزدیده!
- مجبور می شود از کشور خود فرار کند (ادعا می کند به جرم حمایت از اسرائیل)، اما شاید علت، بازگشتن یهودی ها و فاش شدن کارهای لالی در اردوگاه باشد.
در واقع لالی با سایر یهودی ها وارد اردوگاه می شود، اما شغل، محل زندگی جدا از یهودی ها، زن و یک عالمه پول دارد!!! عجیب نیست؟ و نهایتاً این همه سال بعد از جنگ، و بعد از فوت تمام شاهدان اقدام به تعریف داستانش می کند... 
          

            لالی سوکولوف در آوریل ۱۹۴۲ و در بحبوحه جنگ جهانی دوم به اردوگاه آشویتس-بیرکناو منتقل می‌شود. او که چند زبان می‌داند مسئول خال‌کوبی شماره‌های شناسایی بر روی دست زندانیان تازه‌وارد می‌شود. شماره‌هایی که سرنوشت زندانیان را رقم می‌زنند. آنها اگر جوان و سالم باشند به کار اجباری فرستاده می‌شوند و اگر نه، راهی اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی می‌شوند.

لالی در طول دو سال و نیم اسارت در اردوگاه، شاهد هولناک‌ترین  وحشی‌گری‌های بشر و همزمان شفقت‌ها و شجاعت های مردمی است که هر لحظه مرگ در کمین آنها است. او در این اردوگاه با دختری به نام گیتا آشنا و در اولین نگاه عاشق او می‌شود. «خال‌کوب آشویتس» روایتی عاشقانه از پایبندی لالی و گیتا به عشقشان است آن هم در دورانی آکنده از اندوه، خشم، وحشی‌گری و هراس.
          

            عشق پیچیده است ،وقتی میاد که انتظار نداری، گاهی میان یک مهمانی، گاهی در یک عصر پاییزی، گاهی توی صف خالکوبی، توی اردوگاه آشویتس.
عشق پیچیده ست، گاهی میتونه نابودت کنه، گاهی میتونه خوشحالت کنه، گاهی میتونه از اسارت نجاتت بده
عشق کلا چیز پیچیده ای!
          

            داستان خوب و روان و لطیف.
صفحات آخر داستان کمی و فقط کمی با گریه کردن فاصله داشتم. 
داستان می تونه توی روزهای سخت و سیاه حسابی حال خواننده ش رو خوب کنه و اون رو سر کیف بیاره.
شاید بشه یه اسم دزدی از خانوم برونته کرد و اسم این کتاب رو هم گذاشت عشق هرگز نمی میرد.
واقعا هم بوده آدمی که توی آشویتس عاشق شده و خیلی سخت جنگیده برای بقای خودش و عشقش و به لطف همین تلاش ها هم تونسته پس از جنگ سال های سال در یک قاره ی دیگه با همون عشق که تبدیل می شه به همسر و مادر بچه ش روزگار بگذرونه .
واقعا هم عشق هرگز نمی میرد.
          

            روایت یک داستان واقعی از زندگی یکی از هزاران اسیر اردوگاه آشویتس-برکناو . اسیری که باور داره زنده از آشویتس خارج می‌شه.
هر سرگذشتی که از دل آشویتس بیرون بیاد قطعا جذابه و بیشتر از اون دردناک. حالا اگر این سرگذشت شامل یافتن عشق واقعی در اردوگاه مرگ باشه قطعا جذاب‌تر هم می‌شه.
برای من صحنه‌های رویارویی خالکوب با منگله نفس‌گیر ترین صحنه‌ها بود. یادداشت گری سوکولوف در پایان کتاب هم یک‌تنه به اندازه کل داستان اندوهگینم کرد.
          

            تحمل این همه قساوت و بی رحمی خیلی سخت بود. موقع خوندنش یه جاهایی نگاهمو از کتاب میگرفتم و نمیخواستم ادامه اش بدم ولی امیدی که به خصوص لالی داشت برام شگفت انگیز بود. اینکه تو اون شرایط کسی بتونه حتی ذره ای امید داشته باشه عجیبه.
کتاب پر از تلخی و تاریکیه و در عین حال امید و عشق مثل پرتوی کوچیک نور خودشونو توی هر صفحه نشون میدادن.
داستان کتاب جذابه ولی آیا میشه بهش اعتماد کرد؟!
          

            کتابی زیبایی بود داستان عشقی که برای من بی نهایت جذاب بود عشقی در وضعیت ترسناک و خطرناک
ولی خدایی لالی تو این داستان خیلی خوش شانس بود به راحتی شغل خوبی پیدا کرد دوستان خوبی داشت به راحتی پول  الماس و غیره پیدا میکرد غذای خوبی میخورد تازه بهترین جایی که شانس آورد با گیتا آشنا شد و عاشقش شد وقتیم که لو رفت با اینکه شکنجه بدی از طرف یاکوب شد ولی باز جون سالم به در برد ولی در کل داستانش و دوست داشتم
          

            آشویتس اردوگاه کار اجباری است که در جنگ جهانی دوم توسط آلمانی ها اداره می‌شد و سرنوشت زندانی های زیادی در آنجا رقم خورده است....

داستان پر از درد و رنج است و شخصیت اصلی داستان لالی ، مرد یهودی است که با زیرکی تمام موفق می‌شود از اردوگاه زنده بیرون بیاید..

کتاب بسیار خوشخوانی هست درحدی که اگر زمان کافی داشته باشید میتونید یک روزه تمامش کنید..

ولی چیزی که برام عجیبه اینه که 
کسایی که این سختی، شکنجه و درد هارو چشیدن چجوری میتونن در یه سرزمین دیگه، دقیقا همین کار و با مردم بیگناه دیگه ای بکنند؟؟
سرباز بی رحم اسرائیلی چه فرقی با سرباز بی رحم اس اس داره؟
شکنجه ها چه فرقی کردند؟ 
بچه یهودی چه فرقی با بچه فلسطینی داره؟
کاش می‌فهمیدن جنایت جنایته..

به هرحال به دلایل زیادی نمیتونم به کتاب اعتماد کنم ولی از خوندنش لذت بردم...
          

            با عرض معذرت از دوست‌داران و سینه‌چاکان این کتاب به نظرم داستان بسیار آبکی بود و تنها چیزی که باعث شد تا ته بخونم این برچسب واقعی بودن داستان بود که آخر کتاب به نظرم اون هم بسیار دور از ذهنه. خالکوب آشویتس داستان یک شخص یهودی است که به اردوگاه آشویتس میره، اونجا اتفاقی خالکوب میشه، اتفاقی با همه دوست میشه، اتفاقی عاشق میشه، اتفاقی اون دختره هم عاشق این میشه، اتفاقی هی از مرگ جون سالم به در میبره بعد هی همینطور اتفاقی اتفاقات میفته و در انتها با خوبی و خوشی پول‌هاشون رو در جهت تشکیل یک دولت یهودی صرف میکنن و چقدر هم نایس هستن و اینا. ولم کنید تو رو خدا

پ.ن: در هر موضوعی اگر اغراق و زیاده گویی و مظلوم نمایی زیاد بشه، من در مقابلش گارد خواهم داشت.ه
          

            داستان های جنگ جهانی دوم روایت های عجیب و غیرقابل باوری برای ماهایی که در این زمانه زندگی میکنیم هستن. 

این کتاب داستان خیلی غم‌انگیزی رو از کوره های آدم سوزی، اتوبوس‌های گاز سمی، دکتر Mengele و بلوک های شکنجه‌ی اردوگاه های کار اجباری آشویتس و بیرکناو به تصویر میکشه 💔

برای کسانی که علاقه‌مند به مطالعه‌ی روایت‌های این نویسنده از جنگ جهانی دوم هستن، پیشنهاد میکنم اول این کتاب رو بخونید و بعدش سراغ کتاب «سفر سیلکا» برید. 
          

            جمله ای که بر سر در دروازه ی آهنی یکی از بزرگ ترین و مرگبار ترین اردوگاه های کار اجباری آلمان نازی؛ #اردوگاه_آشویتس حک شده است. 🚧
داستان #خالکوب_آشویتس بر اساس زندگی واقعی دو انسان معمولی ست که در زمانی منحصر به فرد زیسته اند و نه تنها آزادی شان، که احترام و هویتشان نیز از آنها گرفته شده است.
#لالی_سوکولوف، #یهودی اهل اسلواکی در سال 1942 توسط #آلمان_نازی دستگیر و به آشویتس_#بیرکناو منتقل می شود و وظیفه ی خالکوبی روی ساعد زندانیان به او سپرده می شود. #گیتا، یکی از صدها زندانی ایستاده در صف خالکوبی با لالی رو به رو می شوند و عشق در یک نگاه اتفاق می افتد. شروع ماجرای عاشقانه بین این دو، رنگ تازه ای به این ماجرای هولناک می دهد. 
.
پی نوشت:📕📗
وقتی خالکوب آشویتس رو می خوندم، احساس می کردم یکی از اسرای بیرکناو هستم. با اونا شکنجه می شدم و با خیلی ها توی کوره ی جسد سوزی خاکستر می شدم. قسمت هایی از کتاب اونقدر دردآور بود که بی اختیار اشک به چشم هام می آورد. 
|| اسلاید های دوم و سوم تصاویر لالی و گیتا هستن و اسلاید چهارم تصویری ست از اردوگاه آشویتس ||
.
""خالکوب آشویتس رو از نشر چترنگ و با ترجمه ی خانم #فرشته_شایان بخونید. در مقایسه با بقیه ی ترجمه ها روان تر هستش و لحن صمیمانش باعث می شه ارتباط بیشتری با داستان برقرار کنید. ""
          

            کتاب داستان خال‌ کوبی در زندان های آلمان نازی را روایت می کند. من در زندان آلمانی ها نبودم که قضاوت کنم، اما چیزی که در کتاب روایت میشود اصلا با عقل جور در نمی آید و ابر و باد و ماه و خورشید دست به دست هم دادن تا آقای خال کوب به مرادش برسد.
در این کتاب با روایتی سطحی و غیرقابل باور مواجه شدم.
اگر به دنبال مطالعه کتابی بر اساس داستانی واقعی و باور پذیر هستید، این کتاب شما را امید می کند. اما اگر داستانی سطحی و عاشقانه با پایانی خوش می‌ خواهید، خال کوب آشویتس شما را راضی خواهد کرد.
          

            چقدر نظر دادن در مورد این کتاب سخته.
همزمان با این‌که یه جاهاییش به‌نظرم زیبا بود، اما در کل چیزی نبود که خیلی خاص باشه و بتونم به عنوان یه «داستان خوب» ازش یاد کنم. اگه فرض کنیم داستانش کم‌وبیش مطابق با واقعیته، خب، داستان قشنگیه؛ چون یه جاهایی می‌تونه احساسات‌مون رو برانگیخته کنه. اما اگه یک رمان معمولی در نظرش بگیریم، اون‌قدرها نه. 
‌
به‌نظرم قشنگ‌ترین نکته‌ی کتاب، پایدار موندن عشق توی وحشتناک‌ترین لحظات بود. و همین‌طور شعله‌ی «امید»، که هرگز با تندباد وقایع کم‌سو نمی‌شد؛ و در بدترین موقعیت‌ها، مخاطب می‌تونست مطمئن باشه که لالیِ داستان نمی‌میره -وگرنه ما هرگز این داستان رو نمی‌شنیدیم.
          

            داستان عشق لالی خالکوب اردوگاه آشویتس و دختری به نام گیتا.
برای من داستان خیلی ساده بود و جز یک داستان عاشقانه چیز خاصی نبود،فکر میکردم قراره با داستان سخت تری مواجه بشم اما داستان اونقدرها شگفت آور نبود ،حتی پایان خیلی ساده ای داشت.
اما شروع کتاب رو دوست داشتم فلش بک اول داستان خیلی قشنگ بود.
طراحی جلد و عددهای روی جلد هم که شماره های لالی و گیتا بودند جذاب بود.
اما کتابی نیست که دوباره بخونم...