روایت یک داستان واقعی از زندگی یکی از هزاران اسیر اردوگاه آشویتس-برکناو . اسیری که باور داره زنده از آشویتس خارج می‌شه.
هر سرگذشتی که از دل آشویتس بیرون بیاد قطعا جذابه و بیشتر از اون دردناک. حالا اگر این سرگذشت شامل یافتن عشق واقعی در اردوگاه مرگ باشه قطعا جذاب‌تر هم می‌شه.
برای من صحنه‌های رویارویی خالکوب با منگله نفس‌گیر ترین صحنه‌ها بود. یادداشت گری سوکولوف در پایان کتاب هم یک‌تنه به اندازه کل داستان اندوهگینم کرد.