یادداشت‌های نون.آر🌱 (18)

          وای!
چقدر غم انگیز و وحشتناک بود این کتاب. 

بصورت اتفاقی کتاب آدم‌خواران را شروع به خواندن کردم و الآن بعد از تمام شدنش اعتراف می‌کنم که ای کاش با این کتاب روبه‌رو نمی‌شدم. ماجرای تلخی بود و هرلحظه‌ی خواندنش به این فکر می‌کردم که چرا یک نویسنده باید این‌چنین نوشته‌های پرزجری نگاشته باشد. 
و پس از آن با دیدن حکم و دانستن واقعی بودن این واقعهٔ دردناک، متعجبم و در این اندیشه که انسان می‌تواند از یک حیوان وحشی هم وحشی‌تر و درنده‌تر شود.

(به لفظ امروزی، پشمام ریخت🫠)
        

          لحظه لحظه‌ی خوندن این کتاب خیلی اکلیلی بودم🥹. 

جدا از جالب بودن داستان و تاثیر اقای کوبایاشی، تاثیر این نوشته‌ها و کتاب مدرسهٔ رویایی در  سطح کشور ژاپن بسیار بسیار مورد پسند و جذاب بود. باشد که تاثیر بپذیریم🥲💔
        

          کتابی با احساسات لطیف و پندآموز!🥹🌱
زمان زیادی نمیگیره و نقاشی‌های قشنگی هم داره😌🤍.

‌
‌
        

          سلام بر فرق شکافتهٔ علی(ع)،
و سلام بر فرق شکافتهٔ عباس بن علی(ع)!

و سلام بر باطن ادب ؛
و  بر زیبایی کردارت که «یا اَخا» نگفتی تا اینکه حضرت مادر(ص) شهادت داد فرزندی‌ات را...
مأمومی ندیده‌ام به بلندای قامتت
که نبودش بتواند چنگ بر کمر یک امام زده و خم کند آن را!
و تو که آستانهٔ راهیابی به حلقهٔ ولایتی....


● اگر در تلاشید که بدانید یک منتظَر چه نوع کرداری باید در برابر امام زمان (عج) خویش داشته‌باشد، توصیه می‌کنم کتاب را بخوانید.

        

          نجوی، دختر کوفی قدم در مسیر می‌گذارد...
همکلام سکینه و رباب و زینب می‌شود...
دلش برای ابومحمد هزار راه می‌رود...
در کاخ یزید اشک می‌ریزد و 
از کوفه تا شام و از شام تا کربلا و پس از آن تا مدینه...
‌
نویسنده می‌گوید شاید نجوی شخصیت خیالی نباشد، اما من می‌گویم اگر هم خیالی باشد، مسیرِ صحیحِ زیستن در هوای آل محمد(ص)، بهترین انتخاب هرفردی می‌تواند باشد....
‌
‌
‌
یکی از چیزهایی که متعجبم کرد: اسمی از سه‌ساله‌ی اباعبدالله، حضرت رقیه(س) در کتاب نبود...
        

          روزی با حمید روی شانه‌های پدر نشستم و رفتم خانهٔ بالاشهر،
روزی در تاریکی روضه‌های کوره‌های پایین شهر،
دقایقی در خارج از ایران-در واترلو-کنار سیاهه‌های روی دیوار،
روزی در محله شمیرانی و دقایقی در روضهٔ شه‌باز ...
من همگی را زندگی کردم... 
هرچند کوتاه...
 اما من روایت روضه‌ها را چشیدم و زندگی کردم...
الهی که ما هم از قدم‌های تند بابای روضه‌خوان عقب نمانیم...
زیر عبای سید روضه‌خوان در ۷سالگی نمانیم...
فانتزی‌های مسخرهٔ عزاداری را رها کرده و اشک حقیقی برایت بریزیم...
‌
کتاب خوب و متفاوتی بود؛ پیشنهاد خواندن در ایام شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام...
        

          قبل از اینکه "مجموعه کتاب سجادیه" را بخوانم، فقط می‌دانستم سرورم علی‌ بن الحسین(ع)، به اذن خداوند در حادثهٔ کربلا دچار بیماری سخت می‌شود. پس از حادثه، با تنی رنجور و بیمار در غل و زنجیر تنیده شده و کشان‌کشان، شهر به شهر تا شام برده‌می‌شود. پس از آن‌هم حتما بازمی‌گردد مدینه و در کنار یارانش و باز هم حتما، با اذیت‌های خلیفهٔ وقت، به امامتش می‌پردازد!

در حد آنچه در روضه گفته‌اند؟!
چقدر تباه!
عزیزم، به مسلمانی غره نشو! بخوان، بپرس، بجوی!
●تو بیش از اینها باید امامت را بشناسی●

الطاف الهی شامل حالم می‌شود و حماسه سجادیه از یک سادات هدیه می‌گیرم...جاذبهٔ حضرت زین‌العابدین می‌کشاندم... می‌کشاندم حتی تا بلخ و کابل و فلان و فلان! 
 
آقای من!
سرورم!
عزیزدلم!
 باید زودتر با شما آشنا می‌شدم...
باید زودتر باران رحمت شما بر من می‌بارید! گرچه باریده و منِ خاک‌بر سر جاهل...
اکنون که کتاب به پایان رسیده، مثل آخرین خط آن، بلند آواز می‌کنم: 
«چقدر من شما را دوست دارم...»
        

          در کست‌باکس بصورت صوتی شنیدم:
https://castbox.fm/va/4432092
  فکر می‌کنم نسخهٔ کوتاه شدهٔ کتاب اصلی بود. نحوهٔ روایت گویندگان، کششی برای شنیدن ادامهٔ کتاب درمن بوجود آورد😊.

در نهایت پس از اتمام، به خواندن درمورد نویسنده پرداختم. نزدیکی داستان اصلی به زندگی‌ شارلوت برونته من رو کمی اندوهگین کرد🥲.
من کتاب غرور و تعصب رو نخوندم ولی طبق نظرات دوستان عزیز پیشرویی (😁❤️)، کتاب جین ایر قلمی قوی تر از غرور و تعصب داره. ازشون ممنونم بابت این پیشنهاد😌🤍🌱
        

          با برش‌هایی که از این کتاب خوانده بودم انتظار کتابی عاشقانه با چاشنی قربان صدقه‌های متعدد داشتم😅. امان از پیش‌داوری...
        

          کتابی عجیب و جذاب که خواننده را به دنبال خود می‌کشاند!
● با تمرکز بخوانید 😁🤍
        

          حتی اگر کتاب رو خوندید یکبار کتاب رو بصورت صوتی در اپلیکیشن طاقچه گوش بدید🎙🎶📚دلچسب و شنیدنی ✨️
        

          حسین امام است. امام می‌تواند در زمانه‌ای دیگر، مهدی هم باشد!
        

          در کلاس نویسندگی پیشنهاد شد. همانطور که از آقای مصطفی مستور، نویسندهٔ کتاب، انتظار می‌رفت توجه به جزئیات نقطهٔ قوت داستان بود. جالب بود!  در صفحات پایانی، پشیمانی عشق، خشم و معجزه با یکدیگر نقش نمایی کردند. کتاب خوبی بود.🌿
        

          برای هر مسلمانی خواندن کیمیاگر باید جز مهمات باشد. این کتاب را نه یکبار بلکه بایستی هزار بار خواند! 🙂🫠