یادداشت نون.آر🌱

        وای!
چقدر غم انگیز و وحشتناک بود این کتاب. 

بصورت اتفاقی کتاب آدم‌خواران را شروع به خواندن کردم و الآن بعد از تمام شدنش اعتراف می‌کنم که ای کاش با این کتاب روبه‌رو نمی‌شدم. ماجرای تلخی بود و هرلحظه‌ی خواندنش به این فکر می‌کردم که چرا یک نویسنده باید این‌چنین نوشته‌های پرزجری نگاشته باشد. 
و پس از آن با دیدن حکم و دانستن واقعی بودن این واقعهٔ دردناک، متعجبم و در این اندیشه که انسان می‌تواند از یک حیوان وحشی هم وحشی‌تر و درنده‌تر شود.

(به لفظ امروزی، پشمام ریخت🫠)