یادداشت‌های افسانه عزیزی (76)

          در آغاز کتاب فکر می کردم  سبک زندگی  استونر غیر از این باشد که خواندم. یاد گرفتم زود قضاوت نکنم
        

           خیلی ساده بود و کارهای یه نوجوانان یا کودک دوازده ساله با مادر بی مسئولیت و تقریبا تنها  را بیان می کرد .
 خواندنش به پدرو مادرها و مربیانی که با کودکان این سن در گیر هستند توصیه می شود. 
        

           جنگ و مرگ و عشق نوجوانی  رو عالی توصیف کرده در ایام جنگ ۱۲ روزه خواندمش و به یاد جنگ ۸ ساله گریه کردم 
        

          کلی مطلب از این کتاب چند صفحه‌ای آموختم .
می شود باعث شد انسانی اگر شده یک روز آنطور که می خواهد زندگی کند
        

          نزدیک یک سال خواندن جان شیفته طول کشید البته خیلی کتاب در کنارش خواندم طولانی شدن این کتاب بیشتر بخاطر حجم و بزرگی آن بود که نمی شد همراه خود ببرم و باید فقط در خانه می خواندم
 با جان شیفته زندگی کردم فقط زیادی توصیف می کرد و  گاهی خسته کننده می شد و پیش نمی رفت
        

          فکر می کنم هرچه بگویم داستان لو می رود آنرا بخوانید بخصوص اگر دغدغه مشکلات دختران نوجوان را دارید
        

          سالها پیش که بچه‌هایم کوچک بودند بارها از این کتاب آموختم و  با توجه به شغلم به خانواده های زیادی آن‌را معرفی کرده و به  بسیاری هدیه دادم
این کتاب برای تربیت کودکان، راه‌کارهای عملی ارائه می دهد و مفید است 
        

          با اینکه رمان نوجوانان است ، اما خواندنش برای معلمان و والدین هم مفید است با احساسات بچه‌ها آشنا می شویم .
برای بچه‌ها هم خوب است ببينند  تغییر بد نیست،  چه بسا جایی که بنظرت بد و دوست نداشتنی میاد . باعث رشد و شکوفایی ات می شود
        

          جالب بود و اتفاقی که اول کتاب نوشته شده را من به یاد داشتم :
بابا با آخرین باران تابستانی برگشت. کسی نمی شناختش ولی عکسش توی همه‌ی گوشی‌ها بود زیر عکس‌ها نوشته بودند.
"بيرون آمدن مرده‌های قبرستان رامسر بر اثر باران شدید"
        

          برای معلمان و مربیان کودک خواندنش لازم است رویکردها رو خوب بررسی کرده
        

          اوايل کتاب خواندنش برایم راحت نبود ، خواندم به دلیل اینکه با گروه کتابخوانی در حال خواندن بودم اما از اوسط کتاب که با اصطلاحات آن آشنا شدم برایم جالب‌تر شد نکات تربیتی زیادی دارد مهم‌ترین چیزی که از این کتاب آموختم این‌که آدم‌ها را قضاوت نکنم 
خواندنش را بخصوص به کسانی که شغل آموزشی دارند پیشنهاد می کنم 
        

          خوب شد که قبل از خواندن کتاب بهخوان را ندیده بودم چون تقریبا همه داستان را نوشته بود، من خوشحالم که چيزی در مورد کتاب نمی دانستم و تقریبا از صفحه ۲۰ فهمیدم که موضوع در مورد کیست، توصیه می کنم قبل از اینکه چیزی در مورد داستان بدانید،  آنرا بخوانید چون بسیار ارزشمند است و بخصوص هر علاقمند به نویسندگان بزرگ ادبیات فارسی باید آنرا بخواند
        

          خواندن این کتاب در گروه کتابخوانی که در انجمن پرنده درخت کوچک داریم پیشنهاد شد شناختی روش نداشتم اما کتاب  جالبی است و تا اینجا که خوندم علاه بر سرگرمی نکات آموزشی و قابل یادگیری هم داره
        

          بسیار جالب از خلاقیت می گوید از چگونه شکل گرفتن یه شرکت بزرگ و کار درست فیلم سازی، در ضمن آدم می تونه از حرف‌ها و تجربیاتشون در زندگی خودش استفاده کنه و اگرچه الان من هنوز به نیمه کتاب هم نرسیدم و خیلی مونده تا تمامش رو بخونم اما تا اينجا بسیار تاثیر گذار بود و بسیار از آن آموختم،  این‌که می بیمی چی پشت  تولید یه اثر ماندگار است. قابل توجه ست.
پیشنهاد میکنم حتما کتاب رو بخونید اما بهتر است قبل از آن تمام کارهای پیکسار رو دیده باشید که به احتمال زیاد اکثر قریب به اتفاق این جمع انیمیشن های ساخته شده توسط این شرکت رو دیده اند . 
        

          کتاب در مورد نظریات پائولو فریره متخصص  تعليم و  تربيت و انسان‌گراست
خوب است معلم‌ها آنرا بخوانند نظرات او بر خلاف رفتارگرایی است . او می گوید یادگیری را نباید در آزمایشگاه و با روپوش سفید سنجید بلکه باید آموزش در بستر زندگی صورت بگیرد.
در این کتاب یه دید کلی در مورد زندگی،  شخصیت و سمت ها و اینکه نظراتش از چه کسانی الهام گرفته مثلآ از چه‌گوارا و سارتر بسیار آموخته بود. 
متاسفانه کتاب های فریره کم ترجمه شده و دانشجویان تعليم و تربيت هم کمتر او را می شناسند و از نظریات انسان‌گرایش درس می گیرند
من این کتاب را خوشبختانه در جمعی که برای بچه‌ها کار می کنند خواندم و  در موردش صحبت کردیم، 
        

          "سرگذشتِ من چندان پُر لطف نیست. مثل کرورکرور آدمی که پا گذاشته‌اند روی این خاک و چند گامی می‌پیمایند و دوباره در خاک فرومی‌روند، من هم جایی به دنیا آمدم و جایی از دنیا خواهم رفت."میرزاده عشقی 
کتاب داستان چند روز از زندگی میرزاده عشقی است که نویسنده با تخيل خود آنرا نوشته است. 
        

          تصمیم داشتم کتاب رو سریع بخوانم اما با توجه به اینکه دو جلد رو در یک جلد چاپ کردند و با کاغذ ضخیم امکان جابجایی کم بود از طرفی دوست داشتم با آنت زندگی کنم و کامل آنرا حس کنم برای همین زمان زیادی برد تا جلد یک و دو تمام شود . در کل از این کتاب بسیار آموختم با اینکه داستان در ۱۱۰ سال پیش در پاریس می گذرد برایم خیلی ملموس بود حس می کردم  نهایت در۳۰، ۴۰سالگی خودم در تهران اتفاق افتاده است 
        

          خیلی عجیب است.  مثلا وقتی دو میلیون نفر از مردم  کامبوج از گرسنگی می مردند، پل پوت چه غذایی می خورد؟ 
نویسنده به دنبال آشپزهای تعدادی از دیکتاتورها گشته و باهاشون صحبت کرده 
حرفهای جالبی زدند . توصیه می‌کنم  حتمأ بخوانید.