یادداشت‌های افسانه عزیزی (67)

          جالب بود و اتفاقی که اول کتاب نوشته شده را من به یاد داشتم :
بابا با آخرین باران تابستانی برگشت. کسی نمی شناختش ولی عکسش توی همه‌ی گوشی‌ها بود زیر عکس‌ها نوشته بودند.
"بيرون آمدن مرده‌های قبرستان رامسر بر اثر باران شدید"
        

          برای معلمان و مربیان کودک خواندنش لازم است رویکردها رو خوب بررسی کرده
        

          اوايل کتاب خواندنش برایم راحت نبود ، خواندم به دلیل اینکه با گروه کتابخوانی در حال خواندن بودم اما از اوسط کتاب که با اصطلاحات آن آشنا شدم برایم جالب‌تر شد نکات تربیتی زیادی دارد مهم‌ترین چیزی که از این کتاب آموختم این‌که آدم‌ها را قضاوت نکنم 
خواندنش را بخصوص به کسانی که شغل آموزشی دارند پیشنهاد می کنم 
        

          خوب شد که قبل از خواندن کتاب بهخوان را ندیده بودم چون تقریبا همه داستان را نوشته بود، من خوشحالم که چيزی در مورد کتاب نمی دانستم و تقریبا از صفحه ۲۰ فهمیدم که موضوع در مورد کیست، توصیه می کنم قبل از اینکه چیزی در مورد داستان بدانید،  آنرا بخوانید چون بسیار ارزشمند است و بخصوص هر علاقمند به نویسندگان بزرگ ادبیات فارسی باید آنرا بخواند
        

          خواندن این کتاب در گروه کتابخوانی که در انجمن پرنده درخت کوچک داریم پیشنهاد شد شناختی روش نداشتم اما کتاب  جالبی است و تا اینجا که خوندم علاه بر سرگرمی نکات آموزشی و قابل یادگیری هم داره
        

          بسیار جالب از خلاقیت می گوید از چگونه شکل گرفتن یه شرکت بزرگ و کار درست فیلم سازی، در ضمن آدم می تونه از حرف‌ها و تجربیاتشون در زندگی خودش استفاده کنه و اگرچه الان من هنوز به نیمه کتاب هم نرسیدم و خیلی مونده تا تمامش رو بخونم اما تا اينجا بسیار تاثیر گذار بود و بسیار از آن آموختم،  این‌که می بیمی چی پشت  تولید یه اثر ماندگار است. قابل توجه ست.
پیشنهاد میکنم حتما کتاب رو بخونید اما بهتر است قبل از آن تمام کارهای پیکسار رو دیده باشید که به احتمال زیاد اکثر قریب به اتفاق این جمع انیمیشن های ساخته شده توسط این شرکت رو دیده اند . 
        

          کتاب در مورد نظریات پائولو فریره متخصص  تعليم و  تربيت و انسان‌گراست
خوب است معلم‌ها آنرا بخوانند نظرات او بر خلاف رفتارگرایی است . او می گوید یادگیری را نباید در آزمایشگاه و با روپوش سفید سنجید بلکه باید آموزش در بستر زندگی صورت بگیرد.
در این کتاب یه دید کلی در مورد زندگی،  شخصیت و سمت ها و اینکه نظراتش از چه کسانی الهام گرفته مثلآ از چه‌گوارا و سارتر بسیار آموخته بود. 
متاسفانه کتاب های فریره کم ترجمه شده و دانشجویان تعليم و تربيت هم کمتر او را می شناسند و از نظریات انسان‌گرایش درس می گیرند
من این کتاب را خوشبختانه در جمعی که برای بچه‌ها کار می کنند خواندم و  در موردش صحبت کردیم، 
        

          "سرگذشتِ من چندان پُر لطف نیست. مثل کرورکرور آدمی که پا گذاشته‌اند روی این خاک و چند گامی می‌پیمایند و دوباره در خاک فرومی‌روند، من هم جایی به دنیا آمدم و جایی از دنیا خواهم رفت."میرزاده عشقی 
کتاب داستان چند روز از زندگی میرزاده عشقی است که نویسنده با تخيل خود آنرا نوشته است. 
        

          تصمیم داشتم کتاب رو سریع بخوانم اما با توجه به اینکه دو جلد رو در یک جلد چاپ کردند و با کاغذ ضخیم امکان جابجایی کم بود از طرفی دوست داشتم با آنت زندگی کنم و کامل آنرا حس کنم برای همین زمان زیادی برد تا جلد یک و دو تمام شود . در کل از این کتاب بسیار آموختم با اینکه داستان در ۱۱۰ سال پیش در پاریس می گذرد برایم خیلی ملموس بود حس می کردم  نهایت در۳۰، ۴۰سالگی خودم در تهران اتفاق افتاده است 
        

          خیلی عجیب است.  مثلا وقتی دو میلیون نفر از مردم  کامبوج از گرسنگی می مردند، پل پوت چه غذایی می خورد؟ 
نویسنده به دنبال آشپزهای تعدادی از دیکتاتورها گشته و باهاشون صحبت کرده 
حرفهای جالبی زدند . توصیه می‌کنم  حتمأ بخوانید. 
        

          خیلی ها خواستند به  نحوی به دکتر شریعتی بگویند آری این چنین شد برادر  . اما واقعا آگاهی از چگونه  بود هم برای همه لازم است. 
        

          اوایل کتاب بنظرم جالب آمد اما بعد فقط تمامش کردم که ببینم ديگه چطور مسائل را توجیه می کنه ‌ خیلی جای حرف داشت
        

          نمایشنامه  در صفحه ۸۹ تمام شد ، بعد از آن نقداجرایی توسط خانم اسکویی در سال ۱۳۵۶ است و یک گروه دوباره در  واقع نمایشنامه رو اجرا می کنند و در موردش صحبت میشه ، بنظرم این قسمت برای دانشجویان رشته نمایش مناسب است 
        

          امروز  این داستان را شنیدم ، به دلم ننشست کتاب های دولت آبادی را باید خواند، باید حسش کرد کلمه به کلمه اش را 
        

          «وقتی این تحقیق را شروع کردم می‌خواستم بر سه عنصر فرودستی بچه‌های کارگر افغانستانی دست بگذارم. بر خلاف رحیم که معتقد بود مردم از وضعیت آن‌ها آگاهند من گمان می کردم که کسی چیزی نمی‌داند و برای ایجاد تغییر لازم است بنویسیم ، که بخوانند و بدانند.
آن روزها هم اخبار زیادی از کودکان کار منتشر می ‌شد( حالا خیلی زیادتر ) اما من فکر می کردم کاری جدی‌تر لازم است. طولانی‌تر از گزارشی چند دقیقه‌ای»
از متن کتاب ص۱۹۵
این کتاب نوشته کسی است که از نزدیک شاهد تلاش‌های شبانه روزی‌اش برای اینکه «صدای رنج دیدگان » باشد بوده و هستم 
        

          عالی بود بخصوص پایانش
        

          شاید اگر مادر نبودم و دوران جوانی را پشت سر نگذاشته بودم ، نظرم فرق می کرد. اما الان معتقدم در این داستان نسبت به پدر و مادرها کم لطفی کرده، پدرها که همه بی فکر، بی مسئولیت و...۵۰درصد خیانت کار . مادرها اهل پز دادن و چشم و هم ‌چشمی و  دیدن سریال‌های بی محتوا و......
البته شاید اگر اینگونه نبود مجوز چاپ نمی گرفت ، شاید می خواست بگه بچه‌های این خانواده‌ها به پوچی می رسند و سر از اوین در می‌آورند.
درکل سبک نگارش کتاب جالب بود ، اینکه در مورد کارهای گروهی یه جمع ۵نفره نوشته و بعد تک تک آنها را از زبان خودشان معرفی می کنه و مشکلات و دغدغه‌هایشان  را می گوید 
        

          بارها خبرهای مربوط به حمله مسلحانه به مدرسه‌ای در آمریکا و کشته شدن چند کودک یا نوجوان را شنیده بودم اما هیچگاه به اینکه چه عواقبی ممکن است داشته باشد فکر نکردم.
این کتاب خیلی خوب این مسأله را مطرح کرده و باعث می شود. به این اتفاقات  بی توجه نباشیم امیدوارم هرگز دیگر تکرار نشود.