یادداشت‌های ستایش احمدوند (28)

          آنچه از دل برآید لاجرم بردل نشیند..

استاد از نگاه و قلب خودش نسبت به واقعه ی عاشورا صحبت کرده و این کتاب باعث میشه تو نسبتت با امام رو برای خودت مشخص کنی..
تا بدانی کدام امام حسین(ع)!؟
تو کجای راهی!؟آیا اصلا در راهی؟:)
        

          بسم الله

خیلی صحبتی درباره ی این کتاب ندارم.
کتاب را باید با تمرکز زیاد بخوانید،درواقع با کتاب زندگی کنید تا سیر داستان و ماجراهارا گم نکنید وگرنه متوجه داستان نمی شوید.

اگر خوب بفهمیدش به نظر کتاب جالب و هیجان انگیزی می آید و خیلی از مسائل را نیز آشکار می کند.
        

          جنگ از عوامل شدت و حیات روح و جان است،نه ضعف و سستی و فساد.
لبنان رو قبل این کتاب دوست داشتم،الان خیلی بیشتر دوسش دارم..
با این کتاب یه دور بهش سفر کردم و لذت بردم.
        

           رمانی عجیب بود.
موقع خرید کتاب از انتشارات خط مقدم فروشنده گفت این کتاب خیلی خیلی عاشقانه است!‌ من اما اثری محدود از عشقِ زمینی در این کتاب دیدم و عشق سید علی به دُعا به مراتب کم تر از عشق او به خالق هستی و شهادت در راهِ او بود‌.و مَن شیفته ی آن جمله ای شدم که شهید سید علی زنجانی به همسرِ زیبایش دعا گفت:
دُعا،برای شهید شدن من ابتدا باید تو شهید بشوی :)
        

          همیشه شهدای مدافع حرم مشهد مثل ابوعلی و شهید رضا سنجرانی خیلی واسم قابل توجه بودن.
چخ چخی ها مجموعه داستان های کوتاه و طنز از این شهدای عزیزه،برای همه سنیم جذابه.
        

          شهید بهشتی،متفکرِ، روشنفکرِ،خوش فکرِ ،عصرِ ما..
معلمی که فراتر از کلاس درس و مدرسه حرف میزد و عمل می کرد.
به نظرم این مرد رو هنوز خیلی هامون به طور دقیق و شایسته کشفش نکردیم.
تمام جمله های این کتاب برای من گشایش داشت،هرفصل یک طور آدم رو میخکوب میکنه و پای درس استاد می نشونه.
حالا کوبنده ترین و حق ترین و صریح ترین جمله اش رو اینجا می نویسم:

ای معلم با ایمان آگاه و آزاد!به عنوان یک دوست و همفکر و همراهت خواهش می کنم،شمارا به خدا در این کلاس ها یک مشت انسان نمای قالبیِ خاک برسر نسازید.انسان بسازید،نه یک مشت انسان نمای قالبی ابزاری.
        

          با این کتاب ممکن است فورا عاشق خدا نشوید..
ولی قطعا سعی می کنید در طول روز بیشتر برای عاشق  شدن تمرکز کنید،چون شرط عاشق شدن تمرکز کردنه!
        

          نوشتن از این کتاب کمی سخته..
چون  با وجود این شلوغی ها و دل مشغولی ها،زندگی فخرالسادات برای هممون شبیه علامت سواله!!
که آیا واقعا عشقی ارزش این همه فداکاری و گذشتن از رویای خودت و خانوادت رو داره یانه!؟
البته به نظرم اگه مردی مثل احمد آقا کنارت باشه جسم و روح خستت به راحتی التیام پیدا میکنه و دیگه مرگِ دخترِ کوچیکت هم تورو از پا درنمیاره..
از این عشق ها بسازیم برای هم(:
        

          حرفی ندارم..
دلم با تک تک اتفاقات این کتاب گرفت!
فقط این که دیگه هیچ وقت به خودم نمیگم انسانِ صبور یا با ایمان.
چون اگر بگم به این کلمات و انسان هایی مثل ننه علی ظلم کردم.
اجرشان نزد خدا محفوظ انشاءالله:)🌱
        

          و چه زیبا گفت از روحِ روحی جانِ ما🌱
از مبارزه و حرف های حقی که میزد..
حرف هایی که فراتر از نگاهِ ما و دوستانِ اوست..
اما به هرحال لذت بردم از روزگارِ روحی جانِ خمینی و تفکراتش!
        

          داستان هایی کوتاه از فرمانده ای سرفراز ایران بود..
در اوجِ شیرینی و مهربانی بودن این شهید :)
شجاع،بادغدغه،انقلابی..
واقعا باید همت ها تربیت بشن که این انقلاب به ثمر برسه!
        

          بیشتر آنچه که بدی و مشکل ازدواج قلمداد می شود. مثل سختیها و برخوردها و توقع ها و انتظارها و درگیریها و گرفتاریها در واقع همین بدی ها خوبی ها و میوه های خوب ازدواج هستند. این آدمی است که باید از حادثه ها از برخوردها و از درگیری ها بیاموزد و از آنچه که آموخت راهش را مشخص نماید و بر حماقت و اشتباه خود پافشاری نداشته باشد. آدمی میتواند حتی از بن بستها بیاموزد که راه کجاست وچگونه باید بازگشت!؟

این کتاب کاری با ذهن و تصور من کرد که صدتا دوره و کتاب دیگه ای نمی تونست کنه!
هم خودتو میسازه،هم کاری می کنه زندگیت رو از نو بسازی.
جدا هممون نیاز داریم مثل آقای صفایی نگاه کنیم تا متوجه شیم انسان چیست وچطور باید زیست کنه:)
        

          به نامِ خدای تربیت کننده ها..
"معاون پرورشی"وقتی این کلمه رو می شنویم ذهنمون به سمت معاونی میره که یا تو مدرسه نداشتیم یا اگرم داشتیم اوج کارش برگزاری سه شنبه های مهدوی یا در نهایت بردن بچه ها به سینما بود‌. این کتاب معنای واقعی معاون و مربی و معلم رو بهتون نشون میده.. با خوندنش دلتون می خواد به جای الان توی دهه شصت داخل یکی از مدارس یزد درس می خوندید،اینجوری قطعا الان یه هنرمند خوب می شدید!
زندگی خیلیا باید برامون درس باشه..
آقای بمانیم یکی از اون افراده.
زندگی که پر از اثر گذاری و اتفاقات جالبه!
کسی که با عاقبت به خیر کردن بقیه خودشم به عاقبت به خیری رسیده:)
        

          به نامِ خالق خوش لفظ ها..

همیشه شهدای همدان به دلیل همشهری بودن باهاشون واسم جذاب میومدن..
اسم چندتاشون رو مثل شهید چیت سازیان شنیده بودم و دلم میخواست راجبشون بخونم.
اما اسم شهید علی خوش لفظ هیچ وقت به گوشم نخورده بود!
فقط دوستم مدام میگفت کتاب وقتی مهتاب گم شد رو حتما بخون.
تازه وقتی کتاب رو خریدم متوجه شدم شهیدِ داستان سردار علی خوش لفظ شهید معروف همدانه!
داستانِ زندگیش آدم رو توی خودش غرق میکنه :)
یه جاهایی تلنگر میزنه،یه جاهایی حسرت هارو یادآوری میکنه،یه جاهاییم باعث میشه از ایرانی بودن خودت پر از حس افتخار شی..
خدا خیر بده به نویسنده و بقیه تهیه کنندگان این کتاب چون عامل آشنایی من با خیلی از شهدای دیگه ی همدان بود.
و خدا روح این شهیدِ والا مقام رو که بعد دوبار گلزارشهدای همدان رفتن این دفعه شناختم و به زیارتش رفتم رو قرین آرامش قرار بده.

        

          کتابِ خوبی بود برای این که توی دهه ی محرم به شعور حسینی رسید و اشک هارو جهت داد..هر روز که میخوندم یه شگفتانه ی جدید داشت برام :)
خداآقای حق شناس رو رحمت کنه و سایه ی آیت الله جاودان رو روی سرمون حفظ کنه.
        

          به نام خدای حبیب ها و محبوب ها..
و من چی میتونم بگم از قلمِ زیبای سید مهدی شجاعی!؟
از وقتی کتابخوان شدم و علاقه به کتاب پیدا کردم کتاب های این مرد خیلی برام عزیز بودن..
کلاس هفتم بودم که کتاب پدر عشق پسر رو خوندم و توی مسابقه شرکت کردم و توی منطقه سوم شدم.
از همون جا بود که فهمیدم من عاشق کتابم.
حالا این کتاب سومین کتابی بود که از سید مهدی خوندم.
کوتاه و در عین حال جذاب و پر محتوا:)
پر از لحظه های نابِ تاریخِ عاشورا!
        

           کبوترهای بیت المقدس حوض های آب رقص چمن ها با آوای نسیم در آن زمین بهشتی چشمهای یحیی که به آسمان دوخته شده بود، قامت هادی که در صحن مسجد الاقصی به سجده افتاده بود اشکهای یعقوب که از شوق وصال بر زمین می چکید دست های ساره که به مناجات به سوی آسمان برافراشته شده بود. سلاح هایمان که بیرون از اینجا بر زمین گذاشته بودیم، رواق ها گنبدها، ایوانها و مناره ها روی تپه ای از تپه های چهارگانه در شهر قدیمی قدس همه و همه مرا به وجد آورده بودند. نماز ظهر و عصر را نه شکسته که کامل خواندم و دعا کردم عزیزانم زودتر به تل آویوسرنگون شده یافای آزاد شده بیایند.
آنجا زیر آسمان مسجد الاقصی مسجد ایلیا، خدا را  یافتیم.

تصویرسازی زیبایی رو از فلسطین و غزه و دروازه های خوش اسمش کرد..
چند روزی در هوای قدسِ ندیده ی عزیزم نفس کشیدم!
اما خب بگویم کتاب به اندازه های سر و صداهایی که کرده بود رضایت بخش نبود اما در اندازه ی خودش چرا :)
        

          بسم الله الرحمن الرحیم..
کتاب رو با هدفی که مدنظرم بود شروع به خوندن کردم.
با شخصیت شهید آشنا نبودم و اصلا نمیدونستم آیا با خوندنش به هدفم میرسم یانه!
ولی بعد از خوندن چند صفحه ی اولش متوجه شدم خدا بی دلیل خوندن این کتاب رو به دلم ننداخته بود..کتاب با روایت دلنشین همسر شهید دید من رو تو خیلی مسائل تا حدودی تغیر داد و از این کتاب خیلی چیزا یاد گرفتم.
قشنگیش همین بود که من با قلم زیبای زینب خانوم ارتباط گرفتم و فهمیدم خود آقا محمد قبل شهادتش بهش گفته بودتویی که دلت میخواد نویسنده شی بعد شهادتت درباره ی من کتاب بنویس:)))
و خب مثل همه ی حمایتایی که تو طول زندگیشون از همسرشون کرده بودن بعد شهادتشونم خوب از پسش براومده بودن!
میتونم بگم بعد از اسم تو مصطفاست دومین کتابی بود که با خوندنش زندگی واقعی رو یاد گرفتم‌نه فانتزی های عاشقانه!
این که آقا محمد مثل خیلی از شهدا تو میدون جنگ تیر نخورده بود برام خیلی جالب بود..این که پای کار فرهنگی و کمک به مردم سوریه ماجرای شهادتشون پیش اومده بود به من تلنگر زد که اگه بخوای شهید شی باید شهید زندگی کنی و مکان و چگونگیش خیلی مهم نیست:)
خلاصه من با این کتاب هم خندیدم و هم دو برابرش برای مظلومیتشون اشک ریختم..کاش این عشق هایی که پر از فداکارای و بی توقع بودنه نصیب همه ی آدم ها میشد:)
والسلام؛به امید نگاهی از سمت شهید حجت الاسلام پورهنگ🌱
        

          همیشه از نهضت فقط یه اسم شنیده بودیم..
تنها چیزی که میدونستیم اینه که یه عده می رفتن و مردم رو با سواد می کردن!
دیگه کسی نگفته بود چه قدر تو این مسیر سختی کشیدن..
نگفت آموزشیارا تو سرما و گرما و برف میرن مدرسه..
وقتی مریضن بهش بی اعتنایی میکنن و تدریس و اولویت قرار میدن!
خانومای نهضت کسایی بودن که  محکم پای رسالت و مسئولیتشون وایسادن..برای این که زنان این مملکت رو با سواد کنن حتی از جونشون هم مایه گذاشتن:)
باید این کتاب رو بخونید تا بفهمید نهضت ادامه دارد یعنی چی..
بفهمید با پوست و استخوان فرمان امام و حفظ کردن و اجرا کردن یعنی چی..
کاش یه ذره از همت و ارادشون رو معلمای الانم داشتن.
واقعا به دغدغه ی تک تکشون برا احیا سازیِ نظام آموزشیمون نیاز داریم.
از گردآورنده و نویسنده ی این کتاب واقعا مچکرم.
چون جوری خاطرات رو نوشته بود که حس کردم در آنِ لحظه دارم توش زندگی می کنم.
وسلام.
        

          زندگی با آدمای خاص سخته..
با آدمایی که جسم و روحشون برای خودشون نیست..
آدمایی که به افق های بلاتری فکر می کنند و مال این زندگی و دنیا نیستند :)
ولی من فکر می کنم سمیه خوب از پسش براومد!
رنج داشت ، حرص میخورد..ولی عشقش به آقا مصطفی بیشتر از این حرفا بود :) آقا مصطفی سمیه رو هم بزرگ کرده بود!
و مطمئنم الان دستش خیلی باز تره..
هم تو تربیت فرزند ، هم توی کمک و اثر گذاری روی بقیه.
آقا مصطفی خیلی مردی (:

دعـا بخوانید بـرای عاقبت بخیریِ ما... 
شمایی که ختم به خیر شد عاقبتتان !