برای هر مسلمان شیعه‌ای که زیاد با زیارت عاشورا سروکار دارد یا خودش را موظف می‌داند به ذکر مصیبت اباعبدالله(ع)، آشنایی بیشتر با مفاهیم این زیارت واجب است. 
ذکر از روی معرفت کارکرد متفاوت و بیشتری دارد. رسالت این اثر مختصر همین است، معرفت‌افزایی بر مبنای زیارت عاشورا. 
شرح خوب و مختصری داشت و شبیه کتاب «بشنو از نی» از همین قلم، ارتباطی هم بین اجزاء زیارت برقرار کرده بود. 
در کل کتاب آنچنان مفصلی نیست اگرچه همین مقدار هم پربار بود. 
کتاب پیاده شده چند سخنرانی به ضمیمه چند دست‌نوشته است. به نظر می‌رسد حرف‌ها در جمعی مطرح شده باشد که زمینه‌ای از اندیشه و مدل فکری نویسنده داشته‌اند پس ناشر برای قابل فهم‌تر شدن بعضی تعابیر و حرف‌ها پاورقی‌های زیادی از آثار دیگر نویسنده اضافه کرده، تعدد پاورقی‌ها بسته به حوصله شما می‌تواند نکته‌ای مثبت یا منفی باشد. 
        

          از روی جلد اگر شروع کنم، زیرِ تیترش نوشته "مروری بر شرح زیارت عاشورا". درست که می‌خو‌انم به نظرم معنی نمی‌دهد. مروری بر شرح؟ اسم و طرح جلد کتاب هم دقیقا همان چیزی هستند که نباید باشند. خیلی معمولی و مشابه همه‌ی کتاب‌های مذهبی دیگر. هیچ چیزی را مشخص نمی‌کنند. با چه کتابی طرف هستیم؟ من پای منبرهای زیادی نشسته‌ام و سخنرانی‌های زیادی را گوش داده‌ام، اما هنوز هم به کسی برنخورده‌ام که فرم و محتوا را اندازه عین صاد بلد باشد. این جلد و ظاهر واقعا تناسبی‌ با آن فرم و محتوا ندارد. 
و این سخنرانی‌های خاص، به نظرم برای کتاب‌شدن نیاز به چیزی بیشتر از یک‌سری میان‌تیتر نامنظم دارد. یا شاید اصلا نباید کتاب بشوند. همان فایل‌های صوتی را اگر جایی باشد که درست و حسابی و منظم کنارهم پیدا کنیم، چرا اصلا کتاب و متن پیاده‌شده‌اش را بخوانیم؟
اما بعضی‌جملات کتاب،‌ این ایرادات را کم‌رنگ می‌کند. بعضی جاها حرف‌ها تکراری‌ست ( بالاخره مقتضیات منبر هم همین حرفای تکراری و تذکره‌محور هست قطعا) ولی بعضی‌ حرف‌ها واقعا در دوره‌ای‌ که خواندمشان دیدم را عوض می‌کرد.
یک بخشی هم هست که یادداشت‌های نویسنده، به همان فرم بولت‌وار آمده که به نظرم بهترین بخش کتاب بود. مسیر ذهنی و فرآیندی که طی شده تا این منبر و سخنرانی شکل بگیرد خیلی چیز‌ها را مشخص می‌کرد.
اول متن از ناشر خیلی ایراد گرفتم، لذا یک تعریف هم بکنم. کتاب یک‌سری پانویس دارد که متن‌های مرتبط‌ با مضمون جمله را از کتاب‌های دیگر نویسنده را نوشته‌اند. خیلی حرکت درستی بود. یکسری از حرف‌ها و مفاهیم را بدون پیش‌زمینه‌ی قبلی نمی‌شد فهمید و پانویس‌ها خودش انگیزه‌ای می‌شد برای تعمیق در مفهوم 🤓
        

          هرچقدر به خودم فرصت می‌دم که با بیان اقای عین صاد ارتباط بگیرم فایده نداره که نداره.
و اگر کسی عین صاد پرسن باشه فکر می‌کنم بهتر بتونه کتاب رو قضاوت کنه.
        

          از رزق های سفر اربعین بود که در اخرین لحظات سفر تمومش کردم
دید جدید و درست به زیارت عاشورا و خاصیت کتاب اینکه تو رو به تفکر وامیداره که 
برای امام حسین چه کردی ؟
از اشنایی من با کتاب برمیگرده به جلسه پاتوق سفیران که بحث درمورد مسیر موفقیت و اتفاقات و رنج ها بود که بخشی از کتاب توسط اقا کریمی خونده شد

        

          همانطور که روی جلد نوشته شده
کتاب شرحی‌ست بر زیارت عاشورا.
استثنائا این اثر مرحوم عين صاد بسیار روان و آسان فهم بود و در دور اول که خوانده شد کاملا بر دل و جانم نشست.

برای کسانی‌که زیارت عاشورا می‌خوانند این کتاب می‌تواند نگاه متفاوت و عمیق‌تری در آنها ایجاد کند.