یک رمان هویتی

برای بار دوم بانوی مرگ را به خاک سپردیم و تمام شد. دومین اثری که از نیما اکبرخانی خواندم.
مدتی پیش نویسنده را در نمایشگاهی دیدم. آن موقع کتاب را نخوانده بودم، ته دلم حسرتی مانده از اینکه نتوانستم مستقیما به نویسنده بازخورد بدهم.

کار اولی که از اکبرخانی خوانده بودم، عزرائیل بود. اثری که هم در حوزه محتوا و هم فرم مشکلاتی داشت که سبب شد نه نویسنده را جدی بگیرم و نه رمان‌های امنیتی ایشان را.
ولی در این کتاب رشد تجربه و پخته شدن قلم نویسنده در عرصه فرم و محتوا کاملا مشخص است.  جا دارد بابت این حرکت رو به جلو به ایشان تبریک گفت.

و اما بررسی خود اثر؛
بهتر است نکات مثبت و منفی را درهم بگویم تا اگر مخاطبی حوصله خواندن کل یادداشت را نداشت، دیدی کلی نسبت به کتاب داشته باشد

🔻از طرح جلد بگویم که جذاب بود و هر کسی را وادار می‌کرد تورقی داشته باشد. در صفحات داخلی هم طراحی هنری با دو رنگ قرمز و آبی ، زیبا در آمده است.
اما به شدت با عبارت رمان نوجوان که روی جلد نوشته شده است مشکل دارم.

 چه ایرادی دارد مخاطب این اثر بزرگسال باشد؟ وقتی شما با افتخار روی جلد ادعا می کنید نوجوان، چه سنی از نوجوان منظورتان است؟ به فرض که ما فهمیدیم پانزده سال به بالا و مخاطب ۱۲ ساله‌ای هم اشتباها کتاب را نخرید؛  آیا زبان، لحن، سوژه، درون‌مایه و... برای نوجوان و با توجه به نیاز اوست؟ جواب خیر است. علاوه بر این بعضی از صحنه‌های خشونت بار و توصیفات خاص، مناسب این گروه نیست.
بهتر نبود فقط در مورد ژانر اثر در شناسنامه می نوشتید و اجازه می دانید نوجوان و سایر مخاطبان با علم به آن خودشان انتخاب کنند؟ نه اینکه یک برچسب روی جلد آنها را به اشتباه بیاندازد و ناخواسته کتابی بخرند که اصلا در دسته ادبیات نوجوان نیست؟

🔻 توصیفات جزئی و دقیق، ایجاد جهان باور پذیر از ویژگی های این اثر است. خیلی از خودنویسنده‌پنداران ، رمان امنیتی می نویسند که سبب خنده خواننده است ولی اکبرخانی با توجه به تجربه زیسته خود در حوزه نظامی‌گری ، کار قابل اعتنایی خلق کرده است.

او نسبت به عزرائیل از نظر شخصیت پردازی و ساختن تصویر یک کماندوی امنیتی معتقد به انقلاب و اسلام بسیار پیشرفت کرده است.
در این کتاب نیروی امنیتی اسرائیلی و ایرانی کاملا متفاوت ساخته شده اند. ورود به موقع او به دنیای درونی افراد این مهم را  ممکن ساخته است.

🔻 ویراستاری این اثر ، بهتر است بگویم اگر ویراستاری شده باشد بسیار ضعیف است.
درست است که لحن و سبک نوشتار نویسنده باید حفظ شود ولی ویراستار وظیفه دارد:
جملات دو پهلو
جملات دارای ابهام معنایی
جملاتی که بی دلیل ساختاری به هم ریخته دارند
جملاتی با حروف اضافه زائد
جملات طولانی در حد یک پاراگراف و..را اصلاح کند. در صورتی که من در پنجاه صفحه اول کتاب بیش از ۳۰،۴۰ مورد که جای اصلاح داشت، یافتم.

البته اگر از "می"استمراری افعال بگذریم که همه جا به صورت میبرم، میخورم،میبینند و ..چاپ شده بود و در جاهایی از زیر ذره بین مسئولان خارج شده و جداگانه تایپ شده که خلاف قاعده در همین کتاب بود.

حالا در نظر بگیرید که ناشر در ابتدای کتاب با خیالی راحت عبارت زیر را درج کرده است:
ویرایش این کتاب براساس قواعد ویراستاری دفتر حفظ و نشر آثار حضرت ایت‌الله خامنه‌ای انجام شده است.

متاسفانه کوتاهی در ویراستاری به نام یک شخصیت حقیقی و دفتر حفظ گذاشته می‌شود که نادرست است. در حالی که بعضی نشرهای  خصوصی چنان با کیفیت کار می‌کنند که از یک رمان ۳۰۰ صفحه‌ای ،دو اشتباه لپی ویراستاری هم پیدا نمی‌شود.
بهتر است از نظر کیفی به جای مطلوبی برسیم بعد نام دفتر حفظ و نشر آثار را ذکر کرده و آن را تبدیل به یک برند درجه یک کنیم.  نه اینکه نگاه‌ها را تخریب سازیم.

🔻تکنیک های فرمی اثر، تغییر زاویه دید، فصول یکی در میان ، سفر در زمان و.. در کتاب خوب به کار رفته است.
(مواردی هم بوده که اشتباه رخ داده است یعنی در یک فصل که طبق قاعده کتاب باید با یک زاویه دید جلو می‌رفته، زوایای دید تغییر کرده است و خوب است نویسنده در چاپهای بعدی آن را اصلاح کند)

🔻آخرین نکته اینکه  این کتاب ارزش خواندن دارد. یک رمان امنیتی ایرانی است و جهان رئال  و پیوند آن با واقعیت‌های ملموس زمانه‌ی ما ، درک حوادث آن را ساده‌تر می‌کند.

به دلیل اشکالاتی که ذکر شد فکر کنم امتیاز ۳.۵ یا ۴ را به کتاب بدهم. هنوز تصمیم قطعی نگرفتم.

https://eitaa.com/vazhband
        

          داستانی از تقابل جمهوری اسلامی با رژیم غاصب.
داستانی بسیار هیجان انگیز با نگارشی جذاب، طراحی شخصیت‌ها دقیق و به دور از اغراق‌زدگی و زاویه جالبی در روایتگری داستان
        

          تقریبا حد فاصل صبح تا عصر امروز تمامش کردم. یک رمان که به معنی واقعی کلمه تمیز کار شده بود. تمیز از همه جهات، خصوصا استفاده نکردن از عناصر جنسی؛ چرا که بنای اولیه رمان‌های امنیتی که در آن پای مأمور زن موساد باز می شود این است که حتما مسئله را جنسی کنند و با جاذبه جنسی رمان را جذاب. نه اینکه در واقعیت موساد از این کثافت کاری ها نداشته باشد، نه؛ مسئله دقیقا در ابراز و بیان است که این کتاب، خیلی تمیز کار کرده بود و پای کثافت کاری را وسط نکشید که جذابیت ایجاد کند.

ابتدای رمان کمی گنگ بود. یعنی عوض شدن فصل های کتاب، کمی اذیتم می کرد که روایت خطی جلو نمی رفت؛ گاهی در این زمان و گاه در زمان جنگ و گاه در سوریه و گاه در ایران و ... و این عوض شدن ها کمی سردرگم می کرد انسان را. هر چند که این مسئله خیلی پررنگ نبود. در مجموع خطی جلو نرفتن ماجرا قطعا به جذابیت ماجرا افزوده بود. 

برخی تحلیل های سیاسی اجتماعی که به عنوان شناساندن شخصیت های داستان ارائه می شد، فوق العاده جذاب بود. آن قدر برخی بخش هایش خوب بود که مدام جستجو می کردم ببینم این روایت ها واقعی است که بنشینم با آن گریه کنم یا نه؟! و البته با صحنه ای که مجتبی میثمی می خواست صبحانه به خانواده اش بدهد و حرفهایی که از همسرش شنید، می شد راحت گریه کرد.

یک رمان امنیتی که البته در خیلی مسائل سرک می کشد و تحلیل های خوبی ارائه می دهد؛ نه صرفا دروغ و نه کاملا واقعیت که ریشه در حقیقت دارد. مطالعه آن برای نوجوانان حتما جذاب خواهد بود.
        

          کتاب خوش‌خوان  بود.

        

          من به شخصه کتاب‌های اقای اکبرخانی رو دوست دارم. همیشه یه موضوع متفاوت دارن تو کتاب‌هاشون... و زاویه دید نویسنده، از نظر بنده قابل تحسین هستش. پرداختن به قهرمان‌ ناشناخته دوران دفاع مقدس، که حتی بعد از شهادت هم ناشناخته باقی می‌مونن...
-داستان این کتاب توی دوتا برهه زمانی بیان میشه. دوران جنگ تحمیلی و دوران جنگ داخلی سوریه.
-اسم کتاب اوایل بنظرم یه مقدار عجیب بود که خب آخر کتاب کاملا متوجه منظور شدم‌.
-شاید اوایل کتاب یکم سردرگم باشیم در مورد کاراکترها، ولی خب بعد از نیمه کتاب کاملا روند داستان مشخص میشه.
-و بنظرم این کتاب مناسب نوجوان هست، چون سطح اطلاعاتی که داره در همین حد هست. و خب با توجه یه کتاب های قبلی ایشون سطح خشونت این کتاب خیلی سطحی هستش.
و در آخر بنظرم همین که رنگ متن کتاب آبی، یه جور زنگ تفریح برای چشم‌مون به حساب میاد :)
        

          یا حق

نمیخوام درباره کتاب از حیث فنی و محتوایی نظر بدم که به شدت جذاب بود.

شاید این نکته ای که میخوام بگم رو کسی نگفته باشه.
حدس و گمان خودمه اما حس میکنم درسته.

این کتاب درباره یکی از فرماندهان گمنام سپاه قدس هست که فعالیت های مفید و موثری در سوریه و علیه رژیم صهیونیستی داشته.

این فعالیت ها نهایتا منجر به شهادت ایشون در راه خدا میشه و وقتی جزئیاتی نظیر مکان شهادت(میدان شهدا تهران)، نحوه شهادت (ترور توسط موتور سوار)، زمان شهادت (ساعت ۱۶) ، جزئیات نحوه شهادت (نظیر ماشین شهید و اصابت تیر به چشم چپ ایشون) و نوع ماموریت های ایشون در کتاب مشخص میشه من تو ذهنم ایشون رو فقط به یک شهید میتونم نسبت بدم که احتمال خیلی زیاد درسته.

شهید سرافراز صیاد خدایی.
        

          عالی بود بشدت قابل توصیه است البته بنظرم  برای بالای ۱۵ سال 

یکی دو فصل اول نثرش یجوریه که ادمو خسته می‌کنه اما از سه به بعد مجذوبش میشین
حس غرور بینظیری تو جای جای داستان منتقل میشه 
        

          کتاب درباره تقابل دو مامور امنیتی ایران و اسرائیل هست.
یکی از ویژگی هاش اینه که از اول کتاب میره سر اصل مطلب و تفره بیخود نمیره
ویژگی بعدیش اینه که دفاع مقدس و تونسته با این داستان به خوبی و منطقی ترکیب کنه و حتی یک گریزی هم به معنویت جبهه بزنه که اون گریزها هم به زیبایی بود.

یکی از ایرادش هم این بود که آخر داستان میتونست یک مقداری طولانی تر بشه و اینکه برای بعضی کارهای امنیتی توضیح خاصی داده نمیشد و ما علت بعضی اتفاقات امنیتی داستان و متوجه نمیشدیم.
        

          پانزدهمین کتاب صفر چهار 
 در این کتاب با  دو نیروی اطلاعاتی بسیار قوی مواجه هستیم که ناخواسته در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند. یک مرد به نام مجتبی میثمی که تمام عمر جنگیده و هیچکس در داخل و خارج او را نمی‌شناسد و همیشه در سایه برای حفظ منافع کشور از جان مایه گذاشته است. او از دوران نوجوانی در دفاع مقدس حضور داشته و با کمک فرماندهان گمنام و شجاعش رموز کار امنیتی را فراگرفته و تا زمان جنگ سوریه در عملیات‌های برون مرزی بسیاری شرکت جسته است. از سوی دیگر زنی به نام راشل هرتزوگ یک افسر خبره موساد را داریم که توانسته افراد زیادی که دشمن اسرائیل بوده‌اند را خیلی حرفه‌ای حذف نماید. حالا او به دنبال مردی است که نامش را نمی‌داند اما بسیاری از نقشه‌های آنان را در منطقه خراب کرده است. اینجا است که یک درگیری جذاب و خواندنی میان این دو نیروی کارآزموده شکل می‌گیرد که مخاطب را تا انتها میخکوب نگه می‌دارد
        

          رمان امنیتی البته برای ۱۴ سال به بالا پیشنهاد میکنم.

سیر داستانی که بین گذشته و حال رقم می‌خورد جذاب بود. اینکه سعی شده بود واقعیت ها بیان بشه داستان را زیباتر می‌کرد.


طرح روی جلد را خیلی دوست داشتم و خودش یک عامل در جذب کتاب بود.
        

          چرخش های ناگهانی جذااااابِ داستان  🫰
        

          آقای اکبرخانی در رمان های امنیتی واقعا توانمنده. 
داستان پرکششه
اتفاقاتی رو همزمان در ایران و فلسطین اشغالی میبره جلو و در نهایت ضربه ای که سرویس موساد میخوره
یه جاهایی داستان کند پیش میره یا پیچشش زیاد میشه
در نهایت هم به نظرم این کتاب مال نوجوان نیست
بخونید یه داستان پرهیجان رو تجربه کنید. 
        

          ﷽
همین الان که این استوری خوندید و تموم شد،برید سریع این کتاب رو سفارش بدید که قبل از عید برسه به دست‌تون و از خوندنش لذت ببرید.

داستان درجه یک،پرداخت موقعیت ها درجه یک،طراحی جلد  و صفحات درجه یک، شخصیت پردازی عالی،قلم نویسنده روان،هیجان کتاب بالا و...

راشل وسط دریاچه ماگیوره فکر  نمی‌کرد که همه نقشه‌هاش نقش بر آب بشه و خاکسپاری دومی‌ش واقعی بشه،فصل به فصل کتاب شما را وارد  یک روایت می‌کند که این روایت‌ها گره‌های کتاب را باز می‌کند و داستانی قوی و جذاب را پیش روی شما قرار می‌دهد، خاکسپاری دوم بانوی مرگ به معنای واقعی یک کتاب با داستان اکشن و هیجان انگیز است و خواندنی...
        

          این رمان اصلا برای مخاطب نوجوان نیست! کافی است چند صفحه تحمل کنید تا متوجه این موضوع بشوید. نمی‌دانم با کدام متر و معیار روی جلد نوشته‌اند«رمان نوجوان». 
 بهترین سوژه‌ی عالم  را هم با قلم نامناسب بنویسید، خروجی نخواهید گرفت. نویسنده محترم یا پاکیزه و درست نوشتن را بلد نیست؛ یا خواسته مثلاً با واژه‌ها بازی کند و رسم‌الخط خودش را داشته باشد، که متأسفانه درنیامده. 
ای کاش یک ویراستار، قبل از انتشار، نگاهی  به این متن می‌انداخت.
ربط این رمان با دفتر حفظ و نشر آثار رهبری را هم اگر کسی متوجه شد، اطلاع بدهد.  
به هرحال برای یکبار خواندن می‌شود تحملش کرد. 
        

          کتاب بسیار توصیه می شود، به ویژه  که خشونت کتاب های عزرائیل را هم ندارد. 
 در این روزهای غم‌انگیز خواندن این کتاب، حس خاصی داشت. 
چقدر مشتاقم از این نویسنده باز هم بخوانم، شیوه نوشتن روانی دارند، داستان به خوبی جلو می رود و اگر جایی هم لازم بوده حرفی، پندی، چیزی باشد، اصلا گل درشت نیست. به نظر من حرفه ای و کار بلد.
        

          این که از اول قابل حدس بود «خاکسپاری دوم بانوی مرگ» یعنی چه، از خواندنی بودن رمان اکبرخانی کم نمی‌کرد. اتفاقات داستان، ارجاعات به جا به خط تاریخی تاریخ معاصر و شخصیت‌پردازی هوشمندانه دست خواننده رو تا آخر داستان می‌کشونن و اگر یکی از مهم‌ترین رسالت‌های رمان پلیسی-جنایی-امنیتی، میخکوب کردم خواننده تا صفحه آخر باشه، اکبرخانی از پس این رسالت به خوبی براومده...هرچند، نمی‌تونه توی داستانش از خیرِ «چریک‌های مرموز کم حرف سپاه قدس» و «قایق تفریحی دریای مدیترانه» و «کتاب‌خوانی افراطی شخصیت‌های اصلی» بگذره!
همچنان منتظر عزرائیل ۲ و ۳ هستیم!