یادداشت‌های آترینا ضیائی (55)

          مثلا برای داداش ۸ سالم خریدم ولی خودم بیشتر جذبش شدم😂این جلدش که خیلی جالب بود  دوسش داشتم 
        

          از اون جایی که من عاشق دریا و حال و هوای دریایی ام این کتاب واقعا از نظر فضا سازی عالی بود با اینکه مشخصا نسخه کوتاه شده ای بود ولی لذت بردم  
موبی دیک هم  همون نهنگ پر دردسریه که برای شکارش ماجراها داریم.

        

          کتابی کوتاه و کم حجم درعین حال زیبا و پر مفهوم با ترجمه ی بی نظیر  آقای حداد لذت بردم  
        

          کتاب خوبی بود ولی خیلی جذاب نبود درکل  نسبت  به حجم کمی که داشت جنایی -کارآگاهی خوبی بود‌. ۳ ستاره
        

          ای جانم چه قدر به دلم نشستی:)
طوری که آقای معروفی قلمش قشنگ بود وسط های کتاب واقعا برام عجیب بود یک مرد چطور آنقدر قشنگ میتونه توی کتابش شخصیت اصلی زن بیاره و جای اون حرف بزنه و آنقدر قشنگ حمایت کنه  از غم داستان نگم که غمشم قشنگه..
        

          فقط به‌خاطر پایانش ۱ونیم ستاره کم کردم، اما موضوع کتاب خیلی جالبه. ترکیبی از هنر، تاریخ، فلسفه، معما و کمی جنایت داره. پایان کتاب بازه و خیلی چیزها گفته نمی‌شه؛ همین باعث شد کمی حرص بخورم. با این حال، کتاب واقعاً ارزش خوندن داره.
        

          ماکار عزیزمم 
        

          همین  سادگی شخصیت ها بودکه خیلی دوست داشتم چه قدر باهاش خندیدم چه قدر استرس گرفتم خلاصه بخوام بگم عالی بود بخونید لذت ببرید ..
        

          برخی از اشعارش رو خیلی دوست داشتم  ولی با بعضی از شعرهاش اصلا ارتباط نگرفتم و دوست نداشتم ولی با این شعرش گریه کردم..

(به چه فکر می کنم
که لبخند روی لبم دارد تباه می شود 
بریده بریده از گذشته یاد می کنم
می ترسم این بریده بریده ها لبخندرا برای همیشه از یادِمن ببرد
درکودکی من
خوشه های انگور ودانه های انار را 
درشهرستان به شهر می آویختند 
وتُرنجی درکنارِ آینه بودکه ما بچه ها حق نداشتیم 
تا تحویل سال به آن دست بزنیم 
ماه درکودکی من درشهرستان
 گاهی که پدرم لبخند می زد دوبرابر می شد 
نسیمی که بر حلقه ی عروسی مادرم برما می وزید 
روز را کوتاه می کرد 
وما بچه هااز پشت شیشه های رنگین
مردی را می دیدیم که روی زمین اورا خوابانده بودند 
رویش یک ملافه ی سفید انداخته بودند 
می گفتند فقط تا غروب مهمان این اتاق است 
ما بچه ها از جنازه اش هراس نداشتیم 
هرروز دیدارش برای ما 
یک بازی شادی آور بود 
ما بچه ها مرگش را باور کردیم 
وگریه نمی کردیم 
بزرگ های خانه مرگش را باور نمی کردند 
وضجه می زدند 
تا پایانِ هفته مرگش را باور کردند 
ماهم دوباره از درختان انارِ انتهای خانه بالا رفتیم 
اناری برشاخه ها نبود 
درروزهای ماتمِ خانه
کلاغ ها انار هارا برده بودند 
کسی حواسش به انار ها نبود.)
        

          خب خب خب، همه چی عالی بود فکر نمی کردم آنقدر خوشم بیاد از کتابش ولی خیلی  دوسش داشتم ،منتهی فقط از این ناراحتم که چرا قبل از کرونا  یا دوران کرونا نخونده بودمش ..
        

          کتاب خیلی قشنگ ودلنشینی بود،برخلاف خیلی از دوستان به نظرم موضوع خیلی جالبی داشت و اصلا خسته کننده نبود بلکه جذاب بود، درکل  من از خوندنش نهایت لذت رو بردم.
        

          وای هر چقدر از زیبایی وشیرینی این کتاب بگم کم گفتم خیلی قشنگه آنقدر نویسنده قلم خوبی داره ‌قشنگ انگار مثل فیلم  میتونی با شخصیت ها ارتباط برقرار کنی !من بی نهایت دوسش داشتم
        

          بالاخره تموم شد،برای من جذابیت خاصی نداشت طوری نبود که با علاقه ومشتاقاته بخونم ؛احساس میکنم نویسنده خیلی جاها از موضوع اصلی داستان منحرف شد و به گونه ای داستان رو طولانی کرد. میتونست  تو ۲۰۰ وخوردی صفحه هم کتاب رو تموم کنه الکی کش داد درکل سلیقه ایه  شاید خیلی خوشتون بیاد شایدم مثل من به زور تمومش کنید نمیدونم...۳ از۵
        

          سلام خب داستانش خیلی قابل حدس زدن بود و طوری نبود که آدم رو شوکه کنه، نمیگم بد بود اتفاقا خیلی جالب بود ولی من توقع بیشتری داشتم فکر میکردم خیلی هیجان بیشتری داشته باشه .
        

          خیلی تصادفی تصمیم به خوندن این کتاب تو کتابخونه کردم یک آرامش خاصی داشت برام در عین حال که موضوع ساده ای داشت دوست داشتنی هم بود 
        

          
"راستش تا حالا کتاب‌های فلسفی نخوانده بودم و 'سقوط' اولین کتاب فلسفی‌ای بود که مطالعه کردم. به طور کلی، این کتاب ارزشمند است و نکات زیادی را می‌توان از آن آموخت. اما من قطعاً دوباره آن را می‌خوانم تا بتوانم از جزئیات مفیدش به صورت عمیق‌تری بهره‌برداری کنم.

        

          این کتاب خیلی ماهه اوایلش واقعا دوست داشتنیه اواسطش هم قشنگه ولی ای کاش پایان خوبی داشت..

        

          ۳/۵از ۵
این کتاب موضوع جالبی داشت از اون دسته کتاب هایی بود که من جذبش شدم .
ولی راستیتش برخلاف خیلی از رمان ها اوایل داستان خیلی جالب تر از اواخرش بود نظر شخصی من اینه 
اگر امانت بگیرید خوبه ارزش یک بار خوندن رو داره
        

          کتاب «گیله مرد» اثر بزرگ علوی، کتابی خوب و جذاب است که از ۹ داستان تشکیل شده و فضای غمگینی دارد. اما بعضی از داستان‌ها رو اصلاً نتونستم بپذیرم. داستان‌های «گیله مرد»، «نامه‌ها»، «یک زن خوشبخت» و «رسوایی» خیلی برام جذاب بودن. داستان «دزاشوب» هم خیلی به دلم نشست، ولی یه مشکلی که داشت این بود که چرا انقدر کوتاه بود؟! اگر نویسنده داستان رو طولانی‌تر می‌نوشت، خیلی بهتر می‌شد. حس کردم یه جورایی خلاصه شده بود و وقتی تموم شد، با خودم گفتم: «همین؟ چه قدر کم!»