بریده‌های کتاب سادات خانوم⁦⁦✧⁠*⁠⁩⁩)

یک تصمیم وقتی به نتایج رضایت بخش و آرامی سازی منجر می‌شود که از معبر آگاهی ها و مهارت‌های لازم عبور کرده باشد نمی‌شود در هنگام تصمیم شتاب زده و بی‌فکر و تحت تاثیر عوامل تحریک اقدام کرد و پس از تصمیم منتظر انطباق و همراهی تصمیم با مطالبات مورد نظر بود و از عدم تناسب نتایج شاکی شد

عشق از خود گذشتن است

شعر را باید مثل عسل مزمزه کرد بگذار برای بعد قرار نیست که دفترها را بردارم و بروم آمده‌ام که بمانم توبه کردم که دگر می نخورم در همه عمر به جز امشب و فردا شب و شب‌های دگر دیوانه را چه حاجت به مستی

چاره چیست امروز نان در شعر است شاعر مکارمی را به ناف اشراف و درباریان فاسد می‌بندد که آنها در خواب هم نمی‌دیدند در عوض سکه‌های طلا می‌گیرد هیچ دروغی را چنین به طلا نمی‌خرند بگذریم که گاهی قطعه‌ای شعر شایسته مانند عصای موسی از منجیق و گزر هم کوبنده تر است و بساط سحر و جادوی فرعونیان را فرو می‌بلعد خودم بیشتر از دیگران باید حرف خودم را باور داشته باشم سخت بود که مردانی از شیعیان را به بهانه‌های واهی کشته بودند دختران و زنانشان را مانند غنیمت جنگی می‌بردند تا بین خود تقسیم کنند نمی‌توانست به خود بقبولاند که آن در یتیم را مانند اسبی اصیل و کمیاب بفروشند و یکی که شاید پدربزرگ او به حساب بیاید صاحب او شود

دیگر نمی‌دانست چگونه می‌تواند نقش آن قامت موزون چهره گلگون و چشمان پرفروغ و غمگین را از صفحه دلش پاک کند طبیب که از دل او خبر نداشت دنبال حرف‌های خودش را می‌گرفت سپس به خود گفت نمی‌گذارم موش هوای نفس افسارم را چون شتری سر به راه بگیرد و به دنبال بکشد و به بیراهه ببرد

اگر همه سرزمین‌های اسلامی چنین بود جای مباهات داشت در راه کودکان یتیم و پابرهنه را نمی‌دیدی که برای گدایی لقمه‌ای نان دوره مان می‌کردند پولی که باید صرف آنها شود اینجا خرج می‌شود جام‌های پیاپی اب که در این کاخ‌ها نوشیده می‌شود خون پدران آن اطفال هست شجاعت حقگویی نداریم که گرفتار سلطه باطل شده‌ایم زبانی که به حق نچرخد به درد همان لقمه در دهان چرخاندن می‌خورد و بس

رسیدن قیمتی دارد که باید داد خوشبخت شدن بهای سنگینی دارد نپرداخته چطور می‌خواهی به چنگش بیاوری خوشبختی جنس قسطی نیست شبختی را نقد نقد معامله می‌کنند با سکه‌های اراده ایمان کار و عشق و هر زنی باید بتواند که خودش از خودش محافظت کند عشق صادقانه به زن فاصله با عشق به وطن ندارد گرچه عشق نخستین حادثه است و دومی ضرورت عشق به زن عشق به رویش است اول اینکه چرا عشق به دیگری چیزی از تن نخواهد استاد من فروزانفر می‌فرمود دو نیمه یک سیب اگر بخواهند کاملا یکی شوند باید که هیچ فاصله‌ای بین خود باقی نگذارند دوم اینکه عشق ترکیبی است دلپسند از عین و ذهن که هر دو متعلق به روزمرگی‌هاست عشق حذف کامل فاصله را درخواست می‌کند اما این به مفهوم لزوم شباهت میان دو نیمه سیب نیست عشق نافی شباهت است و شباهت پایان عشق