باز هم نادرابراهیمی، باز هم جملات ناب !
آثار ایشون رو انگار دارم از آخر به اول میخونم😅 برعکس بقیه کتابخوان ها ولی خب برام چندان فرقی نداره.
همونطوری که از اسم کتاب پیداست نامه هایی نوشتن برای همسرشون و بعد به فکر این افتادن که بهتره چاپ کنند شاید حرف دل خیلیا باشه!
ودقیقا همین هم هست. به نظرم تنها مختص قشر خاص جامعه نیست بلکه همه روابط بین افراد رو شامل میشه و به درد همه میخوره چون پر از درس زندگیه و نویسنده ای هست که توی این حداقل دو تا اثری که ازش خوندم فهمیدم در تلاش هست که عشق و امید به مخاطب بده ،به نوع دیگه ای زندگی کنه و از دید جدیدی به همه چیز نگاه میکنه،کلا از تکرار خوشش نمیاد،میخواد متفاوت از دیگران باشه،
آقای ابراهیمی متخصص آرایه های ادبیه یعنی وقتی جمله ها رو میخونی تشبیه و تضاد های قشنگی میخوره به صورتت :)))
به خودم قول داده بودم وقتی کتابو شروع کردم خیلی کم جمله های خوب رو انتخاب کنم و توی دفترم بنویسم ولی در نهایت شد چهار صفحه کامل :))))
بیشتر کتاب پند دهنده است و به دید رمان یا داستان بهش نگاه نکنید.
خلاصه به همگی توصیه میکنم حداقل یکبار بخونید مخصوصا این کتاب رو اگر میخواید آثار نادرابراهیمی رو از اول شروع کنید به خوندن چون ویژگی های خاصی داره این اثر: اولا: صفحات کوتاه نوشته شده،دوماً: متن روان هست و از کلمات سنگین استفاده نشده
سوماًخیلی از صفحاتش خالیه در نتیجه زود تموم میکنید😉
اما نمیتونم امتیاز کامل بدم چون خیلی از کتاب های شاهکار مونده که لایق 5امتیاز هستند
        

          فقط می‌تونم بگم فوق‌العاده 
روح استاد نادر ابراهیمی شاد و قرین آرامش الهی🙏
        

          این زمان گرفتاری‌هایمان خیلی بیشتر است؛ با این همه اگر مخالفتی نداشته باشی، خوب است که جای کوچکی هم برای گریستن باز کنیم؛ این‌طور در گرفتاری‌هایمان غرق نشویم و از یاد نبریم که قلب انسان بدون گریستن می‌پوسد و انسان بدون گریه سنگ می‌شود.
... اما جدّاً معتقدم خیلی لازم است که گهگاه
«انتخاب گریستن» کنیم و همچون عزاداران راستین، خود را  به گریستنی از ته دل واسپاریم.
.
.
شنیده‌ام که ستمگران و مستبدان بزرگ تاریخ، گریستن نمی‌دانسته‌اند...
... باری، این نامه را دنبال خواهم کرد با زبانی سرشار از گریستن. و اینک این جمله را در قلب خویش باز بگو:
«انسان، بدون گریه، سنگ می‌شود»

#چهل‌_نامه_کوتاه_به_همسرم
#نادر_ابراهیمی
        

          تازه شروع کرده ام به خواندن کتاب «چهل نامه کوتاه به همسرم». چندین نامه بیشتر نخوانده بودم.که دلم خواست چند خطی بنویسم من‌بابِ این کتابِ لطیف آقای ابراهیمی. نادر خان عزیز توقع مارا از همسر آینده‌مان با نوشته های این کتاب بسیار بالا برده اند. به‌گونه‌ای زیبا لطیف و نازکش‌گونه جملات را کنار هم چیده اند، که خودمانیم، ما هم دلمان خواست کسی برایمان نامه بنویسد. به جزییات اتفاق افتاده در روزمان توجه کند. قربان صدقه برود و همانند نامه هفتم از ما بخواهد همراه او شبانه به پیاده روی برویم، زیرا به قول آقای ابراهیمی « شبگردی، بی‌شک بخش های فرسوده  روح را نوسازی میکند و تن را برای تحمل دشواری ها، پرتوان.»
        

          هیچ چیز مثل اندوه روح را تصفیه نمی کند.

        

          نادر ابراهیمی در این چهل نامه، دستت را می‌گیرد و می‌برد به جایی که مهر، ریشه دارد… به جایی که دوست داشتن، تکیه دادن است، نه تملک؛ فهمیدن است، نه فریاد.
قلمش آن‌قدر گرم و زلال است که حس می‌کنی نامه‌ها را برای خودت نوشته. برای رابطه‌ای که می‌خواهی، برای آدمی که دوست داری بشوی…
        

          چقدر میتونه قشنگ باشه که یکی اینجوری با جزئیات برای همسرش نامه بنویسه و از دغدغه های ذهنیش و مسائل مختلف زندگیشون بگه و ماهم از خوندش لذت ببریم :) 

        

          چهل نامه که هر نامه با جمله ای زیبا شروع میشد
چندتا از موردعلاقه‌هام:)

یادْبانِ روزهای خوب
همسفر
همگام من در این سفرِ پرخاطره‌ی پرمخاطره!
همراه همدل من
همقدم همیشگی من 
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
۴۰ نامه کوتاه نادر ابراهیمی به همسرش البته نامه اخر کوتاه نبود 🫠
نامه ها جوری بود که انگار از عمق وجود یک نفر به بهترین شکل ممکن، به زیبایی و بسیار عاشقانه نوشته شده است.
دوستش داشتم  
۱۰۰ درصد توصیه🙂