یادداشت سوگند مهرزاد

        نادر ابراهیمی در این چهل نامه، دستت را می‌گیرد و می‌برد به جایی که مهر، ریشه دارد… به جایی که دوست داشتن، تکیه دادن است، نه تملک؛ فهمیدن است، نه فریاد.
قلمش آن‌قدر گرم و زلال است که حس می‌کنی نامه‌ها را برای خودت نوشته. برای رابطه‌ای که می‌خواهی، برای آدمی که دوست داری بشوی…