من همچنان در لحظات مختلف زندگی به این فکر میکنم که "اگه من الان به جای این مسیری که انتخاب کردم، فلان مسیری که همیشه گوشه ذهنم بود رو میرفتم، زندگیم چه تغییری میکرد؟" 
سوالی که هیچ وقت جوابی براش نداشتم و با خودم میگم ای کاش میشد مثل شخصیت اصلی این کتاب، سرک بکشم توی زندگی های دیگه ای که "میتونستم" داشته باشم :)) 
      

        این دومین کتاب از سفرنامه های آقای ضابطیان بود که خوندم و واقعا بعد خوندن هر  قسمت دوست داشتم  که میتونستم یه کوله جمع کنم و بزنم به دل جاده ها :)) 
برخلاف کتاب "نوشابه زرد" که فقط درباره تجربه سفر به کانادا بود، توی این کتاب از تجربه های سفرشون به کنیا،یونان، چک، هلند، آلمان، بلژیک، پرتقال، عراق و برزیل نوشته بودن. کشورهایی که من خیلی تصوری از مردم و فرهنگشون نداشتم و آشنایی باهاشون برام جالب بود. 

      

        چقدر میتونه قشنگ باشه که یکی اینجوری با جزئیات برای همسرش نامه بنویسه و از دغدغه های ذهنیش و مسائل مختلف زندگیشون بگه و ماهم از خوندش لذت ببریم :) 

      

        من تا حالا کتابی با موضوع سفرنامه نخونده بودم و راستش احساس میکردم این مدل کتابا زیاد برام جالب نباشن چون سفر چیزیه که خود آدم باید تجربه کنه یا حداقل فیلمشو ببینه که تصور ملموس تری از اون سفر داشته باشه! ولی خب با خوندن این کتاب کلا نظرم عوض شد :) 
قلم اقای ضابطیان خیلی صمیمی و جذابه و تجربه هاشون از این سفر رو طوری در قالب کلمات بیان میکنن که انگار شما هم همسفرشونی :) 
این کتاب درباره تجربه سفرشون به کانادا هست، مشتاق شدم بقیه سفرنامه هاشونم بخونم :*
      

        خوندن این کتاب باعث میشه بفهمیم چطور باید به هرکس با زبون خودش  ابراز عشق کنیم. توصیه میکنم خوندنشو مخصوصا اگر توی رابطه هستید :)