بریده‌های کتاب تاکسی سواری

کنار جاده می‌نشینم/راننده لاستیک ماشین را عوض می‌کند/جایی را که از آن آمده‌ام دوست ندارم/جایی را هم که راهی‌اش هستم دوست ندارم/چرا چنین بی‌صبرانه/چشم دوخته‌ام به تعویض لاستیک؟

راننده گفت (( عجله نکن ... هیچ جا خبری نیست ... وقتی عجله میکنی فقط کمی زودتر به جایی که درآن خبری نیست میرسی . مصطفی کریمی ، راننده تاکسی ، از ایران ))

به راننده نگاه کردم،لبخند زد و گفت:«اینجوریه دیگه،تا کهنه نشه،نو نمیشه»بعد گفت:«۴۷ ساله تو این مسیر میرم و میام...تا چند وقت دیگه من هم میرم،ولی این خیابون میمونه.»راننده کمی سکوت کرد،بعد گفت: «شاید خیابون‌ها هم یه روزی کهنه بشن،بعد تموم بشن.»

همه‌مون فکر می‌کنیم مرگ رو می‌شناسیم، همه‌مون می‌دونیم می‌میریم، ولی تا وقتی بیخ گوش‌مون حسش نکنیم باورش نمی‌کنیم.

"اول سال،اول تابستون ،اول پاییز،اول زمستون،ماه ها تند می ان و میرن،هیچ کس هم حواسش نیست که این عمره،عمرمونه که داره عین برق و باد میگذره _"من حواسم بود..من هر روزی که از عمرم میگذشت حواسم بود" *"ولی باز هم پیر شدید که..."

تو خونه رنده کردن پیاز با منه هم سبک میشم هم پیازا رنده میشن :)

بی حوصله پنجشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۱ جلو نشسته بودم تاکسی مسافر دیگری نداشت. هوا گرم بود و ترافیک سنگین راننده حرف نمیزد و فقط روبه رو را نگاه میکرد به راننده گفتم میشه کولر ماشین تون رو روشن کنید؟ راننده گفت «گاز نداره دوباره سکوت شد به راننده گفتم ضبط هم ندارید؟ راننده گفت نه.» میخواستم سر صحبت را باز کنم گفتم یه چیزی ازتون بپرسم؟» راننده گفت «نه» گفتم شما چه قدر تلخید راننده نگاهم کرد. مردی بود حدوداً شصت ساله با صورتی آفتاب سوخته و دستانی آفتاب سوخته تر که پیشانی بلندش عرق کرده بود چشمهایش مشکی بود و زیر چشمهایش یف کرده بود دماغش شکسته بود و چانه اش چال بزرگی داشت راننده گفت چی میگی بچه؟» گفتم «هیچی... ببخشید.» و دیگر حرفی .نزدم فقط زیر چشمی نگاهش کردم و فکر کردم لابد با زنش دعوایش شده شاید هم اصلاً زن ،نداشت شاید هیچ کس را نداشت شاید هم مردی بود حدوداً شصت ساله آفتاب سوخته و عرق کرده با چشم های مشکی و پف کرده و دماغی شکسته و چانه ای چالدار که آن روز بدون هیچ دلیلی بی حوصله بود... بدون هیچ دلیلی

عجله نکن،هیچ جا خبری نیست ،وقتی عجله می‌کنی فقط کمی زودتر به جایی که در آن خبری نیست می رسی!

مرد گفت (( فلوبر میگه : همه چیز به کنار ، کار همچنان بهترین راه گریز از زندگی است . ))

روی تنه درختها نباید چیزی نوشت اما با این وسوسه چ میتوان کرد ک نوشته ها روی تنه درختان می مانند.

زمان عین سوهانه، تندی و تیزی رو می بره ولی شکل همه چی رو عوض میکنه.

ولی من میخوام بقیه زندگیم رو بفهمم چه جوری میگذره... به درک که میگذره، اقلاً بفهمم چه جوری می گذره...

تو خونه همیشه رنده کردن پیاز با منه.هم سبک می شم،هم پیاز ها رنده میشه!

راننده گفت (بله کرونا چند سال دیگه بمونه ، این بچه ها بوسیدن هم یاد نمی‌گیرند ، اون وقت جای بوسیدن رو چی می‌خواد بگیره ؟) دختر بچه گفت ( ایموجی بوس.)

چرا انقد زود رفت؟ _ درسته که جوون بود ولی خیلی زندگی کرد،اندازه ی صد سال این هایی که مثلاً زنده اند زندگی کرد..زنده بود و زندگی می کرد،بعدش هم خسته شد و دیگه زندگی نکرد

راننده گفت"عجله نکن...هیچ جا خبری نیست...وقتی عجله میکنی فقط کمی زودتر به جایی که در آن خبری نیست می رسی."