بسم الله الرحمن الرحیم ؛

این کتاب نجواگونه خیلی قندیه و به دل میشینه فقط ای کاش به نسبت مطالبش کتاب جیبی طراحی میشد که اسراف نشه!
تو دنیای پر از سیاهی امروز خوندن کتابایی که یه رد نوری به قلبمون بندازه، یه چیزایی رو یادمون بندازه، انگاری ما رو تو نقش بندگی فرو ببره خیلی بیشتر از گذشته لازمه:)
بخونیدش خلاصه..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛


نکته قابل توجه و عجیب اینکه وقتی داشتم نظرات و نسبت به این کتاب می‌خوندم گاها منفی بود و میزان رضایت نسبت به جلد اول اون خیلی بیشتر بود اما من از این جلد خیلی راضی ترم سوالات و نکات مهمی داشت که مورد نیازم بود ..
یکی از چیزایی که برام سواله ارجاع زیاد کتاب به کتاب «مطلع عشق» بود هم مثبت بود که موجب شد بره تو لیست آینده هم نسبتا منفی که خب چه کاریه اون کتابو میخونم دیگه😅
به هر حال که من راضیم و فکر میکنم ارزش خوندن رو داره اما قبلش بدونید که بدون گارد بخونید و رو مطالبش فکر کنید ما لزوما نباید هر مطلبی رو بپذیریم چرا که فرد به فرد شرایط متفاوتی داره کلا باید رفق و مدارا طور جلو رفت!
این کتاب به نسبت زیاد برای عقاید مذهبی نوشته شده و کسی که جهان بینی توحیدی نداره نمیتونه پذیرشی نسبت به مطالب داشته باشه..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

یک برگ این کتاب با کیفیت و به هزارتا کتاب غربی و شرقی نمیدم!
کاش این کتاب رو خیلی زودتر از اینا می‌خوندم..
انقد مفاهیم عمیق و روان انقد خوب نوشته شده که اضافات نداره کمبود نداره:)
این مرد چه معجزه ای بوده خوش بحال اونایی که تا بوده از فیضش بهره بردن..
این کتاب الفبای ورود به اسلامه،همه چی با تفکر شروع میشه و شهید مطهری این موضوع رو به خوبی درک کرده ،درک کرده که اشکالات جامعه ایران اسلامی در مسلمانان مرده پرورش هست اینکه روح زنده ای بین ما یافت نمی شود و..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛


تازه نادرخوانی داره برام جذاب میشه این شخصیت بزرگ، دوست داشتی و بی شیله پیله..
در سراسر کتاب شاید بگویید که به من چه که نادر چگونه زیسته؟!
اما دقیقا در بین روزمرگی ها نادر نشان میدهد که دل مرده نشده است و بالا و پایین روزگار او را تسلیم نمی کند..
چیزی که عجیب به دلم نشست قدردانی نادر بود که چقدر تحسین در دلم برای مادرش دارم! نادر در تمام خوب و بد زندگی اش قدر دان همسرش است و فکر می‌کنم همین یه مورد حق همسری را کفایت میکند !
نادر درس زندگی میدهد یاد میدهد تسلیم پیچش روزگار و ناخوشی نشویم همچنان رنج ما را نپیچاند نادر تا لحظه ی آخر زندگی کرد و عمر نکرد چرا که عمری زندگی کردن کم است و دمی عمر کردن زیاد!
نادر بخونید تا روحتون جلا پیدا کنه بین این همه آدم بی کیفیت امروزی..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

مختصر و مفید.
انقد تو دلم نشست که حد نداره!
دوستش دارم ..موقعش شد دوباره میخونم🤭
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

یکم در عجبم🤔
کتاب من دو جلد تجمیع شده تو بهخوان پیداش نکردم و همین جلد اول هم ۷۵ داستان و به عبارتی ۱۹۰ صفحس حالا اینکه این وسط اختلاف این دوتا چی میشه رو نمی دونم..
بگذریم 
کتاب به ۳ دلیل راستان نام گذاری شده:
ـ داستان افراد راست و درست هست (راستان)
ـ داستان ها راست هستند و اسناد تاریخی دارند
ـ با هدف راستی و هدایت نوشته شده

داستان ها هر کدوم یک الی دو صفحه اس و خیلی کوتاه بودن ..
خیلیاشو تو کتابای درسی یا اقلا در سخنرانی ها به وفور شنیدیم اینه که خیلی با نخوندنش چیزی از دست نمی‌دید!
ستاره هم نمی‌دم چون مطالب آشنا بود الان برام لذتی نداره و نامردیه اینطوری امتیاز بدم..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

می گویند اگر به تمام آدم های موفق مراجعه کنی راز موفقیتشان یک چیز است راست می گویند ! اما کدام موفقیت ؟!
اگر سراغ خدایی ترین آدم ها بروید یک رمز کلیدی دارند و آن هم نماز است..
به طوری که آیت الله قاضی (قدس سره) می فرمودند: « اگر کسی نماز اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند!»
مرد خدا که برای خودش لعن نمی خرد چیزی می داند که ما نمی دانیم نگرانی اواخر مرگش چیزی است که همه ی ما را متحیر می‌کند «...اگر در بهشت نگذارند نماز بخوانیم چه؟...»
شهید صیاد می گوید اگر به جایی رسیدم از نماز اول وقت است 
شهید عزیز ما که اخیرا به خدا پیوست تصویر سجاده اش این چنین است 
و...
این کتاب هم راهنمایی برای بدست آوردن کلید راه می باشد 
ساده و روان 
با نکات قابل توجه
دلپذیر بود.
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

چشم بسته بیست !درجه یک !نامبر وان!
من شیفته این آقای خاص الخاص شددددددمممممم
این کتاب چه خوب نوشته شده اصن زبونم بند اومده از توصیفش..
همه ی چیزایی که قبلاً خونده بودم یجا جمع شده از اساتید تا شاگردان آقای قاضی قدس سره..
آدم مگه از یه کتاب چی میخواد ؟!
ای کاش نفس این آقای بزرگوار ما رو هم آدم کنه:)
بخونیدش تا دیر نشده..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

طراحی جلد درجه یک
خلاقیت درجه یک 
تیتر بندی و انسجام درجه یک
----
ولی دوست دارم اینا رو از زبان آقای ولدی بشنوم نه اینکه بخونم 
به قول دوستان این موارد تا حدودی برای ما آشناست اما در قالب یک کتاب تربیتی خیلی خوب نوشته شده کتاب برای همه ی نقش ها نوشته شده و گاهی من مخاطب نیازی به خوندنش ندارم مثلا من از نقش یک خانوم دارم کتاب رو میخونم این درحالیه که توصیه برای والدین و آقایون هم داره برای همین من فکر میکنم برای مراجعه شخصی خوندنش کافی نیست اما برای مسئولین تربیتی توصیه میشه..
فکر میکنم این کتاب با مطرح کردن سوال های مختلف و جواب دادن به اون ها ،اون عمقی(فلسفه  و چرایی،هدف و آمادگی های مورد نیاز و خودسازی و ..)که باید رو نتونسته به نمایش بذاره و همچنان ترجیحم برای ورود به مسئله ازدواج دوره آقای مختاری هست!
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

آه شدم وقتی مقتل را شروع کردم اوایلش خیلی دشوار بود کلی اسم که حتی خواندنش هم سخت است چه رسد به ربطش به واقعه!
اما بعد انگاری در دل تاریخ قدم زدم انگار در هر مجلس حاضر شدم
و به معنای واقعی با هر صفحه بغض و آه شدم..
تنها کتابی که شما آن را تار می بینید همش میخواهید اشک های مزاحم را از چشمانتان پاک کنید اما دست خودتان نیست چشم دلداده و دلش خون شده.. بنابراین ناچار هستید با این وضع باز هم در تاریخ جلوتر بروید..گاهی مغزتان هم باورش نمی شود می گویید ای کاش این صفحه به کل در تاریخ نبود کاش فقط یک حقه نویسنده باشد ولی نیست:)
کتاب مثل یه خونه قدیمی و چای روضه با صفاس..بنابراین شما دارید در روضه اباعبدالله الحسین (ع) حضور می یابید و ادب عاشقی را رعایت فرمایید..عزیزی فرمودند مقتل است با حالت کتابخوانی سراغش نروید واقعا درستش همینه!
من اگه به این کتاب ۵ ستاره ندم به چی بدم؟!
شاید حتی بی ربط ولی می گویمش.. چند صفحه از کتابم پاره شد💔 بماند که چطور.. آنجا دیگر دست خودم هم نبود من اشک شدم برای مقتل نازنینم که چه به روز صفحه هایش آمده،روزگار به قدری بی رحم است که به روایت روضه حسین (ع) هم رحم نکرد..یک آن صدایی در سرم نهیب آمد که عزیز فاطمه چه بلایی سرش آمد و مادر عالم چه دل خونی داشتند..
اشک بی امانم کرد اما حالا این مقتل برایم عزیز تر است از الان تا هر محرمی که زنده باشم مهمان قلب و تاج سرم است..
یا علی مدد 
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

شما وقتی یک صدی را بهتان بدهند دیگر با هشتاد یا نود قانع نمی شوید من هم نمیدونم به اشتباه یا به اقبال اول « اسرار زیارت» رو خوندم و واقعاااااااااا تا مدت ها محوش بودم هنوزم با شوق میرم سمتش و شاید با هر زیارت بخونمش از مزیت های آن یادداشت نوشتم اما این یکی برای من همان هشتاد است یعنی انگار کمی محصول ناپخته «اسرار زیارت» است
نمیخواهم سوگیرانه بنویسم ولی متأسفانه دارم اینطور میکنم و علت همان است که خط اول گفتم
این نظر من مبنی بر اشتباه محتوایی نیست !
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

از آنجا که سووشون خواندنم همراه شد با سریالش نظرم هم تأثیر پذیرفت ابتدا سریالش را دیدم همش منتظر چیزی بودم که من را به ادامه دادنش ترغیب کند اما روند سریال بسیاااااااار کند بود و ازحوصله ام خارج شد بنابراین رهایش کردم.. اما به سراغ کتابش آمدم همیشه جزئیات در کتاب بیشتر به چشم می‌خورد دیگر تطبیق این دو رسانه از اینجا کلید خورد و وارد فاز مقایسه شدم گاهی از توصیفات شرم زده بودم که چه نیازی بود وارد این مباحث در کتاب شد؟! اگر بگویید این همان چاشنی کتاب است که می گویم اصل داستان گنگ بود این چاشنی ها به چشم نمی آید.. تمام تصویر ما از گذشته شخصیت ها به تکه گویی های آن ها بند بود خب طبیعتاً کامل نشد همچنان آن قسمت کتاب که بر محور جنگ جهانی بود و وضعیت ایران تا حدودی کمرنگ بود حتی شخصیت یوسف یا ملک سهراب و .. این ها و اقداماتشان گنگ بود و منظور من از هیجان یا چیزی در این مایه ها در واقع پستی و بلندی داستان است چیزی که شما از پنجره این کتاب می بینید شخصیت زری در یک عمارت بزرگ می باشد که دیگر اعضای خانواده در ارتباط با او دیالوگ هایی را ادا میکنند و همه ی اطلاعات ما از شخصیت ها و اتفاقات فقط در حد آن گفتگو هست حتی ما از خان کاکا بیشتر از یوسف اطلاع داریم تا حدود زیادی میپذیرم چرا که یک زن در خانواده در همین زاویه زندگی می‌کرده اما ابهامات من رفع نشد و بنظرم این نقص داستان است نه شیوه زندگی یک زن در آن سال ها!
چرا یوسف کشته شد؟ چه کسی او را کشت؟
چه بلایی سر کلو آمد ؟ چرا شایعه ساختند که عموی کلو او را کشته؟
چرا در آخر عزت الدوله راضی شد که خانم زهرا با ۴ تا بچه زن حمید شود؟ و اصلا پرونده این ماجرا هم باز موند..
آقای فتحی به کجا رسید؟ می دانید همه ی تصویرم از اتفاقات کدر است و نمی توانم به خوبی آن ها را به مانند یک پازل کنار هم جفت کنم . نماد های جالبی در داستان مخفی شده اما دیگران عنوان کردن و ..
انتظارم این بود که نویسنده زیرکانه اتفاقات را بهم ربط داده باشد و بعضی چیز ها و شخص ها را پر رنگ تر بنویسد..

      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛


نثری به شدت روان که در هر موقعیتی قابل خواندن است و نیازمند تمرکز آنچنانی ندارد این نکته برایم جالب است اما فضای متعفن و لجنزار جامعه خواندن کتاب را برایم دشوار کرد آنقدری که دوست نداشتم کتاب کش بیاید..
چرا که از تبدیل شدن یک پسر ساده حال به پسری هفت خط خوشحال نمیشوم و وضع وخیم پدر پسر هم عذاب آور است که چطور با این پسر بیچاره برخورد میکند، هر دو ترحم برانگیز و شاید همه ی شخصیت ها اینطور باشند!
از زنان این کتاب بیشتر بدم می آید که فکر و ذکرشان فحشا است..
الفاظ ناجور هم که مثل نقل و نبات بهم نسبت میدهند..
در کل فضا همان نام کتاب است و دوران پهلوی!
شما همان‌قدر که از خواندن کتاب های مربوط به بدبختی مردم ایران غم بار می شوید من هم از خوندن این کتاب اینچنین شدم 
در اصل صحبتم با متن کتاب است و نه قلم نویسنده..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

📍حقیقتا برای رفتن سراغ نویسندگان ایرانی باید با نگاهشون آشنا بود وگرنه آدم با کتاب گلاویز می شود تا ببیند چرا آنطور که بقیه تعریف و تمجیدش می‌کنند به دلش نمی نشیند!👀
و من هم دچار این اشتباه شدم.. (متاسفانه ما تو مدرسه اسم نویسنده و اثر رو مثل طوطی حفظ می کنیم ولی مدیونید اگه فکر کنید که از اثارشون میخوندیم)
از این فضا دور نشدم و هنوز هم ردپایی رو هرچند کمرنگ میبینم نمیدانم چطوری براتون بگم؟
ولی مدرسه یک کلاف پیچیده سر درگم است هرکداممان از بیرون نظری می دهیم اما کسی که به میدان عمل می‌رود خودش هم با کلاف پیچ می خورد! 
جلال انگار حال بلاتکلیفی داشت که هم دلش می سوخت و هم در میدان بود اما دستی به باز کردن حتی یک گره دراز نکرد..
در تمام طول کتاب جلال از مدرسه و وضع داغانش برای شما می نویسد اما دریغ از یک کنش!
از همان ابتدا همه چیز را می‌سپرد دست ناظم(دقیقا به همین علت همه زخم خورده ناظم هامونیم🥲)
درست است که قدرت جلال چندان نبود اما او قلمرویی داشت که می‌توانست حداقل به سهم خودش بچه ها را حفظ کند که نکرد 
بنابراین نگاهم اینطور است که جلال با سیستم فرقی نداشت
و از این دسته که جلال در آن است خوشم نمیاید
از باب دیگه هم کتاب هیجان خاصی نداشت یعنی مدرسه هر لحظه اش داستان و ماجراست اما یا جلال یکنواخت می گفت یا زیادی خسته بود درست مثل معلم های پیری که صندلی را ول نمیکنند و ما را هم با خودشان پیر می‌کنند 
به عبارتی بگویم در داستان تصویرم از جلال یک مرد سیگاری بود که فقط نگاه می‌کرد و در ذهنش فلسفه می ساخت

پ.ن: دوستی میشناسم که خیلی واقع بینانه به دنبال تغییر این اشتباه قدمت دار است و به او غبطه میخورم که اینطور پای آرمانش وایستاده و برایش نقشه راه ترسیم کرده است چشمم روشن است که به زودی همه چیز بهتر خواهد شد..
      

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

کوتاه،تلخ، شوکه کننده بود🫠