یادداشت •/غین عین/•

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛


نثری به شدت روان که در هر موقعیتی قابل خواندن است و نیازمند تمرکز آنچنانی ندارد این نکته برایم جالب است اما فضای متعفن و لجنزار جامعه خواندن کتاب را برایم دشوار کرد آنقدری که دوست نداشتم کتاب کش بیاید..
چرا که از تبدیل شدن یک پسر ساده حال به پسری هفت خط خوشحال نمیشوم و وضع وخیم پدر پسر هم عذاب آور است که چطور با این پسر بیچاره برخورد میکند، هر دو ترحم برانگیز و شاید همه ی شخصیت ها اینطور باشند!
از زنان این کتاب بیشتر بدم می آید که فکر و ذکرشان فحشا است..
الفاظ ناجور هم که مثل نقل و نبات بهم نسبت میدهند..
در کل فضا همان نام کتاب است و دوران پهلوی!
شما همان‌قدر که از خواندن کتاب های مربوط به بدبختی مردم ایران غم بار می شوید من هم از خوندن این کتاب اینچنین شدم 
در اصل صحبتم با متن کتاب است و نه قلم نویسنده..