بریده‌ کتاب‌های جنگی که نجاتم داد

سوزان گفت: << درخت کریسمس که یادمون بندازه خدا مثل یه درخت همیشه سبز، حتی توی زمستون هم زنده‌ست. >> جیمی جوابش را داد: << ولی تو که گفتی بقیه‌ی درخت‌ها هم نمرده‌ن. >> سوزان گفت: << خب نمرده‌ن ولی به نظر مرده میان و درخت کریسمس داشتن سنت قشنگیه. سبز وسط زمستون، روشنایی وسط تاریکی، همه‌اش تشبیهاته‌ به خدا. >>

لبخند پهنش تا بنا گوش باز شد . همان لبخندی بود که وقتی من را توی کابینت می گذاشت می زد . گفت (ینی داری قول میدی ؟ ) تا آخر عمرم این کلمه ها را به خاطر خواهم داشت گفتم ( اره )

من حتی اگر مطمئن بودم واقعیت دارد به سوزان نمیگفتم دوستش دارم. کلمه ها میتوانند خطرناک و نابودگر باشند

به این فکر کردم که اگر سوزان اینجا بود ،چکار می کرد؟ خودم را بالا کشیدم.صاف ایستادم،قدم بلند تر شد.مستقیم به چشم مرد نگاه کردم و گفتم: از پای معیوبم تا مغزم کلی فاصله است!

ما شاید خیلی چیز ها بدانیم، ولی لزوماً باورشان نداریم.

فکر میکنم تازه آن لحظه بود که مرگ را درک کردم ، یعنی می دانستم مرگ یعنی چه . می‌دانستم که جاناتان مانند پرد و مادرم مثل خانواده استیون وایت مثل بکی مثل هر آدم مرده دیگری هرگز برنمی گشت . ولی تا آن موقع درکش نکرده بودم درکش سخت بود مثل خیلی چیز های دیگر

اگر به ترسم اجازه می‌دادم وارد شود، هیچ‌وقت نمی‌توانستم جلویش را بگیرم.

حرف احمقانه زدن معنیش این نیست که احمقیم.

ما شاید خیلی چیز ها را بدانیم، اما لزوما باورشان نداریم.

ما شاید خیلی چیزها را بدانیم، ولی لزوماً باورشان نداریم.

با‌ وجود اینکه با لب‌هایش لبخند نزد، اما لبخند را توی چشم‌هایش دیدم.

درخت کریسمس داشتن سُنت قشنگیه، سبز وسط زمستون، روشنایی وسط تاریکی، همه‌اش تشبیهاته به خدا.