بریده‌های کتاب بار دیگر شهری که دوست می داشتم

هلیا! برای دوست‌داشتن هر نفسِ‌زندگی، دوست داشتن هر دمِ مرگ را بیاموز و برای ساختن هر چیزِ نو، خراب کردن هرچیز کهنه را و برای عاشقِ عشق بودن، عاشقِ مرگ بودن را.

در پایدارترین شادی‌ها هم غمی نهفته است و در پاک‌ترین اعمال، قطره‌ای ناپاکی.

هرآشنایی تازه، اندوهی تازه است.. مگذارید که نام شما را بدانند و به نام بخوانندتان. هرسلام، سرآغاز دردناک یک خداحافظی‌ست.

ما برای فروریختنِ آنچه کهنه است آفریده شدیم. در ما دمیدند که طغیانگر و شورش‌آفرین باشیم... :)

اکنون که اصوات ناخوشایند آنها در تو فرو می‌ریزد و بیدار نشسته‌ای، به یاد داشته باش که یک مرد، عشق را پاس می‌دارد، یک مرد هرچه را که می‌تواند به قربانگاه عشق می‌آورد، آنچه فداکردنی‌ ست فدا می‌کند، آنچه شکستنی ست می‌شکند و آنچه را که تحمل‌سوز است تحمل می‌کند؛ اما هرگز به منزلگاه دوست داشتن به گدایی نمی‌رود.

شاید، شاید که ما نیز عروسک های کوکی یک تقدیر بوده‌ییم.

ما در روزگاری هستیم، هلیا، که بسیاری چیزها را می‌توان دید و باور نکرد و بسیاری چیزها را ندیده باور کرد.

نفرین بی‌ریاترین پیام‌آور درماندگی‌ست.

می توان به سوی رهایی گریخت اما بازگشتِ به اسارت نابخشودنی است...

تحمل تنهایی، از گدایی دوست داشتن آسان‌تر است. تحمل اندوه، از گدایی همه شادی‌ها آسان‌تر است. سهل است که انسان بمیرد تا آنکه بخواهد به تکدی حیات برخیزد...

ما هرگز از آنچه نمی دانستیم و از کسانی که نمی شناختیم ترسی نداشتیم ..ترس،سوغاتِ آشنایی هاست

نفرین، بی ریا ترین پیام آور درماندگی ست...

- حرف بزن برادر، حرف بزن! - دیر نیست؟ - برای من که می شنوم دیر نیست.