بریده‌های کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن

"الساکت اخوالراضی و من لم یکن معنا کان علینا" آن کسی که در مقابل وضع باطل ساکت است، برادر آن کسی است که به آن وضع راضی است... هرکه با ما نیست، بر ماست. بین این دو صف، جایی را اسلام فرض نکرده. [روایت]

نبی، آن برانگیخته خدایی، وقتی که وارد اجتماع میشود، مانند باطن خود، رستاخیزی هم در اجتماع به وجود می آورد.

"اِستَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ" به وسیلهٔ حربهٔ صبر بر دشمنان پیروز شوید، به وسیلهٔ صبر هدف‌های خودتان را از پیش ببرید، این معجزه برای صبر است، آن دستی که باید از آستین بیرون بیاید و کاری بکند، دست صبر انسانی است؛ صبــــــــر.

حاضر است ساعت‌ها بحث کند در اینکه نکیر و منکر وقتی در قبر می‌آیند، به چه صورت می‌آیند؟... اما هرگز حاضر نیستند به این مسئله بیندیشند که توحید، اصل توحید برای شکل جامعه، برای نظام اجتماعی، پیشنهادش چیست.

برای ولایت یک جامعه تلاش‌کردن، معنایش این نیست که بنشینیم مدام چانه بجنبانیم و مدام لق دهنی کنیم و فحش به زید و عمرو بدهیم، به این و آن. با این کارها ولایت درست نمی‌شود، با این کارها از ولایت دورتر می‌افتیم‌.

بعضی می‌گویند آقا، ما چگونه می‌توانیم به آن سرمنزل مقصود برسیم؟ وقتی می‌کاوی این حرف را، می‌بینی ایمانِ به قدم اول در دلش نیست؛ اگر ایمان باشد، عمل همراهش نیست. اگر عمل بکند، روشنی و هدایت نصیبش خواهد شد، قدم دوم را هم پیدا خواهد کرد. خودْ راه بگویدت که چون باید رفت. وقتی انسان ایمانِ به هدف و راه آورد و دنبال این ایمان حرکت کرد، راه خودبه‌خود، خود را نشان می‌دهد.

هرچه مردم کم‌تر می‌فهمیدند به نفع ِ معاویه بود.

ایمان، اعتقادی از روی آگاهی است، باوری است همراه با تعهدپذیری، قبولی همراه با تلاش و حرکت؛ این شرط اول‌. شرط دوم صبر، صبر یعنی چه؟یعنی مقاومت، از میدان در نرفتن، کار را در لحظهٔ حساس و خطرناک رها نکردن. هرجا شما در طول تاریخ نبوت‌ها می‌بینید یک پیغمبری شکست خورده از طاغوت زمان، برای خاطر این بوده که پیروانش، اطرافیانش، ایمان کافی یا صبر کافی نداشتند.

انفاق خرج کردن است، اما نه هر خرج کردنی. انفاق آن خرج کردنی را می‌گویند که با آن، یک خلئی پر بشود، یک نیاز راستینی برآورده بشود. کجایند آن کسانی که میلیون ها خرج می‌کنند، به ظاهر هم برای کار های نیک خرج می‌کنند، تا از زبان قرآن به آن ها بگوییم که بدبخت ترین مردمند، زیرا کارشان انفاق نیست.

... اميرالمؤمنين(ع): "من هیچ‌جا ثروتی را انباشته ندیدم، مگر آنکه در کنار آن حق ضایع‌شده‌ای را دیدم." اگر بنا باشد سرانه تقسیم کنند، به آقای راک‌فلر این‌قدر نمی‌رسد...

امام باقر علیه السلام: به خدا سوگند شفاعت ما اهل بیت به کسی نمی‌رسد مگر آنکه پرهیزگار باشد و از گناهان دوری کند و عمل نیک و جد و جهد و کوشش داشته باشد.

بندگی خدا به معنای آزادی از عبودیت و بندگی هرچه غیر خدا و هرکس غیر خداست.

انسان اگر بخواهد سعادتمند باشد و به سرمنزل و پایان راهِ سعادت برسد، یک شرطش هم این است که از این دغدغه، از این اضطراب، از این ناایمنی روحی، از این عدم آرامش و نداشتن اطمینان برهد، بتواند بر این دغدغه و اضطراب و وسوسهٔ درونی غالب بیاید. [...] که توان‌فرساتر از عامل‌های بازدارنده برونی است.

اگر یک‌وقتی احساس کردی که بخواهی شکمت را پُر کنی، از خدا دور خواهی افتاد، این را رها کن، پُرش نکن، بگذار گرسنه بماند، بگذار از گرسنگی بمیری و برخلاف جهت‌گیری خدایی حرکتی از تو سر نزند.

اميرالمؤمنين علیه‌السلام: آن روزی که فتنه‌ها مثل پاره‌های شب سیاه بر زندگی شما سایه بیفکند، بر شما باد به قرآن.